Het was laat gisteren, 4h30 thuisgekomen. Het had deze nacht de hele nacht geregend, ik ga morgen op de baan fietsen. Om 10h15 kwamen de gasten van Booischot voorbij, echter geen Angie en geen Tom. Achteraf bleek dat ze een stapje in de wereld hadden gezet en het was laat geworden, 1h. Ik dus alleen met die mannen mee aan rustig tempo, ze waren met een hele hoop.
Veel valt er niet te vertellen 70km in het wiel en een gemiddelde van 32km/h. Het was een rustig tempo en de temperatuur viel goed mee. En geen enkele druppel water, tijdens de rit zelf.
Moe maar voldaan. En dan nu douchen.
maandag 26 november 2007
24 november training Bosberg
Zaterdagmorgen 8h, fris aan de vis. We gaan vandaag met Tom en Angie wat rijden op den Bosberg. Ik moet met mijn ploeg gaan voetballen om 12h. Alle thuismatchen zijn om 12h, indien ik volgend jaar trainer blijf, dan gahier toch verandering in komen. Ge kunt bijna niks doen in de voormiddag, dit geld ook voor de namiddag. Enfin, besloten om met de kompanen van het "Safety Jogger Team" wat mee te rijden. Om 9h15 was ik ter plekke en iets later was ons koppeltje ook daar. Raar, ik heb de laatste tijd niet veel meer gereden, gekwetst, druk, ... Maar de benen waren niet goed, raar hoe dat ge dat soms direct voelt als ge den eerste berg oprijd.
Angie wat technische klimmen laten doen over wortels die her en der boven kwamen. Ze had een nieuw schakelsysteem Sram X0 met draaishifters, heel goed systeem. Maar dit was de eerste keer dat ze met deze shifters reed. Nog even wennen dus.
Een dik uur later moest ik al naar huis, de voetbal (waar zijn we toch weer begonnen).
Deze avond gaan draaien, morgen misshien met Tom en Angie meerijden op de baan. de mannen van Booischot paseren blijkbaar aan mijn deur om 10h15. Ideaal, dan kan ik nog een beetje uitslapen.
Angie wat technische klimmen laten doen over wortels die her en der boven kwamen. Ze had een nieuw schakelsysteem Sram X0 met draaishifters, heel goed systeem. Maar dit was de eerste keer dat ze met deze shifters reed. Nog even wennen dus.
Een dik uur later moest ik al naar huis, de voetbal (waar zijn we toch weer begonnen).
Deze avond gaan draaien, morgen misshien met Tom en Angie meerijden op de baan. de mannen van Booischot paseren blijkbaar aan mijn deur om 10h15. Ideaal, dan kan ik nog een beetje uitslapen.
maandag 19 november 2007
18 november TT Rotselaar
Gisteren was het aangenaam fietsweer, maar bij het ontwaken deze morgen bleef de thermometer steken op -2°. We zullen onze wintervest maar uit onze kleerkast halen. Gisteren nog rondgereden in de tenue van de United Bikers, van reden we met de Rillaarse Bikers nog eens mee. Als sommige van die mannen effectief moesten rijden zoals ze het op hun forum moesten uitleggen, dan zou ik met goei benen moeten zijn opgestaan. Het uitleggen is natuurlijk veel gemakkelijker dan fietsen zelf, ieder zijn meug. Zeveren is ook één van mijn specialiteiten, vandaar deze blog. 's Morgens mijn fietsje in de wagen gestoken, 7h56 en nog niemand te zien. Ik zal alleen moeten gaan rijden, even later kwam Bert en Eric met de wagen toe. De Steffe, Spelle en Hugo waren daar al fietsend en nog iets later kwam dinges (zijne naam toch weer vergeten zeker) eraan met zijn wagen.
Spelle, mopperde even "we zullen hier een ritje gaan doen"? Hugo fietste vlug terug naar huis, want er was een transport probleem. En als er problemen zijn, kan je steeds op Hugo rekenen.
Te Rotselaar vertrokken we onder ijzige temperaturen voor wat wij hoopte een leuke rit. Bij de eerste splitsing koos 50% van de Rillaarse Bikers voor de 28km, en dit voor uiteenlopende redenen. Nu waren mijn handen of voeten bijna afgevroren, dan had ik ook gekozen voor de korte rit. Maar dit viel nogal mee dus. Voor 28km mijn broekske gaan vuil maken,da's al heel lang geleden. Verder dus met Bert, Eric en dinges. We besloten bijeen te blijven, we reden over bekende paden. We reden nog eens in Nieuwrode naar omhoog, dit was al een hele tijd geleden dat ik hier nog was geweest. Vroeger in de begin jaren raakte ik zelfs bijna de helling niet op. Nu rij ik daar met 2 vingers in mijn neus naar omhoog.
Ik was toch ne sukkelaar vroeger. Ik moet nog meer gaan trainen, want er zijn nu nog altijd bergen en afstanden waar ik het moeilijk heb, wie weet. Maar ik kan echter niet meer trainen dan 10.000km/jaar. Volgens mijn vrouw ben ik nu al niet veel thuis. Momenteel zitten we in de 9.000km, misschien rijden we nog een koers mee in de Limburg. Maar voor de rest zal het al opbouwen zijn naar volgend seizoen, en wat plezier maken met de vrienden op de fiets.
In Rotselaar was klaarblijkelijk toch niet zoveel volk. Maar het was een leuke rit en daar was niet zoveel slijk. Mijn fiets moet wel binnen, want er zoemt iets aan mijn achterwiel.
Het was overigens een mooie zondag, in de namiddag nog naar Brussel, even naar het fietssalon. En 's avonds iets gaan eten met, boem boem Tommeke. Man die kerel die kan vreten. Strafst van al die komt niks bij. Hoe kan zo'ne vetzak als ik die nu volgen?
Spelle, mopperde even "we zullen hier een ritje gaan doen"? Hugo fietste vlug terug naar huis, want er was een transport probleem. En als er problemen zijn, kan je steeds op Hugo rekenen.
Te Rotselaar vertrokken we onder ijzige temperaturen voor wat wij hoopte een leuke rit. Bij de eerste splitsing koos 50% van de Rillaarse Bikers voor de 28km, en dit voor uiteenlopende redenen. Nu waren mijn handen of voeten bijna afgevroren, dan had ik ook gekozen voor de korte rit. Maar dit viel nogal mee dus. Voor 28km mijn broekske gaan vuil maken,da's al heel lang geleden. Verder dus met Bert, Eric en dinges. We besloten bijeen te blijven, we reden over bekende paden. We reden nog eens in Nieuwrode naar omhoog, dit was al een hele tijd geleden dat ik hier nog was geweest. Vroeger in de begin jaren raakte ik zelfs bijna de helling niet op. Nu rij ik daar met 2 vingers in mijn neus naar omhoog.
Ik was toch ne sukkelaar vroeger. Ik moet nog meer gaan trainen, want er zijn nu nog altijd bergen en afstanden waar ik het moeilijk heb, wie weet. Maar ik kan echter niet meer trainen dan 10.000km/jaar. Volgens mijn vrouw ben ik nu al niet veel thuis. Momenteel zitten we in de 9.000km, misschien rijden we nog een koers mee in de Limburg. Maar voor de rest zal het al opbouwen zijn naar volgend seizoen, en wat plezier maken met de vrienden op de fiets.
In Rotselaar was klaarblijkelijk toch niet zoveel volk. Maar het was een leuke rit en daar was niet zoveel slijk. Mijn fiets moet wel binnen, want er zoemt iets aan mijn achterwiel.
Het was overigens een mooie zondag, in de namiddag nog naar Brussel, even naar het fietssalon. En 's avonds iets gaan eten met, boem boem Tommeke. Man die kerel die kan vreten. Strafst van al die komt niks bij. Hoe kan zo'ne vetzak als ik die nu volgen?
17 november TT te Mol
Deze morgen met de kleinste naar de voetbal geweest. Ze hadden nog eens kunnen winnen en hij had een aantal maal kunnen scoren, zijn dag kon niet meer stuk. Het voordeel dat hij 's morgens moest voetballen was dat ik in de namiddag kon gaan fietsen, mijn dag kon ook al niet meer stuk. Ne Coremans is vlug tevreden.
Afgesproken met Marc, Eric en Bert. Bert belde de laatste moment nog af, spijtig maar dit zou de pret niet bederven. Het parcours was gekend, veel singel trails en ondanks de zware regenval, zou het daar nog goed droog zijn. Met mijn hardtail vetrokken, en gewoon een stevig tempo aanhouden. Ik was in de week inactiviteit bijna 3kg bijgekomen, dat gewicht moest terug naar beneden. Het ging goed, het was zalig weer. Marc hield zich gedeist maar in het 2de deel ging het tempo fors naar omhoog, maar alles is daar zo vlak als een biljarttafel, dus we konden goed in onze hartslagzones blijven. Naast het kanaal ging Eric even kop trekken, meer dan 40km/h, het trainen met de wegfiets werpt duidelijk zijn vruchten af. Marc begon na elke bocht door te trekken, Eric kreeg het wat moeilijk, dit was hij duidelijk niet gewoon. Ik maande Marc aan om iets rustiger na een bocht op de trappers te staan.
Na goed 41km waren we terug aan onze wagen, zonder bijna één plas tegen te komen.
Leuke rit, met heel veel deelnemers, en lekkere warme tomatensoep met verse groenten aan de drankpost.
Wat moet een biker nog meer hebben.
Morgen rijden we naar Rotselaar, hopelijk is het daar ook droog.
Afgesproken met Marc, Eric en Bert. Bert belde de laatste moment nog af, spijtig maar dit zou de pret niet bederven. Het parcours was gekend, veel singel trails en ondanks de zware regenval, zou het daar nog goed droog zijn. Met mijn hardtail vetrokken, en gewoon een stevig tempo aanhouden. Ik was in de week inactiviteit bijna 3kg bijgekomen, dat gewicht moest terug naar beneden. Het ging goed, het was zalig weer. Marc hield zich gedeist maar in het 2de deel ging het tempo fors naar omhoog, maar alles is daar zo vlak als een biljarttafel, dus we konden goed in onze hartslagzones blijven. Naast het kanaal ging Eric even kop trekken, meer dan 40km/h, het trainen met de wegfiets werpt duidelijk zijn vruchten af. Marc begon na elke bocht door te trekken, Eric kreeg het wat moeilijk, dit was hij duidelijk niet gewoon. Ik maande Marc aan om iets rustiger na een bocht op de trappers te staan.
Na goed 41km waren we terug aan onze wagen, zonder bijna één plas tegen te komen.
Leuke rit, met heel veel deelnemers, en lekkere warme tomatensoep met verse groenten aan de drankpost.
Wat moet een biker nog meer hebben.
Morgen rijden we naar Rotselaar, hopelijk is het daar ook droog.
dinsdag 13 november 2007
4 november, aangename verrassing
Zaterdagmiddag met mijn duveltjes gaan voetballen en nipt verloren met 10-0 tegen Zichem. Ze hebben ons in de verkeerde reeks ingeschreven, onze tegenstanders zijn meestal 1 à 2 jaar ouder. En mijn mannen zijn bijna allemaal 5 en 6 jaar, en op die leeftijd kan dat tellen.
Na de training richting masseur voor een ontspanningmassage, is eens iets anders dan een sportmassage. Dit was een cadeau van mijn vrouw voor mijn verjaardag, lief vrouwke. Ze had mij ter plekke afgezet, want ze moest nog vanalles gaan doen. Vrouwen, hé. Nu zo'n ontspanningmassage, dan masseren ze bijna alles, benen, rug, gezicht en borst ..... mijn vrouw vind dit misschien leuk. Maar ik kan u verzekeren als een andere vent uw borst begint te masseren ....... niks voor mij. Johnny mijn masseur wilde mij meenemen, want hij ging naar een +30 fuif, en passeerde dan toch thuis. Maar naar goede gewoonte ga ik steeds bij Eric een tas koffie drinken, aangezien hij maar 2 huizen verder woont. Dus ik te voet naar Eric, maar niemand thuis. Ik bel naar vrouwlief om mij op te pikken.
Na de training richting masseur voor een ontspanningmassage, is eens iets anders dan een sportmassage. Dit was een cadeau van mijn vrouw voor mijn verjaardag, lief vrouwke. Ze had mij ter plekke afgezet, want ze moest nog vanalles gaan doen. Vrouwen, hé. Nu zo'n ontspanningmassage, dan masseren ze bijna alles, benen, rug, gezicht en borst ..... mijn vrouw vind dit misschien leuk. Maar ik kan u verzekeren als een andere vent uw borst begint te masseren ....... niks voor mij. Johnny mijn masseur wilde mij meenemen, want hij ging naar een +30 fuif, en passeerde dan toch thuis. Maar naar goede gewoonte ga ik steeds bij Eric een tas koffie drinken, aangezien hij maar 2 huizen verder woont. Dus ik te voet naar Eric, maar niemand thuis. Ik bel naar vrouwlief om mij op te pikken.Raar maar waar, mijn masseur kwam buiten "Dirk, niemand niet thuis, ik pak u wel mee". Mijn vrouw was al onderweg, dus dit was niet nodig. Toch raar dat die zijn deur terug opendoet, ik kreeg al wat argwaan, ze zijn hier iets van plan.Dit werd bevestigt toen mijn vrouw vertelde dat ik nog een heel leuk cadeautje ging krijgen, maar ze ging mij wel blinddoeken. Het was thuis te doen en alles stond nog niet gereed, ik moest binnen blijven en zeker niet komen kijken.Ik voelde al wat nattigheid, we zullen Marc voor de zekerheid nog even bellen. Hij antwoordde direct met "zijde gij nog thuis?", ik wist toen genoeg ons Leentje had een verrassingfeestje in mekaar gestoken en had dit redelijk lang kunnen stilhouden. Maar nu wist ik het, ik besloot om mij van den domme te houden. Even later kwam ze me halen en ik werd geblindeerd naar de garage gebracht. Bij het ontluiken van de blinddoek "GELUKKIGE VERJAARDAG", ook al was ik op de hoogte, het was toch een leuke en aangename verrassing.Mijn vrouw had op een paar dagen wat vrienden uitgenodigd, drank en wat versnaperingen stonden klaar. Ik besloot om mij eens goed te laten gaan. Als je weet dat ik op een heel jaar bijna geen druppel alcohol aanraak (echte sportman). Hoe later hoe plezanter. Langs deze weg wil ik nog eens iedereen bedanken. Ik heb me werkelijk goed geamuseerd.
Vooral even Benny bedanken, de voorzitter van de United Bikers die normaal niet kon komen, en toch is langs geweest. Kunnen sommigen mensen nog iets van leren, ne mens die zijne wereld kent. Binnenkort rij ik vast en zeker nog eens mee op een zaterdag, maar ik ben nu trainer en meestal voetballen die mannekes om 12h of later, vandaar.En dat het leuk was kan je zijn aan de hand van deze foto's.
4 november, toch even proberen.
Zaterdag, mooi weer ...... We gaan fietsen, en we zullen wel zien hoe de blessure reageert.
Ik had afgesproken met men Teammaat Marc, hij was al terug serieus aan het trainen na zijn onfortuinlijke val. Ik moet een 1/2 uurtje fietsen eer ik bij Marc ben, maar toen had ik het al door. Mijn rechterbeen had nog teveel last, we zullen wat rustiger moeten rijden. Marc stond al vol ongeduld te wachten. Team Safety Jogger was vertrokken voor een trainingsrit van 75km, na 5 km moest ik Marc aanmanen om te minderen, mijn been deed teveel pijn. Het probleem bij Marc is als hij geen 30km/h kan rijden, .....dan word hij wat nors. Alles onder de 30 is voor strandjanetten. Het werd nog leuker voor mij, na goed 50km moest ik even stoppen, niet voor te plassen maar om te braken. Er kwam niks uit, maar plezant is anders. Er kon ook niets uitkomen, aangezien ik nog niets had gegeten. Ik noem het een droogtraining, Marc noemt het stom.
Op het einde van de rit ging het steeds beter en beter met mijn been. Onderweg kwamen we Kim en haar ventje nog tegen, de wereld is toch klein. Marc was zich al een hele rit aan het verontschuldigen omdat hij niet naar een feestje kon gaan hij moest met zijn vrouw mee op griezeltocht. Ik begreep niet waarom hij zich tov mij zich aan het verontschuldigen was. Wat maakt mij dat nu uit, of hij nu wel of niet naar dat feestje gaat.
Na het douchen werd mijn been maar stijver en stijver, blijkbaar was dit toch niet zo'n goed idee geweest om te gaan fietsen. Tijd om een afspraakje te maken met de kinesist. Ik moest 's avonds naar de masseur, cadeau van mijn vrouw voor mijn verjaardag, we zullen die dat ook maar wat laten behandelen. Ik kan voorlopig toch niet deelnemen aan de wedstrijden in de LMTB, aangezien ik wekelijks moet gaan draaien met mijn discobar.
Het zal rusten worden, tot alles in orde is.
Ik had afgesproken met men Teammaat Marc, hij was al terug serieus aan het trainen na zijn onfortuinlijke val. Ik moet een 1/2 uurtje fietsen eer ik bij Marc ben, maar toen had ik het al door. Mijn rechterbeen had nog teveel last, we zullen wat rustiger moeten rijden. Marc stond al vol ongeduld te wachten. Team Safety Jogger was vertrokken voor een trainingsrit van 75km, na 5 km moest ik Marc aanmanen om te minderen, mijn been deed teveel pijn. Het probleem bij Marc is als hij geen 30km/h kan rijden, .....dan word hij wat nors. Alles onder de 30 is voor strandjanetten. Het werd nog leuker voor mij, na goed 50km moest ik even stoppen, niet voor te plassen maar om te braken. Er kwam niks uit, maar plezant is anders. Er kon ook niets uitkomen, aangezien ik nog niets had gegeten. Ik noem het een droogtraining, Marc noemt het stom.
Op het einde van de rit ging het steeds beter en beter met mijn been. Onderweg kwamen we Kim en haar ventje nog tegen, de wereld is toch klein. Marc was zich al een hele rit aan het verontschuldigen omdat hij niet naar een feestje kon gaan hij moest met zijn vrouw mee op griezeltocht. Ik begreep niet waarom hij zich tov mij zich aan het verontschuldigen was. Wat maakt mij dat nu uit, of hij nu wel of niet naar dat feestje gaat.
Na het douchen werd mijn been maar stijver en stijver, blijkbaar was dit toch niet zo'n goed idee geweest om te gaan fietsen. Tijd om een afspraakje te maken met de kinesist. Ik moest 's avonds naar de masseur, cadeau van mijn vrouw voor mijn verjaardag, we zullen die dat ook maar wat laten behandelen. Ik kan voorlopig toch niet deelnemen aan de wedstrijden in de LMTB, aangezien ik wekelijks moet gaan draaien met mijn discobar.
Het zal rusten worden, tot alles in orde is.
Woensdag 1 november deel 2
Het noodlot heef toegeslagen. Aangezien ik dit jaar jeugdtrainer ben bij Rillaar Sport ben ikzelf moeten gaan voetballen. Dit vond plaats woensdagnamiddag, na het fietsen dus. Eerst met mijn kornuiten tegen de mama's, daarna om 18h tegen de scholieren van Rillaar.
Het was meer dan 10 jaar geleden dan we nog eens een wedstrijdje gingen meevoetballen, en ik had er wel zin. Voetbal, was dan ook mijn eerste liefde.
Het leuke, het gevoel was er nog, niet meer zo vlug dan vroeger, maar toch. De scholieren hadden goed hun werk met den ouwe. Raar maar, maar den ouwe is nog vrij snel. Alleen spijtig dat ik na spurt nr. 40, last kreeg van mijn adductoren, en meteen wijselijk besloot om van het terrein te gaan. Ik had mijn goaltjes gemaakt en mij kostelijk geamuseerd tegen die jonge knapen.
Mijn vrouw kon er niet mee lachen, zij heeft de laatste jaren van van voetbalcarrière nog meegemaakt. Ik was meer gekwetst dan dat ik voetbalde.
Morgen is er een nieuwe dag, we zullen wel zien.
Het was meer dan 10 jaar geleden dan we nog eens een wedstrijdje gingen meevoetballen, en ik had er wel zin. Voetbal, was dan ook mijn eerste liefde.
Het leuke, het gevoel was er nog, niet meer zo vlug dan vroeger, maar toch. De scholieren hadden goed hun werk met den ouwe. Raar maar, maar den ouwe is nog vrij snel. Alleen spijtig dat ik na spurt nr. 40, last kreeg van mijn adductoren, en meteen wijselijk besloot om van het terrein te gaan. Ik had mijn goaltjes gemaakt en mij kostelijk geamuseerd tegen die jonge knapen.
Mijn vrouw kon er niet mee lachen, zij heeft de laatste jaren van van voetbalcarrière nog meegemaakt. Ik was meer gekwetst dan dat ik voetbalde.
Morgen is er een nieuwe dag, we zullen wel zien.
woensdag 7 november 2007
1 november verkenning TT Rillaar
Leuk, een vrije dag. Natuurlijk gaan we dan fietsen. Op het programma stond vandaag de verkenning van onze TT. We waren met bijna gans de club aanwezig. Het vertrek vond plaats bij de Gukke aangezien hij op de Kortakker woont.
Raar maar waar, de laatste tijd heb ik weinig zin om te
fietsen. Het is te druk, en fietsen is dan ontspannend, maar ik ben dan meestal (mentaal) te moe. We gingen met gans de bende bijeen blijven. Maar na een paar kilometers waren we de Gukke al kwijt. De geblesseerden hadden her en der drankposten voorzien. Blijkbaar was hij al op zoek?
Onze eerste stop was bij den Bekke, hij reed in zijn achtertuin nog even 2x plat. Blijkbaar kan zijn fiets maar 40km aan en weigert deze pertinent om meer kilometers te doen.
Na deze drankpost, waar overigens een tussenspurt werd gedaan, en Frank met de bloemen wilde gaan lopen, ..... maar helaas hij was niet de snelste (lees slimste), reden we richting de Ijsbeek. Naar jaarlijkse gewoonte word daar de koning van den berg gekroond. Ik moet toegeven, hij heeft er nog nooit zo goed bijgelegen, ik reed dan ook zonder al te veel moeite naar boven. De enige die mij nadeed was de Steffe, ook nog nen oudkrijger, maar dan nen ongetrainde. Op de volgende helling reed de Steffe vlot naar omhoog, als enige. Ik had vier pogingen nodig, deze helling ligt vol met boomwortels, blijkbaar zijn zijn Mountain Kings ideaal om nog iet of wat grip te hebben.Dus de Steffe mag zich terecht Koning noemen, ik ben dan Prins, past beter bij mijn leeftijd.Vandaar reden we richting Schoonderbuken, want daar word dan een heel nieuw stuk op onze TT toegevoegd. Het leukste was natuurlijk de drankpost bij den Bére, de vrouwtjes hadden daar verzameld, en ze hadden voor ons pannekoeken, warme choco, enz. voorzien. Jammer genoeg heb ik daarna moeten afhaken, omdat ik met de Duiveltjes moest gaan voetballen tegen de mama's. Ik had toch een dikke 60km gefietst, en het was een prettige voormiddag geworden met uitstekend weer. Wat moet een biker nog meer hebben.
Voor foto's klik je hier.
Raar maar waar, de laatste tijd heb ik weinig zin om te
fietsen. Het is te druk, en fietsen is dan ontspannend, maar ik ben dan meestal (mentaal) te moe. We gingen met gans de bende bijeen blijven. Maar na een paar kilometers waren we de Gukke al kwijt. De geblesseerden hadden her en der drankposten voorzien. Blijkbaar was hij al op zoek?
Onze eerste stop was bij den Bekke, hij reed in zijn achtertuin nog even 2x plat. Blijkbaar kan zijn fiets maar 40km aan en weigert deze pertinent om meer kilometers te doen.
Na deze drankpost, waar overigens een tussenspurt werd gedaan, en Frank met de bloemen wilde gaan lopen, ..... maar helaas hij was niet de snelste (lees slimste), reden we richting de Ijsbeek. Naar jaarlijkse gewoonte word daar de koning van den berg gekroond. Ik moet toegeven, hij heeft er nog nooit zo goed bijgelegen, ik reed dan ook zonder al te veel moeite naar boven. De enige die mij nadeed was de Steffe, ook nog nen oudkrijger, maar dan nen ongetrainde. Op de volgende helling reed de Steffe vlot naar omhoog, als enige. Ik had vier pogingen nodig, deze helling ligt vol met boomwortels, blijkbaar zijn zijn Mountain Kings ideaal om nog iet of wat grip te hebben.Dus de Steffe mag zich terecht Koning noemen, ik ben dan Prins, past beter bij mijn leeftijd.Vandaar reden we richting Schoonderbuken, want daar word dan een heel nieuw stuk op onze TT toegevoegd. Het leukste was natuurlijk de drankpost bij den Bére, de vrouwtjes hadden daar verzameld, en ze hadden voor ons pannekoeken, warme choco, enz. voorzien. Jammer genoeg heb ik daarna moeten afhaken, omdat ik met de Duiveltjes moest gaan voetballen tegen de mama's. Ik had toch een dikke 60km gefietst, en het was een prettige voormiddag geworden met uitstekend weer. Wat moet een biker nog meer hebben.
Voor foto's klik je hier.
Abonneren op:
Posts (Atom)