Veldrit Kruiningen

Het moest er eens van komen, want al 2 jaar waren ze aan mijn mouw aan het trekken om in Nederland, Dante te laten deelnemen aan een veldrit. het is immers maar net de grens over, die net de grens is wel 1h30 rijden met de wagen. Maar het weer was mooi, en de zoon had goesting om te gaan koersen, vandaar dat de pa op zaterdagmorgen met de bestelwagen richting Nederland vertrok. Alles verliep vrij vlot, totdat we bijna aan de grens waren, ..... file. We stonden gewoon stil, nu niet erg we waren goed op tijd vertrokken, na 1/2h kwam er dan toch wat beweging in maar nog geen 15 min. later stonden we daar weer met zijn allen stil. Maar het kon niet ver meer zijn, immers in de verte zag ik de afrit, wat bleek ze gingen deze afsluiten. Dus ik de pechstrook op, naast de kegeltjes en 5 min later waren we present op het parcours.

Het parcours op zich was zeer snel, gewoon een rondje rond de vijver, er werd wel een klein lusje gemaakt in het bos, meer niet. Het enige waar Dante moest op letten was de aankomst, immers indien hij vanvoor zou fietsen, moest hij zeker de laatste bocht in het gras op 30m van de meet als eerste nemen, zoniet zou het moeilijk zijn om op deze 20m nog iemand te remonteren. Er waren redelijk wat renners aan de start, en opvallend heel veel Belgen. Hier moeten immers geen proeven of tijdritjes gereden worden alvorens te starten. Bij 25° is dat allemaal geen probleem, maar bij temperaturen rond en onder het vriespunt is dit gewoon een vorm van kindermishandeling. Iedere renner staat daar dan te bevriezen, en dan moet de koers nog beginnen. Begrijpen wie begrijpen kan.

Dante had geluk met de loting en kon vanaf de eerste startrij starten, naast Nick een bekende van het mountainbiken. Verbazend genoeg nam hij direct een kopstart, na de eerste ronde was er een lichte afscheiding met 3 renners, Dante reed een 3-tal meter vooruit. Schakelen stond vandaag weer niet op het menu en na het bochtje, was het dan ook stoempen in het gras om terug op gang te komen. Dit bleef zo tot in de laatste ronde, echter in de verte bleek een renner van DCM aan de leiding te fietsen. Als hij nu niet begon te versnellen, ging hij het aan zijne "rekker" hebben. Echter de turbo, schoot in gang, en hij remonteerde deze renner aan de binnenkant. Zijn eerste overwinning in het prille veldrit seizoen was dan ook een feit.

Volgende week is het ginder ook ergens in de buurt, blijkbaar zitten er nu wel wat klimmetjes in, we zijn benieuwd.

Ik heb nog een heleboel foto's genomen, deze plaats ik straklls nog wel op deze blog.