Dante wint te Hoogerheide

Het weer blijft aangenaam en zacht en het parcours te Hoogerheide was weer subliem. Dante was er direkt op verliefd, er was werkelijk alles aanwezig. Kort draaien en keren, zandstroken, hellingen, de zo geliefde bultjes (Dante vindt dit leuke springbergen) echter de opkomst was wat minder. Komt het omdat het klassement al een beetje is gekend, de sterke renners zijn altijd wel aanwezig, de rest zoekt zijn vertier in de Belgische crossen. Vandaag was er in Belgie overigens het BK voor aspiranten te Baal. En toch rijden we naar Hoogerheide, het parcours was daar immers veel uitdagender. De sfeer zit er tegenwoordig ook goed in, elke week een babbeltje slagen en dan kijken wat de renners gaan doen in de koers. Ik zag het hier wel zitten voor Dante, hij kon hier immers gebruik maken van zijn stuurkunsten en van de macht in zijn beentjes, maar makkelijk zou het zeker niet zijn na zijn korte nachtrust. Er was immers de avond voordien ingebroken op de zaak bij mijn schoonouders rechtover mijn huis. Maar hij was blijkbaar toch goed wakker 's morgens, de ma reed niet mee want de mensen van labo kwamen nog sporenonderzoek verichten, CSI in Belgie.

De start was belangrijk, want die was niet al te breed net zoals de aankomst, maar op dit parcours zou alles vlug uiyeen gereden worden. Hij was dan ook goed weg en kwam als eerste door op de zandstrook met in zijn wiel Lennick, daarachter was er al een redelijk gat geslagen. Drie rondjes dienden er worden afgelegd, bij de tweede ronde was Dante weggereden van Lennick en bouwde hij zij voorsprong stelselmatig uit. in de laatste ronde kwam lennick nog ongelukkig ten val door een onvoorzichtige toeschouwer, echter de tweede plaats kon hie niet meer mislopen.

Dante had zich weer goed geamuseerd, ze waren net op tijd binnen want het begon daar stilletjes te regenen, na een goeie hamburger richting huiswaarts en de bloemen waren voor meter ditmaal. Zij was immers aangeslagen door de inbraak bij hun thuis, en binnenkort is het Sinterklaas, tactisch niet slecht gezien van de zoon. Volgende week zijn we weer van de partij.

Ik kan terug foto(s nemen, je vindt ze terug op ONDERSTAANDE ALBUM.

Hogerheide Dante 2011

Hoogerheide 2011

Veldrit Woensdrecht

Mijn vader heeft het licht gezien, ik kan het anders niet verklaren, want zondag is hij mee gaan supporteren voor zijn kleinzoon. Op die paar jaren dat Dante fiets is hij amper 5x meegeweest. Dus met 3 Coremansen op pad en natuurlijk de mama, richting Woensdrecht. Het beloofde een fijne dag te worden, het was wel een paar graden frisser, maar eens de zon erdoor kwam was het daar aangenaam vertoeven. Het parcours lag ergens temidden van een woonwijk grenzend aan een paar voetbalvelden. Maar nog belangrijker het parcours lag op het hoogste punt van het dorp volgens mij. De aankomstzone was voorzien van klinkers, de rest was allemaal mooi afgereden gras van het park. Maar dit gras lag er wel nat bij, het was dus oppassen geblazen. De omloop wa in twwe verdeeld onderaan de berg diende wat lussen genomen te worden dewelke licht hellend "vals plat" naar het andere deel van de omloop uitmonde.

En dat tweede deel zou hier beslissen over winnen of verliezen, eerst een afdaling helemaal naar beneden om dan via 2 niveau's naar boven te rijden, om dan terug hoek om helemaal naar beneden te rijden en dan .... hoek om om uit stilstand terug naar boven te klauteren. "Moet er nog zand zijn?", afzien werd het van in het begin tot op het einde. Jammer maar vandaag waren er niet zoveel renners aan de start, een man of 11 schat ik. Maar de groen-witte brigade van DCM was wel aanwezig, het beloofde dus een spannende koers te worden. Bij het vertrek geraakte Dante niet in zijn klikker, echter na de eerste bocht nam hij de leiding met Lenicj in zijn wiel. Hij nam een 3-tal meter, maar na de beklimmingen kon hij zijn voorsprong verder uitbouwen. Alle pappa's stonden op het hoogste punt en zo konden we heel de koers overschouwen, zeer leuk. In de laatste ronde kwam Lennick nog sterk opzetten, maar Dante maakte geen fouten en bleef op zijn fiets. Hij kwam dan ook dolgelukkig over de meet.

Op 2 en 3 de renners in het groen-wit. Het was een leuke koers waar elke renner het beste van zich moest geven om boven te geraken op de hellingen. Achteraf hadden ze nog veel leute op het podium, en dat is nog altijd de bedoeling bij die jonge gasten, dat ze plezier hebben in het fietsen. Ze mogen en moeten ontgoocheld zijn als het even wat minder gaat, maar 5 min. na de koers moet dat vergeten zijn. En den oudste Coremans, die moet maar wat meer komen supporteren, het was leuk. De mamma had eindelijk eens een paar goede foto's gemaakt deze vindt je op volgende link terug.

FOTO'S VAN DE WEDSTRIJD VINDT JE OOK HIERONDER TERUG.

Woensdrecht 2011

Veldrit te Woensdrecht

Al een voorproefje.

Ossendrecht, Dante behaald zijn 16de overwinning

Ossendrecht net over de grens was de plaats voor zowaar de zwaarste veldrit tot nu toe, maar weer een zeer mooi parcours. De aankomst was op asfalt licht lopend naar omhoog, en er diende 2x een heuvelkam te worden beklommen, één al rijdend en één te voet wegens te stijl. Bij de eerste passage viel Dante boven op de berg in het zand, hij stond weer een paar tanden te groot. Lennick kon zo even wegrijden, maar een ronde later hing Dante weer op kop. Ze hadden met hun tweeën al een klein gat kunnen slagen, echter nu kwam Lennick boven op de helling ongelukkig ten val. Ik maande Dante aan om door te fietsen, echter Lennick kon niet direct vertrekken, hij zat immers met zijn been geklemd tussen zijn kader en het paaltje dat daar stond, uiteindelijk werd hij nog mooi 4de.

In de laatste ronde was het opletten voor Sam Stolk di nog aardig kwam opzetten. Echter Dante had nog een paar pijlen over en kon zijn 16de overwinning van het seizoen op zijn naam schrijven, echter vandaag ging het op dit zwaar parcours niet zo vlot. Het manneke was moe. Nu een weekje goed rusten en dan zijn we volgende week terug van de partij.

Veldrit Breda, Dante wint vlot

Vandaag vond de veldrit plaats te Breda op en rond de plaatselijke wielerpiste. Het beloofde een snelle koers te worden, het parcours was verdeeld in 2 secties, enerzijds lange rechte stukken en de andere helft draaien en keren. Start en aankomst lag op de wielerpiste en dit was een enorm lang stuk, wind op kop. Mijn prognose was dat ze met een (-tal renners gingen spurten voor de eindzege. Bij de start stond Dante nog wat te slapen, Lennick vertrok er echter als een speer vandoor. Dante kon nog als tweede het technische stuk aanvatten, ...... vandaag hadden we tubes liggen, dus geen uitvluchten. Lennick trok goed door in de technische stukken gesterkt door zijn 2 overwinningen van de voorbije weken. Er ontstond al direct een gat achter Dante en ze waren meteen weg met zijn tweeën. Echter éénmaal op de lange rechte stukken mocht Lennick niet meer rijden van zijn pa en hij moest zich nestelen inDante zijn wiel. Deze pakte echter fors over en nam 3m, een hele ronde bleef Lennick op 3m hangen, in het technische gedeelte hield Dante deze voorsprong, ik maande hem toen aan, indien hij kon op de lange stukken te versnellen. De veer brak bij Lennick en Dante kon zijn power goed overbrengen op deze lange stukken, beukend in de wind. Hij kwam uiteindelijk met ruime voorsprong over de meet en had hoegenaamd een perfecte koers gereden. Je hebt zo van die dagen dat alles lijkt gemakkelijk te gaan. Het was weer een leuke koers op naar de volgende.

Veldrit Bergen-op-Zoom en Schijf

Met mijn arm goed in de "open plaaster" reden we naar Nederland, echter nu kon ik met Dante het parcours niet verkennen per fiets, dus werd het een leuke wandeling in het bos aldaar. Maar dit was een ontzettend mooie cross, met heel veel zandstroken, bergop, bergaf, alles zat erin. Maar ik merkte meteen dat Dante veel teveel moeite moest doen om boven te geraken in het mulle zand. Instinctief zette ik zijn banden dan ook meteen een stuk platter, en nu reed hij vlot naar boven en vlot door het zand. Echter net voor de start liet ik mij overhalen om zijn banden toch harder op te pompen aangezien hij met bandjes reed n niet met tubes. De banden werden dus harder gezet, echter in de koers bleek later, veel te hard. Met de start was hij als tweede weg, maar bergop in het zand,reed hij zijn eigen vast en viel. Van toen was het achtervolgen geblazen, maar hij ging veel te moeilijk door het zand, maar bleef wel moedig door fietsen en werd uiteindelijk 5de. Hij had goed gereden, maar kon geen weerwerk bieden vandaag, en ik kon mezelf tegen het hoofd slagen dat ik mij had laten overhalen om zijn banden te laten oppompen. Dat weten we dan weer voor de volgende koers. Net zoals vorige week won Lenick vandaag verdient de cross, vorige week in Schijf won hij de spurt tegen Dante, vandaag was hij te sterk voor zijn ploegmaat. Na vorige week nog op het podium te staan als tweede werd hij vandaag 5de, maar daar kon hij blijkbaar mee leven. Het kan niet elke week kermis zijn.

Dit kan er ook nog wel bij.

Het is even stil geweest op deze blog, niet zozeer omdat de zoon geen wedstrijden meer rijd, maar jammer genoeg ligt de pa in de lappenmand. We zijn inmiddels al een jaar niet meer aan het koersen dmv mijn rugproblemen, inmiddels zijn we al verschillende dokters later en zijn de zenuwen verbrand in mijn rug zodoende ik weer terug gevoel heb in mijn rechterbeen en kan rond stappen. Maar aangezien ik terug uitstraling kreeg aan mijn been, werd mij geadviseerd om terug op regelmatige basis te gaan fietsen, zodoende kon ik terug een beetje gaan werken aan mijn buik, ik ben inmiddels immers 10kg verzwaard ..... tot groot jolijt van mijn vrouw. Mannen met een buikje zijn sexy! De tweede rit die ik ondernam was terug met wat wielervrienden, aangezien ik over hoegenaamd geen conditie meer beschik, plaatste ik mij achteraan in de groep van 11 renners. Een niet te al stevig tempo, maar toch was de rug weer nukkig, hartslag was een 20-30 slagen hoger tov toen ik nog koers reed, maar het weer was mooi, het parcours en het gezelschap was leuk, dus we bleven maar rijden. Na 70km, reden we richting huiswaarts, de teller zou uitkomen ergens in de 100km. Nog altijd vlot in de wielen, zonder training en veel te zwaar, hebben we dan toch talent. Het lachen zou me snel vergaan, ik ben nooit aan km 71 geraakt, op een rechte baan werd er zonder reden geremd, er panikeerde er een paar ....... echter ik reed nog steeds als voorlaatste in de groep, ik had geen tijd meer om te reageren, ik had dit ook niet verwacht en kon geen weg meer op. Ik kon alleen vol in de ankers, en ging dan ook 1 sec. later los over mijn stuur, landend op mijn gezicht en rechterkant, 2 sec. later voelde ik alleen helse pijnen, met als gevolg onophoudende oerkreten van pijn mijnentwege. De pijn bleef aanhouden, iets later bevind ik mij in een ambulance samen met Mario, dewelke over mijn fiets was gevallen, hij wist meteen hoe laat het was, sleutelbeen gebroken. Ik had echter enorm veel pijn aan mijn elleboog en schouder. Mijn diagnose was gecompliceerde breuk aan de elleboog en alles afgescheurd aan mijn schouder, op het hoofd enkel kneuzingen, dankzij mijn helm. Inmiddels ben ik geopereerd en is de helse pijn verdwenen, nu hebben we alleen nog maar pijn. We gaan de eerste week van januari snowboarden, maar dit word me nu al afgeraden, misschien skiën, zij het dan zeer rustig. Een ongeluk is vlug gebeurd en ik verwijt niemand iets, vallen hoort nu jammer genoeg bij fietsen en meestal heb je niets, nu viel het tegen. Wel een geluk dat we een helm op ons hoofdje hadden. In januari gaan we nog eens fietsen. Ik heb wel drie dagen geen pijn gehad van mijn rug, zoals Cruyff zei "elk nadeel heeft zijn voordeel". Alleen dat typen met enkel de linkerhand is ook vermoeiend.