Zaterdag
2 juni was het weer zover... de Hagelandse Chrono van MTB-Team Langdorp stond
op het programma en de weergoden waren ons gunstig gezind. Zwaar bewolkt in de
voormiddag en meer en meer zon vanaf de middag. Toen we aankwamen in Langdorp
was het al duidelijk...ongeveer hetzelfde uur als vorig jaar en toch veel
verder op de parking moeten gaan staan. Niet alleen de kwantiteit was hoger dan
vorig jaar maar ook de kwaliteit van de deelnemers lag veel hoger dan de
voorbije jaren (wat ook in de uitslag zou blijken).
Na de zeer vlotte
inschrijving (wel op een andere plaats dan de voorbije jaren) was het tijd om
ons klaar te maken.
Rond 10.30u
vertrokken op het startpodium en onmiddellijk de steile klim in het dorp omhoog
dus de benen waren direct opgewarmd. Hier voelde ik al dat het niet
het super gevoel was waarop ik hoopte. De voorbereiding was dit jaar dan ook
minder goed dan vorige jaren.
Het eerste deel van
de chrono was het gekende stuk met als hoogtepunt de Bosberg. De kleine lusjes
(waarop duidelijk geen controlepunten stonden) vormden voor verschillende
bikers het ideale moment om een deel van het parcours af te snijden. Hier was
het voor mij al duidelijk dat er veel meer rijders onderweg waren. Op sommige
momenten was het echt heel druk.
Ook het volgende
stuk na de doortocht aan de parking in Langdorp was nog steeds ongeveer
hetzelfde als de voorbije jaren. De eerste bevoorrading heb ik rechts laten
liggen…veel te veel volk en blijkbaar geen bidons klaar om aan te nemen. Geen
probleem…zelf voorzien in drank en eten en dan kom je nooit in de problemen. Op dit stuk heb je
iets minder last van het verkeer aangezien het over bredere wegen gaat en je
altijd wel de kans hebt om voorbij te steken.
De
2de bevoorrading was wel rustiger en hier stond dan ook iemand klaar
met een bidon…Altijd leuk... dit geeft toch een extra dimensie aan de chrono.
Iets na deze bevoorrading een compagnon gevonden om samen het tempo zo hoog
mogelijk te houden en de samenwerking verliep zonder veel woorden dan ook zeer
goed.
Vanaf
hier was het parcours iets gewijzigd wat zich verder doorzette in het stuk na
de 3de bevoorrading. Lange stroken door boomgaarden waardoor we
uiteindelijk op de Wijngaard-berg terecht kwamen. Dit extra stuk parcours was
voor mij minder mooi dan het stuk van vorig jaar achter het kerkhof van
Gelrode.
De
Extreme-beklimming was de laatste echte off-road beproeving, mijn mede-biker
was hier meer technisch onderlegd en heb hem dan ook moeten laten gaan.
Vanaf
de Demer-dijk was het dan ook alle registers open om toch niet al te veel tijd
te verliezen.
Uiteindelijk
binnen gekomen na 3h20min voor 85km en 1100 hoogtemeters. Dit was goed voor een
24ste plaats algemeen. Mijn gemiddelde snelheid was ongeveer
hetzelfde als vorig jaar alhoewel ik toen 13de stond in de uitslag.
Zoals gezegd… de kwaliteit was zeker hoger dan vorig jaar.
Na
de rit een lekkere spaghetti en hier en daar nog een klapke kunnen doen.
Hier
komen we zeker terug en dan proberen om de snelheid nog iets hoger te leggen.
Verslag door Filip Dewyngaert
Geen opmerkingen:
Een reactie posten