VT4 Teamchallenge Genk 2008

VT4 Teamchallenge Genk 2008Het was weer zover, de eerste Teamchallenge van het jaar. We haalden onze "Safety Jogger" uitrustingen voor de eerste maal boven dit jaar. Vorig jaar hadden we ook meegedaan maar dan niet met een mixed team, dit jaar was het meteen ook een andere locatie. Op het crosscircuit van Genk, maar het weer, regen, hagel, sneeuw.......Ze zitten al met aprilse grillen in maart. We konden dit maal beroep doen op Sarah, een beloftevolle en knappe jonge renster uit Messelbroek. Op de weg naar ginder zagen Tom en Marc het niet zitten, we hadden de dag voordien even het parcours gaan verkennen, en toegeven met dit weer was dit echt niet te doen, slijk en weinig passages om iemand te kunnen inhalen. Bij aankomst bleek Sarah al paraat. Ze hadden de ronde een beetje ingekort, wegens "niet te doen". Om klokslag 1h vertrokken we voor de 4h, met 63 teams. Patricia was ook aanwezig, zij reed met haar vriendin bij het enige damesteam, chapeau .....alleen werd dit door de organisatie blijkbaar niet geapprecieerd. Geen beker, geen vermelding, nikske, spijtig ........Toch sterk.Na 2 bochten met 63 man na een versmalling waar maar één rijder door kan, het was van dat. Daar had er blijkbaar ene hete zalf aan zijn kl*****ten gesmeerd ipv aan zijn benen, hij kwakte er iedereen er dan ook uit, en er ontstond bij de start al spontaan een vechtpartij.Ik was als 13de weg, in het begin wisselde we om de 2 rondjes, daarna om de 3. het was gewoon te koud. Tom reed sterke tijden en ik reed met mijn nieuwe Mountain Kings maar liefst 2x plat, ik bad dan ook telkens tot onze lieve God. Op het einde, toen het veld al helemaal uiteen was geslagen en de uitslag al vastlag, moest er zo nodig toch nog een renner mij een kwak kunnen geven. Ik heb daar geen probleem mee want in de volgende bocht kwakte ik hem uit de bocht met een valpartij als gevolg. Hij moest maar beter weten. Op het einde van die ronde haalde hij mij terug in, zeker gedreven door de adrenaline van de valpartij. Hij vroeg mij brutaal "heb jij mij laten vallen" en ik antwoordde met een oprechte "ja". Voor ik het wist had ik een slag op mijn gezicht, nu dit viel wel mee want hij had van die hamsterpootjes. Maar ik vertelde hem heel lief dat hij tot onze vader mocht gaan bidden. In de volgende bocht, net na de start stapte hij van zijn fiets en aaide hij nogmaals mijn gezicht. Ik dacht die wil mij beter leren kennen en ging spontaan op zijn uitnodiging in. Met zijn hoofd onder mijn linkerarm was ik hem vriendelijk zoals ik ben hem aan het aaien met mijn rechterhand. Toen werd ons vriendelijk verzocht door een paar officials om toch maar verder te fietsen, sociaal als ik ben, stelde ik voor om elkaar beter te leren kennen in onze box ........maar hij ging jammer genoeg niet op mijn uitnodiging in.Eenmaal thuisgekomen denk je waarom ........ Ik zal het nooit niet leren zeker, ik zet steeds grote borden, wie mij zoekt ......., vandaar.Na een dikke 2 uur begon het daar te sneeuwen en te bliksemen, die combinatie deed de organisatie besluiten om de race in te korten tot 3h.Niemand was daar rouwig om, Marc raakt al een beetje onderkoeld, want bij een passage was hij aan het zingen "ik ben Mega Mindy ...." volgens mij neemt hij tegenwoordig de verkeerde energie drankjes. Tom nam de laatste 3 rondjes voor hem.Uiteindelijk werden we 2de, het stopte met sneeuwen en iedereen was gelukkig. Aan de heren van de organisatie, bedankt voor de zeer mooie prijzen en tot volgend jaar, hopelijk met beter weer. Sarah, Tom en Marc, bedankt voor de leuke namiddag.

Video sent by COREMANS

Hip hip hoera Dante word 6 jaar!

Het gaat razendsnel, het is net of hij nog maar net geboren is en nu is hij al zes.

Maandag heeft hij nog een feestje met zijn klasgenoten, wij hebben zijn verjaardag thuis al gevierd. Momenteel is hij nog aan het voetballen, maar blijft steeds maar zeuren om te gaan fietsen. Wel ik heb mij een beetje geïnformeerd bij Kurt, hij mag op het einde van de maand gaan bmx'en, ik ben eens benieuwd. Op de foto de fiere papa met zijn zoon.

Sjieke uitrusting, niet waar. Van de papa gekregen.

Bedankt Reginald.

Sart-Tilman

Heel de week niet gefietst, want ik wildeuitgerust aan de start komen van deze chrono. Zelfs niet naar het clubfeest gegaan van de United Bikers, wel spijtig dat zij hun clubfeest laten doorgaan de dag voor deze chrono. Deze staat al jaren bekend als de openingsrit in de Ardennen. Het had al een heel week geregend en gewaaid, met uitzondering van zaterdag. Niemand mee naar ginder, ik dus alleen richting chrono. Ik heb nogthans getwijfeld 's morgens, ik had namelijk geen oog dicht gedaan dankzij mijn vrouw. ....... ze snurkt soms nogal. 3h s' nachts storm, regen niet te doen. s' Morgens kreeg ik nog een sms van Kim (ze heeft weer gemakkelijk gewonnen bij de dames), ze vroeg of ik al onderweg was, de Steffe belde ook al ...... eeeeuh ik moet nog vertrekken. Besloten om voor de 45 km te gaan, het was daar een vettige bedoening, maar de regen viel mee en koud was het ook al niet.

Ik was weer te lui geweest om mijn Phyton vanachter te veranderen voor een slijkband, ik zou het me nog gaan beklagen. Lekker laat weg, en in het begin heel veel last opstopping door de recreanten. Ik roep meestal vriendelijk, maar die mannen verstaan mij daar niet geloof ik, na 5km stak ik al op mijn kl*****ten, niet erg, maar mijn stuur werd gekatapulteerd in mijn bil. En zeer dat ik had, het zal wel beteren ...... maar het beterde niet. Ik kon nog goed doorfietsen, maar rechtstaan was uit de boze. De eerste 2 hellingen geraakte ik maar tot halverwege, te tractie vanachter (ik zal het nog wel leren). Het leuke is, als je laat vertrekt haalt niemand je in. De afdalingen gingen goed, maar echt snel ...... teveel water in mijn ogen, de combinatie met slijk is niet zo leuk. Ik heb wel elke afdaling naar beneden gereden, 't was meer schuiven, had nog meer weg van een ijsshow. Gelukkig was naar het einde toe veel asfalt opgenomen in het traject, daar kon ik wel genieten van mijn Phyton, moest het hier droog gelegen hebben, ge zou hier kunnen vlammen. De laatste 5 km goed doorgereden en toch geprobeerd om recht te staan op mijn trappers, moe en voldaan binnen gekomen. Je kon de bbq van ver ruiken, da's daar een traditie geloof ik, bbq aan de kerk.

Ik vond dit parcours perfect afgepijld, spijtig van het weer, maar in Messelbroek was het ook aan het regenen, dus. Nadien was het lachen geblazen, als je elkaar zo eens bekijkt na zo'n rit (zie foto).

Officieel waren het 46 km, ik had nog net zilver met mijn 18km/h gemiddeld er waren er 2 met goud, ..... amai. Ik geloof dat ik 18de was, in het vervolg toch een andere band steken achter, wie weet winnen we dan een plaats of 2.

Op mijn tellerke stonden 49,3 km 19,2km/h gemiddeld en ik had 855htm. Niet echt zwaar dus, maar het slijk ..... je moest op sommige stukken duwen .....

Volgend jaar ben ik weer van de partij.

Weer of geen weer. Gene bla bla maar boem boem.

Orbea Alma 8kg 12

Hij is eindelijk klaar, mijn nieuwe wedstrijdfiets.

Kortrijk-Dutsel 9 maart

Normaal gezien had ik graag naar Spa gereden om aldaar de eerste Ardennen rit te rijden van dit jaar. Maar het weer zat niet mee, dus reden we naar Kortrijk-Dutsel. Eens gaan kijken op het forum van de Rillaarse Bikers wie er met de fiets naartoe reed, Ludo had iedereen uitgenodigd om 7h30.
We waren blijkbaar maar met zijn tweeën, wij vol goede moed naar ginder met wind op kop en maar hopen dat het droog bleef, bewolkt was het in ieder geval. Bij aankomst was de verrassing dan ook groot toen bleek dat Bert en de voorzitter ook naar ginder waren gefietst en al aanwezig waren. Groepsgevoel opperde onze voorzitter, ik kon het niet laten om hier een paar opmerkingen over te maken. Samengevat, zever in pakskes, zeker als je weet dat je alles op het forum moet aanmelden om zo gezamenlijk ......... bla bla bla. Zever in pakskes dus. Wees gerust vrienden, ik laat er mijn slaap niet voor. Mischien in het vervolg wat minder bla bla bla.
Nog even gewacht op de rest van de bende die kwamen met de wagen naar ginder. Ik en Ludo vertrokken voor de 60 en de rest voor de 40km. Meteen viel al op dat wind toch nog voor iets goed is, er was namelijk weinig of geen slijk te bespeuren, buiten de eerste afdaling. Daar werd dan ook meer te voet naar beneden gegaan dan gefietst.
Op de 60km werden er meer dan 1000hmt beloofd, we zijn benieuwd. Nu moet ik eerlijk toegeven, de organisatie heeft zijn best gedaan, we doorkruisten plekken, waar ik nog noot was geweest. Dit was alvast een aangename verrassing. Bij de eerste splitsing namen we afscheid van de Rillaarse Bikers, aangezien Ludo een getraind oudkrijger is voerden we direct het tempo fors op. Deels van schrik omdat ik elk moment een stortbui verwachte, hoe vlugger we binnen zijn hoe beter. Volgens mij zaten we ergens achterkant Chartreuse, omhoog, bergop, omhoog, bergaf, .....leuk. Toen we uit het bos kwamen en een geasfalteerde weg opreden verloor ik echter de controle over mijn fiets, de baan was nat en glibberig, met als gevolg een valpartij. Het was niet erg, maar als er een 4 voorstaat geraak je zo gemakkelijk niet meer recht. Ik dacht dat heel mijn been open lag, branden dat dat deed, echter niks te zien, dus wij met zijn tweeën verder.
Onderweg net als voor het vertrek nog wat gedold met de United Bikers, binnenkort toch ook eens met die gasten gaan meerijden.
Er waren 2 drankposten voorzien, de eerste was bij een boer, daar kwamen we dan ook het blauwe geweld uit Langdorp tegen. Met zijn allen verder, volgens mij dachten die dat het koers was. Er werd serieus doorgetrokken, Ludo had het even moeilijk. Er werd op de hellingen gedemarreerd, een geluk dat er niet teveel volk reed. Een paar kilometers verder bleef ik echter met ene MTB Team Langdorper over. Aan de volgende drankpost kwam Ludo even later aan, moe maar toch tevreden. We kwamen net op het verkeerde moment, de drank was namelijk op, maar toen wij terug vertrokken zag ik mensen van de organisatie aandraven met Ice-Tea ed. Nog een 15 km en we zijn binnen, op het laatste nog een lus van een 3km en dan begonnen we aan de laatste 5km. Beiden moe maar voldaan naar huis gefietst afspraken gemaakt voor Sart-Tilman, wie weet gaat Ludo mee?
Wat betreft de rit, wel dit was een aanrader. Goede organisatie, prachtig parcours, uitstekend afgepijld, zeker de bordjes "u zit op de 60km". Heel veel geluk met het weer gehad.
Bij aankomst thuis had ik 86km 22,5kmh en 845htm, dus dit was even verkeerd medegedeeld, is dit een minpunt ......bijlange niet.

Orbea Alma mijn laatste aanwinst

Volgens mijn vrouw ben ik aan het overdrijven, ..... maar dat heb je met hobby's.
Er komt een nieuw seizoen aan, en we ga eens proberen een heel lichte wedstrijdfiets in elkaar te steken. Doelstelling, onder de 9kg. Hieronder de specificaties:
Hier klikken, voor alle details. En stemmen, komt hij onder oven boven de 9kg?

Moet er nog wind zijn?

De voorbije week, gingen de ploegmaten een wedstrijd rijden in Knokke, ikzelf kon jammer genoeg niet mee. Een mens moet af en toe ook gaan werken vandaar. Volgens mij was dit één van de slechtste weken van het jaar tot dusver, heel de week wind, wind en nog eens wind en donderdag was ik thuisgekomen van training, dewelke ik vroegtijdig had stopgezet, want met de overvloedige regenval stond ik met een 1/2 liter water in mijn botten. De laatste 3km reed ik nog plat ook. Het kan alleen maar beteren. Als het deze week niet te hard regent gaan we eens een TT rijden in Spa, wat meteen een ideale voorbereiding is voor Sart-Tilman. Overigens mijn vrouw heeft de smaak te pakken (hoop ik), ze ging vandaag zien voor MTB-schoenen. Vrouwen en schoenen ...... Regen en wind, nefast voor een strandjanet als mijzelf. Geef mij maar zon en een licht briesje.