zondag 26 juli 2009
Salzkammer
Naar jaarlijkse gewoonte koppel ik mijn weekje vakantie steeds aan een marathon, dus dit jaar reden we van Italie naar oostenrijk om aldaar te Salzkammer te gaan fietsen. een marathon die ik overigens een aantal jaartjes geleden ook al had gereden, maar nu was het een ander parcours. Toen was het al genieten geblazen, het zou nu niet anders mogen zijn, maar. Inderdaad maar, juist op zaterdag, race day hadden ze geweldig slecht weer voorspeld. Hier in België zitten ze er meermaals naast, maar ginder. Om 2h 's nachts begon het aldaar te onweren, van een goede nachtrust kwam toen ook al niet veel meer in huis. 's Morgens nog gebeld naar bert en Benny, maar ze gingen blijkbaar starten. Bie bie moest beter weten, want ik had dit al eens meegemaakt in den Dolomitie, maar we zijn zeker gene ezel dus .....starten. Zes graden en gieten, ik mocht er niet aan denken wat weer het boven op de berg ging zijn ...... Man, man, man het was weer van dat sneeuw en vriestemperaturen. Niks voor een strandjanet als mezelf, naar omhoog rijden viel nog mee, middenblad naar omhoog. Ik had toen al besloten van zodra ik kon om terug binnen te fietsen, maar dan die afdalingen, koud, ijskoud. Helemaal verkleumd en bijna onderkoelt terug spurten naar boven om warm te krijgen. Eenmaal boven zag ik in de verte een berghut waaruit rook uit de schouwsteen kwam, ik daar naar toe. En jawel daar zaten nog 2 renners, de ontvangst was warm, we kregen andere kledij, een deken en we konden ons verwarmen aan de open haard, zalig. Kwam daar nog ne Tjech binnengesukkeld met een knie die helemaal was opgezwollen, als de handjes zijn bevroren kan je niet meer remmen en dan moet je even Hilversum bellen. Wij met zijn allen verder, een beetje later werden we uit koers genomen, de wedstrijd was geannuleerd daar het slechte weder. Schandalig vind ik echter dat ze ons laten vertrekken, die mannen weten beter. Ze konden beter de koers uitstellen met één dag. Maar het zal weer een geldkwestie zijn. Volledig verkleumd kwam ik over de start, mijn eerste warme chocomelk geraakte zelfs niet tot aan mijn lippen, van het bibberen was de tas al leeg eer dat ik deze aan mijn mond had staan. Ik was dan ook zeer blij dat vrouw -en zoonlief iets later arriveerde. Volgend jaar gaan we het nog eens proberen, en hopen dan maar op beter weer.
BK BMX Bekaf
Het was zover het Belgisch Kampioenschap BMX en dit op het thuisparcours te Aarschot. Er was een veel volk en de verwachtingen waren gespannen, te gespannen blijkbaar voor Dante. Voor hij moest starten liep hij al met zenuwen, maar zoals Cruyf zegt, elk nadeel heb zijn voordeel. De start van zijn eerste reeks, hij was goed weg, maar nog voor de eerste helling schoof hij van zijn pedaal en nam in zijn val nog 2 renners mee. Ik vreesde voor het ergste, maar hij deed zijn best om zo vlug mogelijk terug op zijn fietsje te zitten, maar de vogels waren al gaan vliegen. De 2de reeks werd hij vierde, dus het zat er nog in. Maar hij reed raar, ipv zijn tegenstanders uit de bocht te rijden, maakte hij nu net plaats voor ze en keek angstvallig links en rechts om zich heen. De valpartij had hem geen goed gedaan, de 3de reeks was dan ook een maat voor niks, hij keek meer opzij dan naar vanvoor, een beetje de bibbers. Jammer, volgende keer beter. Foto's vind je hier.
vrijdag 24 juli 2009
dinsdag 7 juli 2009
28 juni 24h van Westerlo
Het was dan weer zover, maar we hadden nog geen ploeg. Ik ben niet zo te vinden voor een 24h, ik vind het net 14h te lang. Maar daar had al een ploegmaat een paar gevraagd ofdat we niet meededen. Voor mij was dit goed op voorwaarde dat we een vrouw vonden die wilde meerijden, zodoende konden we met een gemengd team deelnemen. Ik had al wat geïnformeerd bij een paar vrouwen, maar er was weinig interesse, totdat Eva me belde 2 weken voor de start. Zij zag dit wel zitten. Dju, we hebben het weer aan onze rekker, ik contacteerde de ploegmaten, maar toen begon al de miserie. Diegen die het meermalen had gevraagd ofdat we reden, reed in één keer niet meer mee, begrijpen wie begrijpen kan. Marc had op het BK zijn sleutelbeen gebroken dus die viel ook al af. Maar ik was nu wel gemotiveerd om een ploeg te zoeken, als ze met Bie Bie zijn kloten willen rammelen, dan kennen ze den deze nog niet. In de laatste week kregen we nog een aardige ploeg bijeen, met Peter, Kris en Geert. Samen met Filip en mezelf waren we compleet. Ik had mijn vrachtwagen al gaan opstellen 1 dag op voorhand, groot was dan ook mijn verbazing dat deze was verplaatst, door een team dat hun container daar ging zetten. Het leuke is, ik had ook zo'n vrachtwagen thuis staan, we zullen dat hier eens snel oplossen. Maar we mochten van de organisatie iets verder gaan staan, en daar mee was alle wrevel al opgelost, die gasten hebben zich komen verontschuldigen en hebben ons een krat Cola geschonken.
De race dan zelf, met een gemengd team is het rekenen geblazen, want tijdens de nacht zijn de rondjes korter, dus dan moest ons Eva aan de slag. Tot 23h waren nog altijd maar met zijn 5'en aan het rijden, Peter kwam tegen 23h rijden. Maar Peter kwam niet, hij zat bij onze ploegmaat die niet mee reed. Ons schema dreigde helemaal in duigen te vallen, mat alle stress vandien. Een paar keer gebeld, toen nam zelfs onze vermeende ploegmaat op, en begon ons nog een beetje te jennen. Ik vraag me af wie in zijn wieken had gereden, maar bij mij en niet alleen bij mij was het vat vol. Ik heb hem dit dan ook ongenuanceerd verteld aan de telefoon. 1/2 uur later daagde Peter dan toch op, hij kon nog 1h1/2 rijden en dan moest Eva samen met Geert en Filip de nacht vervolmaken. Ik en Kris zouden 's morgens terug beginnen, Bie Bie ziet wreed weinig in den donker. Voordat we gingen slapen lagen we 1 rondje voor op Cyber 12, 's morgens lagen we terug wat achter, maar Eva moest niet meer rijden. ik had zelfs nog aan Geert van Cyber 12 gevraagd om mee te rijden met ons want zij deden in eerste instantie blijkbaar niet mee, totdat ik belde. Maar hij verzekerde ons dat ze een slechte ploeg hadden, en dat we zonder problemen gingen winnen. Nu we hebben toch hard moeten rijden, maar uiteindelijk lagen we 2 rondjes +8min voor op Cyber 12 en werden we 8ste in het algemeen klassement. de achterstand van 's morgens werd al vlug omgezet in een mooie voorsprong, de bedoeling was bij de tweede keer dat we hen gingen dubbelen om bijeen te blijven, maar peter had ze niet opgemerkt. Op de meetste wedstrijden rijden wij over de meet als tweede, nu eindelijk eens eerste. En het was leuk samen met Eva, Geert, Filip en Peter. Hopelijk doen ze volgend jaar een 10h in Westerlo. Want van die 24h ben je een week slecht, zeker als je de oudste van het team bent. Het weer was perfect, de organisatie was perfect, en onze entourage was perfect. Alle foto's vind je hier.
donderdag 2 juli 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)