BK marathon MTB Beringen

Waarom?
We hadden dit weekend geen koers op de weg, en het BK was dit jaar kortbij, waarom niet. her was van op de Roc d'azur van vorig jaar geleden dat ik nog een marathon had gefietst, overigens dit jaar had ik met de  United bikers aan 1 TT deelgenomen en dat was alles. Ik had mijne nieuwe wielen ZTR Crest en banden Hutchinson Cobra nog niet kunnen testen. Vrijdagavond nog naar het Clubkampionschap BMX gaan kijken van mijn zoon, waar hij uiteindelijk 2de werd in het klassement, na een slechte finale te hebben gereden. En dan besloten om 22h om toch eens mijn fiets in orde te gaan zetten, morgen moest ik om 8h vertrekken.
Het was een zeer mooie locatie op de mijn van Beringen, het was leuk om nog eens allemaal wat bekende gezichten van vroeger terug te zien en om die stresskonijnen nog eens te jennen. Bij een renner moet je daar nooit niet veel moeite voor doen, ..... altijd opgefuckt, nooit niet zen. Wat mij opviel was dat die mountainbikers toch allemaal zeer scherp staan tov die wegrenners. Ik was direkt weer bij de dikste, en dan met mijn wit truike. De start verliep mooi en rustig in blokken, ik stond bij de Masters II, klaar voor mijn eerste wedstrijd van het seizoen. De start verliep vrij rustig en niet te chaotisch, direkt richting terril, de aanloopstrook was breed en bergop en hier werd al direkt alles door elkaar gereden. Eenmaal op de terril begonnen de moeilijke en gevaarlijke technische passages, het lafg er nu nog redelijk droog bij, maar straks?
Op de terril liet ik mij weer ringeloren, Marc en Swakke, staken daar net nog drie renners voorbij, net voor de eerste afdaling, en Bie Bie moest daar afstappen, en je kon daar niet meer paseren, maar het was nog ver 89km. Bij de laatste afdaling van de terril zag ik Marc nog in de verte rijden, Swakke was al lang weg.
Vanaf nu kon de kraan open, veel singletracks en voornamelijk platte en goed te rijden tracks. Ik geraakte samen met rudi Geentjes weg en hij reed een aangenaam tempo, overigens was dit de ideale gangmaker door de singletracks in het bos. gewoon zijn lijn proberen te houden, want het gevoel bij mij was helemaal weg, het was te lang geleden. maar na een 5km moet ik daar met mijn pedaal iest geraakt hebben, en ik maakte daar een doodssmak tegen de grond. We waren even verward, zochten de fiets, en weer verder. Rudi was vliegen, dus ik zette de achtervolging terug in. Bleek dat ik mijn bidon was verloren met deze val, nogal een geluk dat Tom onderweg stond, ik wist dat Kris Willemsen had opgegeven en vroeg hem een bidon. net toen ik iets later de aansluiting kon maken bij Rudi, kwam ik weer ruim uit een bocht, met voor mij een grote plas, ik reed er recht door, ......bleek dit meer weg te hebben van een vijver, tot over mijn trapas in dat water en stil. Miljaar, nu was hij voorgoed weg.
Wat later kreeg ik in de verte Swakke in het vizier, ik voelde dat ik er zo kon naartoe rijden, maar reed op mijn eigen tempo het gat dicht. In de technische stukken was Swakke zeer sterk, echter op de stukken asfalt en de lange rechte stroken in het bos zat er blijkbaar niet veel poeder op. Ik maande hem dan ook aan om in mijn wiel te kruipen, aangezien dat de lange stukken mij toch beter lagen, en met zijn 2 is het toch net iets leuker. Na het afronden van de eerste lus zaten we nog altijd mooi bijeen, echter vanuit de achtergrond kwamen de gasten van de Fun A er al aangestoven met in hun kielzog, nog een paar renners die ik een hele tijd geleden had gelost. Tijd om terug even een tandje bij te steken, probleem was toen als Swakke voor mij reed, kon hij meestal het wiel niet houden en dan reed deze brave jongen het gat telkens dicht op de goed berijdbare paden met Swakke in mijn wiel. Dit gebeurde een aantal keren, tot we op de tweede lus terug op die zandpassage kwamen, en daar reed Swakke zeer vlot door, en ineens was hij weg. In plaats van even te wachten, maar we zitten in een koers. ik was er toch van overtuigd om terug te komen, maar nu bleek dat hij wel vlot overpakte op de asfaltstukken.
ik was meteen gemotiveerd, en zette de achtervolging in. het duurde toch even eer ik terug kon aansluiten, middels en dankzij de nr. 2 en 3 van de Fun b. we waren dus terug met een paar renners bijeen, en de motor begon bij mij nu pas los te komen. Het tempo ging naar ohoog met nog zo'n 20km te gaan. Weer liet Swakke een gat vallen, ik zag het echter niet zitten om dat gat weeral eens te gaan dichtrijden, en stak hem direct voorbij ...... Maar dan besloot hij om te gaan spurten, eerst dat gat laten vallen, als je dan wil paseren dan krijgt hij het in zijn bolleke om te gaan spurten en mij daar het paseren te beletten.
Waarom?
We zijn een marathon aan het rijden, hij heeft daar het merendeel in mijn wiel gezeten, en dan ...... Ik vroeg hem beleefd wat de bedoeling was. Boys will be boys zeker. iets later kwam ik bij de bevoorrading Patrick tegen de man van de uiteindelijk winnares bij de Dames "Kim Saenen", bleek dat marc maar net voor mij reed. Enige minuten later reden we bij elkaar, plezant 2 ploegmaten samen naar de laatste km's. Op het einde kwamen we in een zeer leuke passage in het bos, naar omhoog, beneden, keren en draaien. Maar het sturen is veel minder tegen vroeger en ik moest de mannen van de Fun b laten rijden,  bij Marc was het beste er  af. we reden samen met een renner Van versluys naar de Terril, de laatste 5 km, maar het had hier zo fel geregend, dat we met uitzondering van de eerste beklimmingen de rest diende tevoet af te leggen.
uiteindelijk kwamen we binnen op een 17de plaats bij de masters II, Mark kwam iets later binnen op plaats 22, de wandelpassages waren er teveel aangeweest.
Nog wat gaan nakaarten in de tent bij een frisse Cola. En we gingen moe maar voldaan naar huis met één vraag in het achterhoofd.
Waarom?

VWV Kasterlee

Het seizoen zit er bijna op, Kasterlee het was een mooi parcours waar het wel opletten geblazen was in de bochten. Met zijn drie stonden we aan de start. Het scheurde vrij vlug van in het begin, ik geraakte op 100m van de koplopers, maar gene meter dichter. Daarna nog eens een ontsnapping gemist. Marc viel uit met een gescheurde band. In de laatste ronde probeerde ik samen met Luc om weg te geraken, in de voorlaatste ronde geraakte ik dan toch nog uit de greep van het peloton. Uiteindelijk 16de geworden, Luc zat in het peleton. Spijtig dat de LAATSTE UIT DE KOERS Mario Pauwels weer commentaar had. Daarna mij nog goed geamuseerd als speaker ter vervanging van Johnny.

VWV Koers te Schriek

Op een weekend 2x koers te Schriek, nu een avondettape. We stonden met drie aan de start, af en toe weg geweest, maar ik had vandaag niet de benen, de laatste tijd is het wat minder. Marc werd 7de, ik 18de en Luc zat in het peleton.

Landen miniemen wedstrijd

Tegenwoordig begin ik minder en minder nerveus te worden op de wedstrijden van mijn zoon. Alhoewel vandaag in Landen had ik weer een pittige discussie met een locaal oud renner. En dan heb ik dat mooi verwoord en wat verbloemd. De wedstrijd zelf was weer vrij lastig, toch weer redelijk wat bergop en voorzien van de nodige bochten. Zijn grootste tegenstander van Zolder was ook aanwezig, het beloofde alvast een spannende wedstrijd te worden. De tijdrit schreef hij op zijn naam, voor de wedstrijd zelf had ik hem verteld dat hij als eerste uit de bocht moest komen en dan direct moest aanzetten, aangezien het hier een korte aankomst was. De eerste ronde waren ze met 3 weg, met Dante de hele tijd op kop, maar bij het ingaan van de laatste ronde kwam er een hel lawaai van zijn fiets. Bleek achteraf een spaak afgebroken in zijn achterwiel. Ze waren met 2 lichtjes afgescheiden van de eerste achtervolger, en dan was het weer afwachten geblazen wie er als eerste uit de bocht zou komen. Een trui in het zwart, en Dante volgde niet direct, dju. Even later kwam hij uit de bocht gevlogen, zetten nog aan maar strandde op 10 m. Hij was behoorlijk kwaad, blijkbaar had hij zich vergist in de voorlaatste bocht, iemand had daar het hek open gezet ...... en hij dacht 't is hier naar rechts. Toen hij besefte dat hij hier niet moest remmen was de vogel al gaan vliegen, (de pa heeft dat ook al voorgehad, maar dan wel in MTB wedstrijden, heeeeeeel lang geleden)  maar het was niet zeker dat hij hier anders had gewonnen. Ze zijn met hun tweeen iets te sterk voor de rest, maar wel aan elkaar gewaagd. de vorm van de dag, parcours, juist schakelen, enz. beslist meestal over de zege.
Hij werd nog verdiend 2de met zijn gebroken spaak, maar was vooral kwaad op zichzelf. Volgende week beter.

13-09 Koers te Schiek

Het einde van het seizoen is naderbij en je merkt het aan de verslagen, ik geraak amper achter mijn computer. Dit heeft zo zijn redenen, bezig met de sponsoring voor de ploeg voor volgend jaar, de kleine die elke week gaat fietsen, veel te druk op het werk, .... en geen goesting. In Schriek waren er twee koersen kort na elkaar en dit was de eerste in het rijtje, we konden nadien mosselen gaan eten in de grote feesttent. Er werd weer zoals het hele jaar al, weer snel gestart en het viel weer niet echt stil. tot mijn grote verbazing waren Jan en Maaike aanwezig, reden te meer om ons eens extra in te spannen. In de eerste ronde was ik dan ook meteen vertrokken en mischien kon dit wel de goede ontsnapping meteen zijn, want ik had nog 3 goede renners die waren meegesprongen, maar twee vonden het blijkbaar nog veel te vroeg. Mark en Luc waren ook aanwezig, zodoende probeerde we toch weer mee de koers te maken, er werd 1 premie verdeeld, en die ging naar ploegmaar Mark, ik zat in het wiel van den tweede, dus die deed weinig moeite aangezien ik met een grote glimlach in zijn wiel zat te wachten. De spurters hadden tegen het einde van koers weer wat problemen en Luc van Roy besloot dan maar om zijn remmen dicht te knijpen ....... op onze leeftijd moet je je toch niet meer gaan bezig houden met zulks onverantwoord gedrag. Dit was erover, alhoewel ik voor de rest geen problemen heb met Luc, maar dit werd toch niet echt geapprecieerd door het merendeel van het peloton. misschien had hij een slecht dag, maar dan nog, hij is een veel te goed renner om zulke fratsen uit te halen. Op het einde waren er dan toch een paar renners weggereden en wij gingen spurten voor de ereplaatsten. In de laatste bocht kwam ik op kop en Luc draaide binnendoor, ik hield mijn benen stil. Maar Luc had zich blijkbaar wat verrekend met de wind op kop en viel stil op een 20m van de meet. Ik trok mij terug in gang en we kwamen als ploeg leuk achter elkaar over de meet. ik 14de, Luc 15de en Mark zat net achter ons. Morgen gaan we supporteren voor de zoon en maandag komen we terug koersen in Schriek maar dan pal in het centrum.

Koers Budingen miniemen

Gisteren had ik geluk met het weer, Dante echter kon vandaag gaan koersen in de regen. De organisatie had besloten om het uur dan maar te veranderen. Deze wijzinging stond blijkbaar in het wielerboekje, maar anno 2010 zit iedereen achter zijn computer en daar was niets verandert. Nu dat is ook niet helemaal correct, het was verandert en nadien terug aangepast. Iedereen stond daar meer dan 1 uur te vroeg, verkleumd in de kou onder veel te kleine en vooral te weinige tentjes. De rit zelf was weer voorzien van een pittige klim en zijn compaan van de club uit Zolder was ook aanwezig. Benieuwd hoe hij het er nu ging vanaf brengen. De tijdrit zag er al niet goed uit want deze verloor hij, hij was weer te koppig om te schakelen en reed veel te klein bergaf. Echter in de koers ging het stukken beter, ze vertrokken achter de 9-jarigen en de eerste ronde hadden ze beiden al het peloton ingehaald van die gasten waaruit 2 renners waren ontsnapt. Benieuwd wat het zou worden in de 2de ronde, het was een lange aankomst, licht hellend, ideaal voor hem, maar zouden ze nog bij een zijn. In de verte kwamen de koplopers van de 9-jarigen uit de bocht met net daarachter Dante en zijn compaan, hij zette van ver aan en remonteerde die gasten van 9 jaar nog. Geweldig gereden in slechte weersomstandigheden, misschien word het een echte Flandrien. Volgend week kunnen ze nog eens tegen elkaar uitkomen.

Koers Pijpelheide 6 september

We willen voor de laatste maand de conditie nog wat aanscherpen voor de riem er af
gaat dus gingen we voor de derde dag op rij maar koersen, een paar uur verlof genomen en hupsakee met de fiets naar Pijpelheide. Zo konden we ineens wat losrijden, en er was een pak volk, niet verwonderlijk want elke ronde geven ze hier premies voor elke categorie tijdens deze kermiskoers. En het ging snel vanaf de eerste ronde, even getwijfeld of ik Bruno ging remonteren voor de eerste premie, dan toch maar blijven zitten. echter na deze spurt reden er 2 renners weg, en jawel ze zijn weg gebleven. Weer waren we er niet bij, niemand van onze ploeg en vandaag stonden we aan de start met 4 renners. Luc, Jan, Mark en bie bie. Mark zag het blijkbaar vandaag wel zitten, de eerste ronde hebben we wat geprobeerd echter het lukte niet. jan was blijkbaar na een paar rondjes moeten afstappen. Ikzelf draaide nog goed mee rond vanvoor in het peloton, echter toen er nog 3 rondjes dienden afgelegd te worden, ..... wilde ik in de snelste bocht van het parcours iets te vlug aanzetten en raakte tegen 45km/h met mijn pedaal de grond en mijn achterwiel kwakte naar omhoog. Een geluk dat ik een mtb-verleden heb en ik vloog daar tegen volle vaart uit het parcours, door iemand zijn bloemen om zo uiteindelijk achteraan in zijne gazon tot stilstand te komen. Enkele seconden later paniekeerde een renner door mijn manouever en belande wel tegen het asfalt. Gedaan koers, Luc en Mark konden nog strijden voor een ereplaats. Mark werd 7de Luc zat rond plaats 20 en ik had heel veel geluk dat er geen omheining stond, dat ik naast dat paaltje ben gereden en dat zijne gevel 10m later in de bocht stond. En nu gaan we rusten, bie bie is moe.

Koers Aartselaar 5 september

Dante, zat dus in Paal te koersen, maar ik werd langs de kant op de hoogte gehouden over de uitslag, 3de dus. Allesinds zou de pa zijn tenen moeten uitkuisen om deze uitslag te evenaren. Aartselaar, er stond heel veel wind en het was een mooi parcours maar wel met een moeilijke aankomst, smal en er lag nog een flauwe bocht voor. We waren met drie aanwezig van de ploeg, mark, Luc en biebie, echter we waren weer niet mee in de goede ontsnapping. Zelf gaan  met alles meegaan en van de moment dat ze echt wegrijden zaten we er niet bij, frustrerend. Mark is nog in de achtervolging gegaan met een paar man en ik had gat laten vallen, samen met Luc counterde we alles. Er was dus dik 15 man weg, we konden enkel nog maar rijden voor een top 20 plaats, maar in het peleton zat er niet veel jus meer in. Iedereen speculeert daar op de laatste km, Luc probeerde het nog maar hij viel iets te vroeg stil en iedereen was terug bijeen. Ik zat nog redelijk goed en goed vanvoor en strandde op een 17de plaats, Luc was iets achter mij, Mark zat ergens rond de 12de plaats.
Mooie koers, mooi weer, mischien gaan we het morgen nog eens probere te Pijpelheide.

Koers Dante Paal 5 september

Zondagmorgen en mijn zoon ging nog eens koersen op de weg ditmaal kort bij huis te Paal. Eens aangekomen bleek er al veel volk aanwezig te zijn, die klein gasten brengen meestal een heleboel familie mee, echter mijn vader die krijgt ge niet mee. Ik ging vandaag koersen te Aartselaar, en dit was meteen het dilemma, want indien ikzelf ging rijden dan moest ik de start missen. Maar aangezien ik zeker geen druk wil leggen op mijn kleine snotaap ging ik met hem samen het parcours verkennen en daarna zou ik richting Aartselaar rijden. Het was een mooi parcours met direct na de start een mooie helling, idealer was geweest indien deze helling net voor de start lag. Tijdens de verkenning maakte ik hem erop attent om de bochten goed aan te snijden en vooral om niet te groot te duwen bergop, klein bergop en dan boven schakelen op het grote mes. Hij was het met mij weer niet eens want hij kon op zijn groot mes naar omhoog duwen ........ Een 2de verkenningsrondje was ook niet nodig hij had alles al gezien.
Achteraf belde de mama, hij was derde geworden, maar had niet meegespurt. Hij had wel de tijdrit gewonnen. 's Avonds vroeg ik hoe de koers was verlopen, maar blijkbaar was hij toch ontgoocheld wat ik kreeg er geen woord uit. De dag nadien vertelde hij mij dat hij dus overal op dezelfde versnelling had rondgereden, namelijk zijn grootste, ook bergop. Wie niet horen wil moet voelen zeker, echter aan de uiteindelijk winnaar was blijkbaar niet veel te doen. En waarom hij niet mee spurtte, ..... zijn benen deden pijn, ..... hoe zou dat nu toch komen?
Ik vind het leuk dat er voor die jonge gaste koersen worden georganiseerd, maar raar of zelden loopt dit van een leien dakje, ditmaal was het blijkbaar weer van datte. Eerst wel proeven voor die gasten, nadien werd dit geannuleerd, iedereen deed zijn nummer binnen en toen kregen ze te horen dat er wel proeven waren. Dus iedereen terug om de nummers te gaan halen, om dan uiteindelijk toch maar geen proeven te doen.
Wat een soap, ik vraag me af of die gasten een draaiboek maken, of ter plaatse gewoon iets verzinnen. Maar ik moet eerlijk zijn dit is bij het merendeel van de wedstrijden zo'n klucht zelfs bij het MTB'en. In de winter bij het cyclocrossen is het meestal iets beter georganiseerd. Je zou denken, hij gaat nu met mij eens mee trainen, maar neen, enkel als ik mijn mtb neem rijd hij mee.

Koers Grasheide 4 september

We zijn dus terug aan het koersen, vandaag op een gemakkelijk parcours, weinig bochten en je moet bijna nergens niet echt doortrekken na een bocht. Het ging dus een snelle koers worden. We waren met 74 renners, dit geeft ook al meteen de moeilijkheid aan van het parcours. Er werd gedemareerd en gevlamd, maar niemand geraakte weg tot in de voorlaatste ronde, er ontsnapte 4 man op een diefje. Iedereen zal wel gedacht hebben die pakken we nog wel terug, maar niemand voelde zich geroepen. In de laatste 2km probeerde ik nog een ultieme jump, ik strande op 20m van die gasten hun wiel, en het was mijne laatste pijl. Uiteindelijk nog 25ste geworden Luc 23ste en mark 22ste. Jan was vandaag ook aanwezig maar die kwam nog iets later binnen. Ik mag tevreden zijn nu ik terug begonnen ben met koersen dat ik nog een redelijk arsenaal aan pijlen heb, echter ze zijn een stuk korter geworden en schieten minder ver.  Morgen rijden we mischien naar Aartselaar, maar de kleine moet gaan koersen, .... ik zal er nog eens een nachtje over slapen.

Koers Beerzel 29 augustus

We hadden weer een drukke nacht gehad op de "Black & White party",  's morgens zijn we pas gaan afbreken om 11h. Ik had een zware kop, vermoeide benen, en die kloterug wilde ook weer niet mee. Maar om 12h was alles opgekuist, en wat nu .... in de zetel in slaap gaan vallen of gaan koersen. Ik besloot dan maar om te gaan koersen, het zou mijn eerste wedstrijd zijn bij de VWV, nadat mijn rug te Keerbergen helemaal was geblokkeerd met alle gevolgen vandien. De koers van Beerzel lag mij wel.
Ploegmaten Mark en Luc waren ook aanwezig, in de eerste ronde spurtte ik meteen weg, kwestie van wat spanning op de benen te brengen, we waren vandaag niet met al teveel renners, misschien omdat ze niet bijsterend mooi weer hadden voorspeld, het bleef echter de ganse koers droog. het was moeilijk om weg te geraken, maar 2 man was er dan toch vandoor Jan Van den Brande met zijn cumpaan waren er stilletjes vandoor gemuisd, we hebben ze niet meer terug gezien. ik had al lang in het snuitje dat ik niet de conditie meer te pakken had van een paar weken geleden, maar met mijn in aktiviteit kon dit ook moeilijk anders. iet wat later reed er een omvangrijke groep in de tegenaanval, Mark was mee, Luc en ik hadden aan een knipoog voldoende om achter alles plat te leggen. Twee renners raakten nog wet echter zij bleven op een dikke 100m voor ons rijden, in de voorlaatste ronde probeerde Luc alleen het gat te dichten, echter zonder resultaat. Toen hij werd gegrepen was het mijn beurt om weg te springen in de laatste ronde, ik kreeg nog wat renners mee, maar echt ronddraaien gebeurde niet. op de meet had ik net nog wat meters over op wat nog overbleef van het peloton. Mark werd 5de, dankzij subliem werk van Luc en bie bie, ik werd 17de en Luc eindigde ergens rond de 20ste plaats. Maar het was lang geleden dat ik nog zo moe was geweest na afloop, volgende week zijn we terug van de partij.