dinsdag 31 mei 2011

Filip Dewyngaert 8ste te Malderen VWF



De zaterdag nog eens gaan meekoersen in de VWF in Malderen. Heel veel wind en af en toe dreigende wolken maakten het redelijk fris. Niet veel vertrekkers in de A&B categorie +/- 65 vertrekkers. In de eerste ronden was het nog een beetje aftasten en zoeken wie de sterke mannen waren en na 3 ronden was de juiste ontsnapping een feit. In het begin verliep de samenwerking absoluut niet vlot maar door de stevige wind bleven we toch voorop.Half wedstrijd draaide het iets vlotter maar begon het speculeren al en hielden verschillende medevluchters de benen stil.
Door de wind kwam de eerste aanvalspoging pas halfweg de laatste ronde maar enkele sterke mannen hielden het groepje samen. Het peloton was toen reeds uit de wedstrijd genomen omwille van de achterstand. Er reden dus slechts 11 renners de wedstrijd uit. In de spurt waren het dus de 2 sterke beren en de "frisse" medevluchters die voor de overwinning konden strijden. Al bij al blij met een 8ste plaats maar misschien een beetje jammer dat ik niet aangevallen heb. Maar ja stillekes aan meer ervaring opdoen in ontsnappingen en dan komt het verstand wel. (al vrees ik daarvoor).
Verslag Filip Dewyngaert

maandag 30 mei 2011

28 mei MTB Kids Challenge te Moerbeke-Waas


Alle foto's vindt je terug door op onderstaande foto te klikken.

28 mei MTB Kids Challenge Moerbeke-Waas
Aangezien ikzelf tegenwoordig niet meer kan fietsen, en de prognose van de behandelende chirurg erg somber is, kan ik echter nog meer genieten als daarvoor van de wedstrijden van mijn zoon. Echter vorig week kreeg ik een ZEER onaangenaam en infeite een zielig schrijven van zijn club Hand in Hand. Het schrijven van deze brief en mijn antwoord hierop deel ik wel mede ter gepastte tijde. Maar als je weet dat we het hier over kinderen hebben. ik ben nog altijd chagrijnig over dat schrijven en hier is het laatste woord nog niet over gezegd.
Maar zaterdag ging hij dus koersen te Moerbeke-Waas in Oost-Vlaanderen, al een hele rit en dit voor 20 min. plezier. Eens aangekomen bleek het een parcours deels te lopen door een bos met een stuk asfaltweg in verwerkd en deels over een weide, maar vooral veel draaien en keren en veel singletracks. Maar niks helling, nada, noppes. er lag wel 1 kunstmatig aangelegde brug in het parcours (zoals bij de cyclocross wedstrijden) echter, wat bleek hier mochten ze niet over. Het contrast met de vorige koers in Antwerpen was dan ook zeer groot. Er waren toch een paar vaders gaan vragen om deze hindernis mee op te nemen in de wedstrijd, en jawel ze mochten erover. overigens een terechte beslissing, want niemand van de renners had hier problemen. Echter het vele draaien en keren was niet echt in het voordeel van Dante, dewelke nog altijd het meest gebruikt maakt van zijn "brute" kracht. Stoempen en maar gaan, alhoewel .....
Vorige week werd het nog vrij spannend en won hij de koers met maar een kleine 1/2 meter. Hij had me nu plechtig beloofd, indien nodig te blijven spurten toto op het einde. Ik had hem aangemaand om een kopstart te nemen, echter hij dook als 4de het bos in. Achteraf vertelde hij mij dat hij te groot had geschakeld na de eerste meter, weeral een les voor de volgende koers. Nick Bruyninckx dook als eerste het bos in gevolgd door Sander Kielich, na de eerste ronde kwam hij als derde door en op het asfalt stuk nam hij de leiding over. Een ronde later, zat Sander op kop en dante in het wiel, Nick had moeten lossen en volgde op enkele meters. Op het asfalt gedeelde nam hij weer de leiding, hopelijk kon hij deze voorsprong behouden tot op de meet. Ik rende in de mate van het mogelijke richting aankomst, daar kon je de renners 3x zijn voorbijrazen voor ze aan de meet arriveerden.
Ik zag dat hij wat meters had genomen, en dat hij nog vrij ontspannen op zijn fiets zat, hij won dan ook de koers overtuigend. Echter de eerste rondjes dacht ik dat hij het moeilijker ging krijgen op dit parcours. Hij kwam ook al bloedend aan zijn knie over de meet, blijkbaar was hij nog 2x gevallen onderweg, Sander werd tweede en voor de derde plaats werd er nog gespurt, Nick haalde het uiteindelijk voor Jente Michiels. Mischien wel de revelatie van deze wedstrijd, aangezien hij nog maar 8 jaar oud is, en nog niet de kracht en de lengte heeft van de 3 andere renners die hem vooraf gingen. Dit wordt volgend jaar zeker een te kloppen man bij deze Challenge. Donderdag is het een thuismatch in Averbode. Hopelijk pakt hie daar ook de overwinning, de familie en vrienden komen supporteren, het zou leuk zijn voor hem.

dinsdag 24 mei 2011

Foto's Pelleberg A



Klik op de foto voor heel de reeks.

Foto's Pelleberg C



Klik op de foto voor heel de reeks.

zondag 22 mei 2011

21 mei Herenthout C renners

21 mei Herenthout C renners

Klik op de foto voor de ander foto's.

20 mei Interclub BMX Bekaf Aarschot



Vrijdag ging Dante nog eens deelnemen aan een interclubwedstrijd, het voordeel hiervan is dat dit niet wordt aanzien alszijnde wedstrijd, ze mogen er maar 25 doen en met deze beperking kan hij jammer genoeg aan bijna geen enkele BMX wedstrujd deelnemen. Ik vraag mij nog altijd af waar het verschil tov andere sporten, nemm nou voetbal, die trainen zoveel ze willen en die spelen wedstrijden zoveel ze willen, eens de competietie gedaan beginnen ze daar met tornooien. Begrijpen wie begrijoen kan, maar we leven dan ook in een apenland, vandaar dat we nog altijd zonder regering zitten. En hier in dit apenland vinden dan ook een paar apen van het achterlijkste soort het nodig om midden in de week met hun 4x4 het parours te komen ruineren, stoer echt, daar moet ge ne straffe aap voor zijn. Dankzij de vrijwilligers van Bekaf geraakte het parcours dan toch terug in orde, aangezien in het weekend hier ook het Kampioenschap van Vlaanderen plaats vond.
De wedstrijd zelf dan, ik had totaal geen verwachtingen, aangezien hij nog altijd niet over die eerste berg durft springen, ..... en van mij moet hij niet, hij zal zelf die klik wel eens maken (ik spring er ook niet over 'lol'). Maar in de reekesen werd hij telkens tweede en in de halve finale zat hij naar alweer een slechte start toch ook weer vooraan. De finale zou wat anders worden, en dat bleek ook de eertse 3 sprongen vlot over de eerste helling, Dante kwam toen achter na gefietst en koos voor de buitenkant, hij kon hier die gasten binnenkant niet de pas afsnijden, hetgeen hem wel lukte in de 1/2 finale. En de 4de renner was zo slim om telkens de deur dicht te houden, .....en na 1 min. koers is het dan ook al gedaan. hij werd uiteindelijk 5de, ik was daar best tevreden mee, echter hij zou zijn fiets in twee geplooid hebben. Thats the spirit, een uurtje later was hij alles al vergeten en kon er al gterug een lach af.
We hebben ons goed geamuseerd, op naar de volgende wedstrijd, echter nu met de MTB ergens in Oost-Vlaanderen.

14 mei Pelleberg A renners

14 mei Pellenberg A Renners

Hierboven kikken voor de foto's.

14 mei Pellebreg C renners

14 mei Pelleberg

Hierboven klikken voor de foto's.

dinsdag 10 mei 2011

8 mei Schoten VWW verslag Filip Dewyngaert


Gisteren dus de VWV koers in Schoten-Donk... altijd toffe koers (ik weet niet waarom maar altijd een goed gevoel). Start was iets te laat dus van de opwarming (alhoewel het warm genoeg was) was niet veel meer te merken zeker niet als ze altijd vroeger en vroeger aan de start gaan staan.
De eerste ronde ging het goed vooruit maar al bij al nog redelijk "kalm". Bij de sprint voor de eerste premie gingen 2 mannen van dezelfde ploeg ervandoor en kwam er een groepje van 13 man tot stand waar ik ook eens tussen zat zonder het zelf te beseffen. Deze draaiden redelijk rond en ineens waren we weg... Ik dacht dat de ontsnapping te vroeg tot stand gekomen was en dat het peloton nog wel zou komen maar blijkbaar waren de juiste mannen/ploegen mee en reden we weg tot een maximale voorsprong van 1min10sec. Dit was echter het sein om het groepke te gaan uitdunnen en 4 ronden voor het einde hebben ze voor een eerste keer aan de boom geschud. Tot op 1.5 ronden van het einde was ik bijna elke ontsnapping mee. Dan bij het ingaan van de laatste ronde krampen en me laten uitzakken tot de laatste plaats van het groepke, en dit was niet zo verstandig... In kleine groepkes reden er mannen weg en bleven we met 3 man over die gingen sprinten voor de plaatsen 11 tot 13.
Bij het ingaan van de laatste rechte lijn dacht ik mij nog eens recht te zetten maar dat was weer buiten de krampen gerekend. Als 13de over de meet en dus eindelijk eens ne deftige uitslag bij de VWV. Schoon weer(maar toch redelijk wat wind), schoon parkour (zelfs mooier dan de voorbije jaren) redelijk draaien en keren maar nooit echt gevaarlijk

MTB Kids Challenge te Antwerpen ..... Dante wint de koers.

7 mei MTB Kids Challenge Antwerpen

Het beloofde een druk weekend te worden, we zaten op 3 plaatsen om een discobar te gaan instaleren en de zoon ging zijn leidersplaats verdedigen te Antwerpen. Plaats van afspraak was het Noordkasteel te Antwerpen, vlak in het havengebied. Wie dacht hier een vlak parcours tegen te komen, moest eerts nog eens 2x in zijn ogen wrijven.
Een prachtig omloop, echter steenharde ondergrond door de aanhoudende droogte en zeer technisch, zo technisch dat het blijkbaar voor sommige jonge renners het er net iets over was. Sommige pappa's durfden zelfs niet naar beneden. Het parcours werd dus terplaatse weer hertekend, die gasten moesten vertrekken, op een parcours dat gedeeltelijk was veranderd. Begrijpen wie begrijpen kan, het zou eerder beter zijn indien er een alternatieve weg werd aangeboden voor zij die nog niet de skills hebben van een Filip Meirhage, echter deze alternatieve route zou dan wel geen voordeel mogen opleveren. Dante moest het meeste weerwerk verwachten van Nick Bruyninckx en Sander Kielich. Ik had er niet direct een goed oog in, aangezien we vrijdag pas om 23h30 in ons bed lagen, ..... niet ideaal voor een renner. Ehter hij nam een kopstart en heeft deze nooit meer uit handen gegeven, ...... en op de meet had hij het nog bijna aan zijne rekker. Na 1 ronde kon enkel Sander nog volgen, de ene keer in het wiel de andere keer op 10m. Dante was weer zoals op de baankoersen aan het achteruit kijken, als hij versneld, versnel ik ook ..... Slecht voor de pa zijne tikker, ik zie hem liever gewoon wegrijden. Maar hij beschikt over een krachtige spurt dus daar was ik al een beetje in berust. Echter in de laatste bocht had hij 10m voor en dacht "'t is binnen", zette zich neer en reed rustig verder. Sander dacht dit is mijn moment, en op 2 sec. zat hij al spurtend naast Dante, deze was totaal vebaasd en kon zelfs niet meer reageren. Ik schat een 1/2 meter, zeker niet meer had hij nog voor op de meet, en voor hetzelfde geld had hij het aan zijne rekker.
Alweer een wijze les voor de volgende koers. Het verbaasde mij ook dat hij de heel koers had gereden op zijn middenblad, het laatste stuk naar de meet kon je echter knalllen op de grootste plaat.
Op naar de volgende wedstrijd,

zondag 1 mei 2011