Kids Challenge Eksel, Dante wint overtuigend!

Hechtel - Eksel MTB 2011

Klik op bovenstaande foto's om alle 160 foto's te ontdekken, alle podia's van de miniemen vindt je hier eveneens terug

Tegenwoordig is het elke week koers voor Dante, zij het op de baan dan wel in het bos. Vandaag 30 juli stond er een manche van de "Kids Challenge" gepland te Eksel, inschrijven vanaf 11h ..... dwz, lekker lang uitslapen. In de Limburgese bossen was het fijn vertoeven, en we vonden er een parcours op maat van Dante, snel zeer snel, met een klein stuk van 20m licht oplopend, de naam helling niet waardig, een pak singletracks, draaien en slingerend rond de bomen, maar er waren voldoende stukken waar men toch kon inhalen, en het belangrijkste .... het was er droog!
Hij had deze week 2x weggeweest met de grabbelpas, en kwam daar steeds stik kapot van terug, het woord "alles geven" is hem dan ook niet vreemd. De gezamenlijke training met de pa werd dan ook in de week vroegtijdig afgebroken, zijn beentjes deden namelijk pijn.
Hopelijk had hij vandaag frisse benen, na de start zou alles vlug duidelijk worden. Nog 2 koersen tegaan, vandaag te Eksel en volgende week te Kessel, 4 dagen MTB kamp en dan 14 dagen de riem eraf en het fietske gaat aan de kant. Op de koers te Langdorp zal hij terug op de fiets kruipen, maar dat wordt een thuis wedstrijd.
Dus hopelijk kan hij hier vandaag nog wat punten scoren van het klassement, er diende 5 rondjes te worden afgelegd, het parcours was niet echt lang, inhalen word mischien een probleem na een paar rondjes op de singletracks. daarentegen gaan we ze wel dikwijls zien.
Met een echt startschot werd er gestart, en eindelijk had hij eens een kopstart. Mijn inschatting was dat het pak op dit snel parcours wel een paar rondjes zou samen blijven, echter Dante had de vorm van de vorige week nog altijd te pakken, we hadden nu al wat getraind voor de wedstrijden op de weg en deze snelheid had hij vandaag blijkbaar nog in de benen. Na nog geen 1/2 ronde liet hij iedereen achter zich. Voor hem is fietsen op de eerste plaats nog altijd fun, en vandaag had hij er plezier in. maar hij was blijkbaar zelf verbaasd dat hij al zo vlug zo'n gat had geslagen. Ik maande hem aan om niks te forceren en gewoon zijn tempo aan te houden, indien de achtervolgers dichterbij zouden komen kon hij dan desnoods nog versnellen. Maar het verliep vrij vlot, hij had zijn ademhaling helemaal onder controle. Achter hem werd fel gevochten voor plaatsen 2,3 en 4, uiteindelijk waren de korste achtervolgens met onder meer Sander nog met zijn tweeen. Het podium was dus al gekend, allen plaats 2 en 3 werd uiteindelijk beslist in de spurt, Sander spurtte verdienstelijk naar plaats 2. Zo lopen Dante en sander meteen uit in het algemen klassement weer verder weg. De zoveelste overwinning voor Dante dit jaar, maar hij had er vandaag duidelijk veel plezier in. de organisatie was dik in orde te Eksel, geen wachttijden, overheerlijke hamburgers. En de supporters moedigden zowel de eerste als de laatste aan. En zo was dit voor iedereen een gelaagde middag, en Dante haalde zijn 2de overwinning binnen voor Bekaf. Op naar Kessel, .... de pa gaat volgende week dekliniek in met zijn rug, ze gaan een poging doen om de zenuwen in de rug plat te leggen. Mischien kan ik dan terug stappen en fietsen zonder pijn.

23 juli Morkhoven, Marc behaalde een 4de plaats

23 juli Morkhoven

Op bovenstaand foto klikken om het gehele album te bekijken.

Wilsele, Dante pakt zijn eertse overwinning voor Bekaf!

Wilsele 2011

Klikken op bovenstaande foto om het gehele album te bekijken.

Het was zijn 2de wegrit van het jaar, en meteen zijn eerste koers op de weg in de nieuwe trui. Spijtig genoeg was er weer geen meter bergop in het parcours, maar buiten het stuk naar de finisch, stond er over veel wind. Het was een blij weerzien met de ex-ploegmaten van Hand in Hand. De tijdrit won hij vlot met 8sec. voorsprong op nummer 2 en dit op een ronde van 1km2, dus de pa was er gerust in. Echter het parcours leende zich niet om vlot weg te rijden. Hij mocht van mij vandaag niet van in het begin op kop rijden, en moest dus 1 rondje de benen stil houden en de rest evn laten koers maken. Maar wat bleek, er werd niet gereden, die mannen waren gewoon tegen elkaar aan het zeveren. Mika wilde vertrekken, maar ploegmaat Cisse riep van achteruit dat hij zijn benen moest stil houden ....... Negen jaar, ze zijn goed bezig. Ik was ontstemd, en riep op dante dat hij maar moest doortrekken, ..... en de volgende ronde passeerde hij met Mika en nog een andere renner in zijn wiel. daarna was er weer een groot gat. Cisse had blijkbaar zijn bocht gemist en was vol tegen een muurtje geknald, zijn helm was stuk, op het eesrte zicht viel het nog mee voor Cisse. Maar ik zag het weer gebeuren, Dante weer elke ronde op kop en dan de spurt verliezen omdat ze uit zijn wiel kunnen komen. Ik riep dat hij zijn benen even moest stil houden, blijkbaar heeft hij dit even gedaan. Maar in de laatste rechte lijn zat hij toch weer op kop. Ditmaal geraakte ze niet uit het wiel en had hij nog een meter over op de finisch. Mika de enige die wou rijden kwam verdiend als derde over de meet.
Negen jaar maar ze rijden snel.
Tijdrit 28km/h en koers 30km/h gemiddeld.
Volgende week gaan we weer koersen, maar dan met de MTB.

MTB Kids Challenge Geraardsbergen

MTB Kids Challenge Geraardsbergen 2011

Klik op de foto en je krijgt ze allemaal te zien.

Voor de verandering ging deze wedstrijd voor de miniemen door op zondag ipv zaterdag, Sven Nijs had op zaterdag deze zware wedstrijd al op zijn naam geschreven. Vandaag was het de beurt aan de jonge snaken. Ik kan u al vertellen, dat het weer, parcours,organisatie .... kortom alles was piekfijn in orde. De miniemen gingen niet de "Muur" op zij bleven beneden aan de "Veste" en in het bikepark. Ik had 2 rondjes meegereden, en het was zwaar, zeer zwaar. Het zou niet lang duren of alles zou tijdens de wedstrijd uiteen liggen. Ik was benieuwd na zijn mindere prestatie te Paal hoe het hem hier ging verlopen, afgaand op zijn wedstrijd vorige week waren de vooruitzichten goed. Tijdens de opwarming was hij ook niet te houden, en ineens zijn ketting eraf, tussen cassette en wiel. Even vlug laten herstellen bij de familie Coomans, waarvoor dank. Ik maande hem aan, net zoals elke andere pappa om zeker zijn start niet te missen, soms nogal een hekel punt van hem. Hij was als derde weg, start bergop over de kasseien, daarna draaien even terug naar beneden om dan de weide links een serieuze klim aan te vatten. Maar deze klim lag hem niet en hij vertikte het weer om kleiner te schakelen, daarna bergaf om even verder de trappen af te rijden om dan in het bos te vliegen, waar inhalen niet meer mogelijk was. Maar een waals talent had inmiddels de kopstart genomen en had inmiddels al wat meters genomen, Dante zat wat vast achter Sander. Hij kon deze pas paseren achteraan in het bikepark, waar 3 springbergen lagen (zoals bij de BMX). De middelste sprong Dante vlot over. In de haast om het gat te dichten met de koploper viel hij, en zijn ketting lag eraf. Een geluk ditmaal niet tussen de cassette en het wiel of de wedstrijd was al gedaan voor hem. Hij had een 20-tal sec. achterstand bij de eerste passage, maar oogde nog altijd vrij goed. maar die helling in de wei bleef hij te groot staan. Ik maande hem aan om in de laatste ronde nog eens door te trekken, het gat achter hem was ook al vrij groot, dus tweede was hie zowieso. Echter toen de leider ui het bos kwam was het lang afwachten eer Dante arriveerde, zijn achterstand was groter geworden ....het zal toch niet waar zijn .... Even later verscheen hij dan toch, ik was opgelucht en maande hem aan om rustig verder te fietsen, het gat was te groot op de leider die overigens meer dan verdiend deze zege mee naar huis nam. Dante werd verdienstelijk 2de, in de laatste ronde was hij weer gevallen, zijn agressieve rijstijl heeft hier zeker iets mee te maken. Voor de 3de plek werd er nog gespurt door 3 renners, Sander won deze spurt net voor Ibe en voor de eerste 8 jarige, eveneens een van de sterksten in de koers. Hij kon goed leven met deze 2de plaats, in schril contrast met de wegkoers van vorige week. Hij neemt het klassement terug wat steviger in handen, als er geen ongelukken gebeuren ziet het klassement er goed uit. De enig die nog wat in de buurt blijft is Sander. Maar je weet nooit wat er gebeurt de volgende koersen. Echter dit gaan weer wedstrijden worden waar hij met een zwaarder versnelling kan rijden, dus dat belooft. Op naar de volgende, nadien heeft hij nog wat aan het ravotten geweest met Sander en de rest van de bende in het springkasteel. En ik kon het niet laten om met hem de muur eens even op te rijden.

De muur van Geraardsbergen

Untitled from Dirk Coremans on Vimeo.

Zondag was Dante gaan koersen te Geraardsbergen tijdens de Kids Challenge, het parcours verliep op en rond de Veste. En wat doe je dan na de koers, .... vlammen op de berg.

Dante 4de te Itegem

Itegelm

Dit weekend was er geen mtb wedstrijd en dante besloot om te gaan koersen op de baan, zijn eerste wegwedstrijd van het jaar. Het parcours van Itegem was zo plat als het maar kon zijn, niks helling, weinig bochten, ..... maar er stak nu en dan wel een fiks wind de kop. Hij was gemotiveerd en ik had er alle vertrouwen in, er waren nogthans veel nieuwe gezichten. En blijkbaar waren er 2 kanonnen bij, we zullen wel zien. ik maande hem aan om de proefjes te gaan verkennen, dit deed hij weer dik tegen zijn goesting. Echter tijdens de proeven, knalde hij een kegel omver en stootte hij op het einde een paaltje tegen de grond. De pa head nogthans gezegd .... Dan de tijdrit, deze won hij, en de pa wist dat het goed was. echter de organisatie, wij moesten om 13h30 in Geraardsbergen zijn, en er werd besloten om alle catogorieen eerst hun tijdrit te laten afwerken. de koers werd serieus vertraagd, en er ward pas gestart om 11h30. Op zich niks erg, het was mooi weer, maar om nog in Geraardsbergen op tijd te geraken. Ze moesten 3 rondjes te rijden, ik maande hem aan om gewoon te vertrekken en maar stoempen.Eerste ronde, het peloton was al in 2 gescheurd, een renner of 8 nog in het wiel, alles op een lint ...Dante op kop. Tweede ronde zelfde verhaal, echter nu nog 5 man in zijn wiel, de laatste ronde nog steeds op kop en bengelde er nog 3 man in zijn wiel.
En toen was de pa te overmoedig, ik maande hem aan om van onzettend ver vanop kop te beginnen spurten, er onstond een klein gaatje. Echter de renner van DCM zat mooi in zijn wiel en zette zijn spurt in, kwam sitilletjes naast Dante, met nog 5 meter te gaan nam hij een banddikte ...... en de zoon besloot, deels uit koppigheid, om te gaan zitten en zijn benen stil te houden. Door dit maneuver werd hij net voor de meter ook nog gepasseerd door renner 2 en 3, uiteindelijk een 4de plek. Had hij blijven duwen had hij zowieso een 2 plek behaald. Maar na de meet Het is natuurlijk trriestig als ge 99% van de koers op kop rijd en op het einde word geklopt in de spurt vanuit het wiel. eerlijk gezegd, ik had gedacht dat hij iedereen uit de wielen ging rijden, niet dus. Ik was wel apetrots met zijn 4de plaats, maar was niet te spreken over zijn gedrag na de koers en het feit dat hij de laatste meters zijn benen had stilgehouden, niet omdat hij niet meer kon, maar gewoon van koppigheid. Hij noemt dan ook Coremans ..... Nu nog proberen om het klassement van de mtb kids challenge te winnen en dan gaan we ons terug toeleggen op de weg. Ik heb hem verteld dat hij de volgende koers geen 3 rondjes meer op kop moet rijden. Voor de rest was het een leuk weerzien met Arne en zijn ouders, jammer dat deze ziekjes was. anders had het koersverloop wel anders geweest.

Filip Dewyngaert 1ste op de 4h van Humbeek.

Alle foto's kan je hier bekijken.

De laatste koers van het "voorjaar" is net zoals 2 jaar geleden de Brugbergrees (= 4u van Humbeek). Toen stond ik onverwacht op het hoogste schavotje en ook dit jaar was het de bedoeling om mee te doen voor het podium. Na een heel lastige 24u van Westerlo was het gevoel in de benen de voorbije week enorm slecht en vreesde ik voor deze koers. (en ik was blijkbaar niet alleen...)
De weersvoorspellingen voor het week-end waren uitstekend en vooral zondag was het een schitterend fiets-weer, niet te warm en zeker niet te koud.
Zondagmiddag om 14u stonden we met 24 solo's aan de start van de Brugbergrees en 2 minuten na de ploegen werden we ook de lange dreef ingestuurd.
In Humbeek is de eerste bocht een beetje verraderlijk...bij het verlaten van het asfalt weggetje en opdraaien in de dreef liggen losliggende grintsteentjes en is het altijd uitkijken voor eventuele valpartijen. Bij het oprijden naar de dreef zat ik in 2de positie en moest me echt reppen om mee te zijn met de snelste starter. Bij het passeren van het eerste poortje moest de koploper al even drinken en had ik even tijd om om te kijken en zag, tot mijn verbazing, dat er niemand meer in ons wiel zat. Toen ik merkte dat mijn metgezel geen aanstalte maakte om verder door te trekken heb ik dan maar besloten om het tempo goed hoog te houden. Met de instelling van "de voorsprong die ik heb moeten ze maar goed maken" ben ik dan de eerste ronden tegen een serieus tempo blijven doorgaan. Toen ik vanaf de kant hoorde dat mijn voorsprong iets boven de minuut was kon ik (eindelijk) het tempo iets laten zakken. Het was dan ook nog een hele tijd te gaan en dit tempo aanhouden was echt wel zelfmoord. Doordat ik constant de tijdverschillen doorkreeg (waarvoor dank Rudy) was het dus mogelijk om mijn tempo aan te passen aan de 2de in de koers. Zonder al te veel problemen heb ik de volgende uren kunnen volmaken, alhoewel dit door het keiharde parkours en de vele hobbels in het bos zeer relatief was. Na 3u koers was de voorsprong rond de 5minuten en was ik dan ook heel blij (het beste was er toen compleet af) dat ik het tempo noodgedwongen kon laten zakken om uiteindelijk met 3 minuten voorsprong de finish te bereiken. Chapeau voor de achtervolgers om dat laatste uur nog zoveel tijd goed te maken, zeer sterke prestatie.
Doordat ik net (voor de 2de keer) gedubbeld was door de 1ste ploeg was het even een misverstand of het al dan niet aankomst was en heb ik dan ook niet echt kunnen "vieren" bij het overschrijden van de finish.
Heel blij met de eerste overwinning van het seizoen was het nu wachten op mijn vader die uiteindelijk 13de geworden is en Johan Perremans die als 20ste over de finish kwam. Chique dinges allebei!! Zo 2 keer op een week op het podium, dat smaakt naar meer...
Knappe prestatie van de organisatie over het algemeen maar ook dat ze zoveel mogelijk rekening hielden met de solo's... een badge voor de begeleider ed.
Ook nog een dikke merci voor mijn fotograaf/soigneuses/...