Strandrace De Panne

Sportweekend - 15/11/09
We gingen nog eens deelnemen aan een strandrace, niet echt mijn ding aangezien ik niet fatsoenlijk kan lopen met mijn rug, was dit wel het geval dan waren we nu nog aan het voetballen. Ik had deze wedstrijd nog nooit gereden maar ik stond dankzij mijn vergunning in de 2de startbox, samen met Marnik en nog wat andere kornuiten van Langdorp. Het weer was goed, maar er stond daar ontzettend veel wind, het vertrek was dan ook direct vol in de wind. Het was zaak om hier een goede start te nemen of ge had het aan uwe rekker, dit zou geen probleem mogen zijn. In de eerste 2 km waren er al 5 valpartijen juist voor mijne neus, 1 tot daar toe maar 5. Het probleem was dat er her en der passages waren door wat water, en daar trokken ze allemaal hun remmen toe, waarom ik zou het begot niet weten, misschien mocht hun fiets niet nat worden. Ik zag ze dan ook langs links en rechts allemaal passeren, en bie bie zat opgesloten in het midden, lomp, lomp en nog eens lomp. Ik heb me dan maar laten uitzakken naar links en om dan vol in de wind naar vanvoor te rijden, maar de vogels waren al gaan vliegen. Het peloton lag al in twee en ik zat in het verkeerde stuk. Toch nog maar even proberen om dat gat van 300m dicht te rijden, maar niemand wilde overnemen, en alleen kwam ik niet veel dichter. Meteen had ik mijn eerste pijl ,al verschoten. Ik hing rond de 250ste plaats bij de eerste passage met al meer dan 3min achter op Marnik, ik zou niks meer goed maken eerder nog 2 min. verliezen. Het was een hopeloze zaak wind op kop, ik heb me één keer volledig laten gaan en iedereen daar eens fel verwenst omdat ze niet wilde meefietsen, echter zonder succes. Ik heb me dan ook maar achteraan genesteld. Door de valpartijen klopte mijn trapas dat het niet meer mooi was, achteraf bleek mijn voorderailleur helemaal scheef te staan, zo scheef dat hij telkens mijn traparm raakte, dewelke al mooi was uitgesleten, weeral kosten. Al bij al heb ik me goed geamuseerd, Marnik heeft goed gereden, wie wet zelfs met een goede start had ik hem misschien moeten laten rijden. In het lopen kan ik hem sowieso niet volgen. We zullen het nog eens proberen in de volgende strandrace. De rug viel mee, en van de blessure aan mijn been voelde ik niets. Als ik mijn hartslaggegevens controleer had ik zelfs goed gereden, alleen in den uitslag is dit niet te zien, of misschien is dit juist mijn plaats. We zullen het toetsen aan de volgende strandrace. Ex veldrijder David Comijnene was overigens gewonnen.

LMTB wedstrijd te Meerhout

Na de koers van mijn zoon te Wuustwezel, de auto in en direct naar Meerhout. Eenparcours waar ik nog nooit had gekoersd. Het was inmiddels al meer dan één sezoen geleden dat we nog hadden deelgenomen aan een cross country wedstrijd, maar aangezien we volgende week gaan meerijden in de Panne was dit een goede voorbereiding. Gisteren hadden we nog een duurtraining van 3h30 gedaan, afwachten wat de benen zouden zeggen vandaag. We reden mee met de Masters II, er dienden 11 rondjes te worden afgelegd, en het parcours was ontzettend mooi. Veel draaien en keren hier en daar toch bergop in het zand, waarvan ik er één te voet naar omhoog moest en dan nog een stukje asfalt. Ik was blij dat ik nog wat oude bekende was tegengekomen, mijn doel was dan ook ergens rond Swakke te eindigen. Ik wist dat ik vlugger reed op de snelle stukken, maar her draaien en keren was dan weer in zijn voordeel. Bij de start had ik al direct een achterstand, ik vertrok op de laatste rij en het was dringen om rechts het zand op te draaien en daar gingen ze al direct met zijn 2'en liggen. Swakke had al direct een gat van een 100m, en ik kreeg het niet dicht, maar hij liep ook niet verder uit. Maar ik reed gewoon te traag op de technische stukken, ik kon ook niet beter, ik was het niet meer gewoon na een jaar te hebben gekoersd op de baan ben je toch het een en ander kwijt .....techniek.
Maar ik had er wel zin in, echter na 5 rondjes begon mijn rug te reclameren, te wijten aan de korte maar neidige klimmetjes en het veel draaien en keren en optrekken. De "jambes" waren nog goed maar ik moest het tempo even minderen, niet veel later reden we zijn drieën. Maar die gasten waren meer met zichzelf aan het koersen, het tempo ging er dan ook helemaal uit. Ik had een paar keer geprobeerd en telkens moesten ze wat meters laten, op de klim waar we moesten afstappen, wandelde ik naar boven, zij liepen, dju toch ik kan niet lopen met mijn rug. Echter dat gat reed ik telkens gemakkelijk terug toe. Ik had dan ook voorgenomen, indien we de laatste ronde nog bijeen waren dan ging ik in die laatse ronde er een lange spurt van maken. Echter het is niet zover mogen komen, mijn fiets deed al een paar keer raar, er sleurde af en toe iets, maar ik zag niet wat. En plots 2x kort na mekaar blokeerde alles, en bie bie bijna overkop. Bleek dat mijn wiel was los gekomen, alles stak achteraan een beetje vast. Gedaan met koersen, 2 ronden voor het einde en met nog een dikke pijl over. Swakke zou ik niet meer hebben ingehaald, maar er zou mij toch niemand meer gepasseerd zijn. het was leuk en een mooi parcours. Misschien doen we binnen 14 dagen nog eens mee om den hoop te vergroten. Dan is het in Lommel en dat parcours kennen we. Na de middag nog een schoon koers gezien op tv. Zondag was dus koersdag, en de zoon heeft meer talent dan den ouwe. Maar daar kunnen we mee leven.

Cyclocross Wuustwezel

Weer of geen weer, tegenwoordig is de zoon zodanig gefocust op het veldrijden dat hij altijd wil gaan rijden. Vandaag trokken we richting Wuustwezel, nabij de Nederlandse grens net achter Brecht. De inschrijvingen waren om 9h, dus we moesten vroeg uit ons bed. Samen met Marnik reden we naar de wedstrijd, de weergoden waren ons niet goed gezind met nu en dan een hevige regenbui als gevolg. Maar die gasten hebben niet liever. Ik moet zeggen dit was tot nu toe veruit het mooiste parcours, de wedstrijd ging gedeeltelijk over een cross parcours om dan nog een lus te maken in een bos. Dus er waren heuveltjes, er was zelfs een wasbord. Maar bij de start mochten de 8-jarigen niet gelijktijdig starten met de 9-jarigen, onder het mom "ze mogen zolang niet rijden". Raar mannen die van de bond, de weken ervoor was er steeds meer volk en toen werd er wel gelijk gestart. Met dit slechte weer was er al weinig volk, nu kreeg je dus 4 renners bij de 9-jarigen en 2 renners bij de 8-jarigen. Dante begreep het niet toen hij bij de start moest wachten en een paar minuutjes later moest vertrekken, ik begreep het ook niet. Na 300m werd het al duidelijk dat dit een tijdrit werd, hij had toen al een gat geslagen dat steeds groter werd. Maar hij bleef gaan, zelfs op het einde met een 1/2 ronde voorsprong. Het was leuker geweest mocht hij meestarten met de rest van de bende. Het is zijn derde wedstrijd, en hij word steeds handiger op dat fietske. Nu vlug de auto in en dan gaat de papa ook nog eens een koers rijden te Meerhout met zijn MTB.

Veldrit Herenthout

Dante had de smaak te pakken na zijn geslaagd optreden van vorige week. Deze week was het fietsen geblazen in Herenthout, op woensdag had hij al gaan trainen en de bossen van Gelrode en dat was hem zeer goed bevallen. Hij zag het dus zitten vandaag, zeker nu hij van zijn nieuwe beste vriend, Marnik, werd uitgerust met echte witte koersschoentjes en bijbehorende klikpedalen. Net voor de wedstrijd werden deze gemonteerd, we zullen wel zien wat het word, het vrouwke was er niet gerust, maar zoonlief was er al direct mee vertrokken, zij het een beetje onwennig. Bij de proeven, was hij al tegen de vlakte gegaan met zijn klikkers, afwachten wat het geeft in de koers. De start was een lang recht stuk, hij was als voorlaatste weg, hij geraakte immers moeilijk in zijn klikker, maar op het einde van het rechte stuk was hij al goed opgeschoven bij de 9-jarigen. Afwachten hoe lang hij dit gaat volhouden, met zijn 7 jaar is hij de jongste telg van de bende. Maar waar hij vorige week telkens in de fout ging in de bochten reed hij nu wonderwel overal mooi door. Het parcours was hier ook stukken mooier dan vorige week met een gedeelte door het bos. Op een gegeven moment was hij aan het strijden voor de 6de plaats bij de 9-jarigen, echter hij denkt nog steeds dat hij op de bmx zit. Telkens als er een andere jonge renner wilde paseren, reed hij met desbetreffende steeds naar de kant. Dit heeft hij dit jaar geleerd op de wedstrijden bij de BMX, echter hier moet je je lijn houden. een paar ouders waren zich al aan het ergeren. Na de wedstrijd heb ik hem nog even verteld dat hij zijn lijn moet houden en dat de reglementen hier iets anders zijn dan tijdens een bmx wedstrijd. Hij wist het niet, hopelijk denkt hij er volgende week nog aan. Net zoals zijn schakelen, of het is te zeggen zijn niet schakelen. Hij reed weer heel de wedstrijd op hetzelfde mes. Hopelijk zal dit binnen een paar weken wel beteren. Maar hij was in vorm vandaag, in zijn categorie won hij en hij werd 6de bij de 9 jarigen. De pa was fier en over het veldrijden kan de pa wel discussieren, van BMX ken ik echter weinig.
Volgende week Wuustwezel, en na de middag als ik op tijd terug ben ga ik ook nog eens een wedstrijdje fietsen te Meerhout.

Veldrit Hulshout

Het BMX seizoen is ten einde, en Dante fietst graag dus was er een leuk alternatief voor in de winter, ....veldrijden. Na een tweedehandsfietsje te hebben aangeschaft met 26" wielen gingen we eens testen op Zolder. Hij was vrij vlug weg met het schakelen en zag het helemaal zitten, we besloten direct om een wedstrijdje te gaan rijden te Hulshout een een paar dagen later. Mijn vrouw vond het nog wat vroeg, maar een wedstrijd is fun voor die jonge gasten, we zullen wel zien wat het word. Eerst geïnformeerd bij Marnik, zijn zoon heeft al aan een paar wedstrijden deelgenomen. Eerst wat behendigheidsproeven en daarna een wedstrijdje van een 15 min. Deze wedsrijd ging door op en rond de wielerpiste van Hulshout, het was geen technisch parcours, op en neer draaien over het veld en dan rond de wielerpiste. Het kort draaien heeft hij nog niet onder de knie, we zullen zien. Aangezien hij nog maar 7 jaar is moest hij starten bij de 8 jarigen, maar er was maar 1 tegenstander. Ze moesten wel meerijden met de 9 jarigen. Nerveus dat hij was voor de start, de proeven gingen goed, ..... de wedstrijd zou ook wel lukken. Bij de start stond hij op zijn grootste verzet, hij was dan ook als laatste weg. Zijn handen zijn nog wat klein om te schakelen, in de eerste 2 rondjes was hij al 2x gevallen telkens in de bochten. Maar hi kroop dapper terug op zijn fiets en zette steeds vol overgave de achtervolging in. Driemaal uit de bocht, éénaal los door het lint en één keer moest ik in de bocht het naderhek 1 meter achteruit trekken, of hij was er ook nog ingevlamd. Na ronde 2 was het beste er af, het kopje was helemaal wit weggetrokken. Maar hij bleef gaan, dat zal hij toch van mij hebben dood zitten maar blijven rijden, klasse. Je zou denken 15 min. is niet lang, maar voor die gasten is 15 a bloc ontzettend lang. Na afloop bleek dat er ook een podium was voor de acht jarigen. Zijn eerste cross en zijn eerste overwinning. Ik was vooral tevreden en bijzonder trots over het feit dat hij bleef doorgaan, zelfs al zat hij kapot. Na de wedstrijd is hij samen met mij en Marnik naar huis gereden ....met de fiets. Marnik was meteen zijn beste vriend, hij heeft hem immers het merendeel van de weg wat geduwd. Op naar de volgende wedstrijd, maar hij gaat nog heel wat moeten leren. Maar het belangrijkste was dat hij het leuk vond en dat is het enigste wat telt.