Het was weer weekend en na een moeilijke week waar de rug weer niet mee wilde hadden we ons laten kraken, om zo toch op zondag te Bredene te kunnen starten. Zaterdag vertrokken en even gestopt te Kortrijk om zodoende Vellofolies te bezoeken, maar veel nieuws was daar niet te zien. Alle merken waren overigens ook niet vertegenwoordigd. Zaterdag zat de rug wel terug helemaal vast, nu heen uitstraling naar de benen, eerder het verschot. Rondlopen als nen ouwe mens deden met de rug licht gebogen, alleen een wandelstok ontbrak. Daarna verder na Bredene maar het was daar aan het regenen dus besloot ik om niet te gaan fietsen en wat te gaan shoppen te Oostende, daar het boek van Karel Vannieuwkerke "Ik wil renner worden" aangeschaft. Ik moet zeggen het leest vlot, net voor het slapen gaan had ik de 172 pagina's gelezen. Als je denkt dat je teveel traint dan moet je dat boek maar eens lezen.
Zondagmorgen, 7h, het is blijkbaar gestopt met regenen, nog even wat pasta verorberen, nog een pijnstiller en weg richting Bredene. Dju, die kloterug zit nog altijd vast, hopelijk zal het beteren als ik op de fiets zit. Op de parking afgesproken met Marnik en wij gelijk naar de start. Op de fiets heb ik toch al een beter gevoel, de loopzones zal echter niet gaan lukken vandaag. Er staat bijna geen wind, da's voor mij een voordeel want ik ben geen windkliever. Aan de start bleek er niet al teveel volk te zijn afgezakt naar Bredene, met 6° was het anders aangenaam fietsweer.
10h30 en we zijn vertrokken, vroeger was mijn start altijd super, het laatste jaar ben ik echter te braaf geworden, maar we waren goed weg tot ik na de 2de golfbreker merkte dat mijn voorwiel los stond. helemaal moeten uitwijken naar links, de snelspanner terug vast en terug weg. Maar als je stil staat vliegen ze je voorbij, maar vol goede moed terug vertrokken, nog geen 5 min. later stond dat fucking voorwiel terug los, man, man, man, ...In de eerste zandstrook was het wandelen geblazen, bij lopen protesteerde mijn rug te fel. Bij het oprijden van de brug bleek dat ik plots geen remmen meer had, dit kwam omdat mijn stuur was losgekomen en gedraaid, had ik nu toch gisteren maar even gaan fietsen dan hadden we dit euvel misschien voorzien. Spijt komt altijd te laat, ik zat helemaal achteraan tussen de renners waarbij bij de meetsten nu al de tong tussen het wiel hing. Even gedacht aan stoppen, maar dan toch maar vrij vlug besloten om er een goede training van te maken. Voorzichtig in de duinen, wandelen op de loopstroken en vlammen op het strand. Wonderwel had ik vandaag echt goede benen, op het strand reed ik iedereen voorbij, diegen die probeerde om in het wiel mee te volgen, lagen er iets later dan weer af. Die gasten zullen dan ook een pak minder trainingsarbeid verrichten als mezelf. Maar inhalen is en blijft leuker dan zelf ingehaald te worden. Een beetje later kwam ik Patrik tegen, ofwel had hij een slechte dag, ofwel zijn de benen echt goed vandaag, trouwens ik was inmiddels al 5x gestopt om mijn fiets te herstellen. wij verder met zijn tweeën, het beste was er blijkbaar bij hem wel af met als gevolg op het einde krampen. Jammer genoeg kwam ik in de laatste ronde Marnik tegen met een platte band, spijtig want hij stond er in het kustcriterium zo slecht nog niet voor. het laatste stuk nog eens goed doorgetrokken. Binnengekomen als 165ste en 42ste master. Had ik mijn materiaal nu maar eens gecontroleerd, dan had er misschien, ik zal het ook nooit niet leren. uiteindelijk was ik tevreden dat ik ben blijven fietsen. En nu zullen we de fiets maar eens goed gaan controleren, anders staan we daar in Blankenberge weer met de gebakken peren. Overigens geheel terzijde, bij het verste punt bij het opdraaien richting Bredene, man daar stonk de zee, niet te doen. besluiten doe ik met een citaat van Rik Torfs uit het boek van Karl Vannieuwkerke.
"Wie klasse heeft en geen karakter heeft eigenlijk geen klasse, maar een vaag talent dat hij laat waaien in de wind"
Bij mij is de klasse ver te zoeken, maar karakter des te meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten