Waremme, Dante wint knap

Toch even getwijfeld of we nog zouden gaan koersen dit jaar maar Dante had er zin in dus vertrokken we voor de laatste koers naar Waremme. Van dezez koersen was er blijkbaar ook een apart klassement en de 9 tot 11-jarigen starten er tesamen, er waren overigens ook geen "verveldende" proeven. Het parcours was best te pruimen, starten wer er gedaan op de weg om dan een grasstrook in te duiken en daarna 180° te keren en dezelfde grasstrook licht hellend om zo een bosje in te duiken, met 2 leuke diepe putten om door te rijden. Daarna kwamen ze terug op het stukje weg waar de aankomst was, er diende dan een kleine grasstrook schuin genomen te worden, even rond een voetbalplein fietsen, achteraan terug om hoog om dan in een lus te beginnen aan de volgend ronde. En het was slijk, maar er was nog goed te rijden. Op zich was dit een vrij snel parcours met heel wat "vals plat", dit zouden ze wel eens kunnen gaan voelen in de laatste ronde.

Dante stond op de eerste startrij en was meteen goed weg, met net voor hem nog een renner van DCM, hij wilde deze nog voorbij voor het eerste keerpunt en daar liep het al een klein beetje fout, te hard in de remmen, vanachter weg en voet aan de grond, ..... maar hij zat nog op zijn fiets. Hij kon terug aanpkken als 4de, niks gebeurt dus. Bij de eerste passag aan de finisch wilde hij meteen naar de koploper rijden, maar teveel snelheid icm het verkeerde spoor op de schuine grashelling, en hij ging serieus tegen de vlakte. Bij mij was er direct lichte paniek, hem kennende, bij pijn of als hij merkt dat het gat te groot is wil hij zich wel eens afreageren op zijn materiaal en soms vertikt hij dan zelfs om verder te fietsen. Dus ik al spurtend naar des plek der onheil, maar het was ver en mijn fysiek ..... Echter iets later stond hij recht en sprong hij terug op zijn fiets, echter hij had een achterstand, de eertse waren het voetbalveld al rond, hij moest er nog aan beginnen. Wie weet kan hij nog naar de derde plek rijden. Ik was al enorm content dat hij zonder morren was ver gereden, dank u Tess.

Maar hij was goed vandaag, hij was zelfs aan het lachen op zijn fiets, en het parcours lag hem wel, zodoende duwde hij overal vrij groot naar omhoog, naar mijn inschatting zelfs een tandje te groot. Maar een ronde later was hij bij de twee koplopers geraakt, net voor het voetbalplein, en toen ze terug omhoog reden had één renner de rol moeten lossen en reed Dante op kop. Ik maande hem aan om wat te minderen, hij had immers al een serieuze pijl afgeschoten, en ik had wat schrik voor de laatste ronde. Maar ze begonnen de rest al te dubbelen, hij nam 3 meters, en dan weet ik al genoeg, hij ging de renner van DCM niet meer aan zijn wiel laten komen. Bij het inrijden van het bos reed er een gedubbelde renner voor hen, zaak was deze zo vlug mogelijk te paseren zonder te vallen. Dante kon deze nog pakken bij het indraaien van de 1ste kuil, de renner van DCM had net iets meer moeite om hier te paseren. Bij het uikomen van het bos, was zijn voorsprong geruststellend, wetende dat hij raar of zelden stil valt.

Zijn 21ste overwinning van het seizoen was een feit, ikzelf vond het feit dat hij na zijn valpartij verder reed het mooiste van allemaal, ook al had hij dan mischien niet gewonnen. De mannen op plaats 2 en 3 waren blijkbaar een jaartje ouder, dus dit gaf deze overwinning net iets meer glas. Maar hij vond het weer ontzettend leuk, nu op weg richting snowboard vakantie! HIERONDER FOTO'S VAN DE KOERS

Waremme 2011

Galder, Dante wint de finale

Voor de laatste maal dit jaar trokken we richting Nederland, daar vond immers de laatste wedstrijd plaats van deze challenge. Wat het eindklassement betreft, kon er niets meer fout lopen, Dante had inmiddels zijn voorsprong voldoende uitgebouwd en zou hoe dan ook 's avonds gehuldigd worden als primus van de reeks. maar het beloofde toch weer spannend te worden, en hij zag er weer naar uit. Eens aangekomen bleek het een vrij vlak parcours te zijn, maar een halve ronde diende er wel worden afgelegd door het zand en langs het strand, en dit zou wel eens zwaar kunnen worden.

Bij de start was het opletten geblazen, want op het einde van het rechte stuk moesten ze linksaf in een trechter, afgespannen met hekken, goed om al direct te zorgen voor de eerste valpartij. Daarna reden ze rechts het bos in, en hier kwam Tess zwaar ten val. Echter deze dame besloot om op haar tanden te bijten en alsnog de koers te hervatten, wetende dat iedereen al lang gepaseerd was. En dit vond ik nu net het knapste van heel de koers. Was mijn zoon hier gevallen, .... ik geloof nooit dat hij nog vertrokken was. Als hij nog maar denkt dat hij niet meer naar de kop kan fietsen, dan blijft hij liever boos achter, en dan moet iedereen het ontgelden die in zijn buurt komt. En net dat moet ik hem nog kunnen bijbrengen om dan, net zoals Tess terug op die fiets te springen, als pa kan je dan alleen maar glunderen.

De koers zelf was nog vrij spannend, Lennick nam de kopstart en ging op het einde van de eerste ronde nog vlot mee met Dante, daarachter was al een klein gat gelagen met op plaats 3, Rasenbergh. Maar in de tweede ronde begon Dante stilletjes weg te rijden van Lennick, soms kwam hij iets korter, soms werd het gat iets groter. Maar meer dan 20m werd het gat nooit, Rasenberghs zat dan weer op een dikke 20m achter Lennick. Echter panikeren was er nu niet bij, telkens als Lennick versnelde, versnelde Dante, maar 1 foutje in het zand en hij was er zo weer bij. Knap van Lennick want hij plooide niet. Uiteindelijk werden de posities van na de tweede ronde niet meer gewijzigd, en won Dante zijn 20ste koers van het seizoen, ditmaal geen filmbeelden, want er was blijkbaar iets geblokkeerd. wel een heleboel foto's, die kan je onderaan allemaal ontdekken. Ze waren overigens net op tijd binnen, want daarna begon het daar te gieten. Ik besloot om samen met Leen en dante te gaan shoppen in Breda, dewelke overigens een aanrader is, om dan tegen de avond terug af te zakken naar Galder voor de huldiging. Van de eerste tot de laatste kregen ze allemaal een knappe beker en een heleboel leuks van de kerstman. Dante mocht nog een kampioenentrui aantrekken.

's Avonds is echte de miserie begonnen, ik had een paar maanden geleden verteld in het "Dorpsgenot", brasserie in Rillaar, dat indien mijn zoon 20 overwinningen zou behalen ik een stuk in mijne frak zou drinken. Als je weet dat ik raar of zelden drink en bijna nooit dronken ben ..... Ik had die nacht nog moeten werken en amper 2 uur geslapen, maar ik zat maandagmorgen om 3h30 wel op een andere planeet. Nog nooit meegemaakt, maar ik ben dus stukken kwijt van die bewuste avond. Ze zijn zo vriendelijk geweest om mij naar huis te rijden en om mij in mijn bedje te stoppen, ...... waarvoor dank. Echter ze zijn ook aan het filmen geweest, niet te doen ..... Wie weet indien er genoeg reacties komen, zal ik er een klein stukje van posten. In het vervolg moet ik toch nog eens 2 keer nadenken voor ik een uitspraak doe, ..... maaar da's den aard van het beestje. HIERONDER ALLE FOTO'S

Galder Dante 2011

Dante wint te Ossendrecht

Ossendrecht was voor de tweede maal dit jaar het decor van de voorlaatste koers van deze Nederlandse challenge. Na het theater van vorige week had ik Dante duidelijk laten verstaan dat niet alleen winnen telt. Hij liep immers al een hele week rond met een snotvalling, maar wat wil je met dit weer, dus hij moest zijn kopje niet laten hangen moest het vandaag niet zo vlotten. De opkomst de laatste weken is wat magertjes en ze stonden dan ook met maar 11 renners aan de start, niet echt weinig, maar toch. Blijkbaar had bijna iedereen last van de weersomstandigheden, dus het werd afwachten in de koers wie het beste uit de verf zou komen vandaag. Het parcours was ideaal voor Dante, een volledig bosparcours met een vrij grote ronde en niet onbelangrijk, hier en daar een lang recht stuk, en het lag er niet al te slijk bij. Ze diende 3 rondjes af te leggen, alleen bij de start was het even opletten, daar lagen immers 2 grote plassen waar je best niet doorheen fietste.

Lennik nam een kopstart in de eerste ronde met het peleton langerekt in zijn wiel. Bij het ingaan van de tweede ronde had Dante de leiding genomen met op enkele meters Lennick, ze hadden weer een groot gat geslagen op de rest van de bende. Dante zijn kop stond op ontploffen, het was een pak kouder dan de vorige weken, en koude is niet echt zijn vriend. Voor de derde plaats werd het nog spannend, daar waren nog een paar kanshebbers. Bij het ingaan van de laatste ronde had Dante zijn voorsprong nog verder uitgebouwd, en ongestoord reed hij met ruime voorsprong naar de finisch. De pa had het dus weer eens verkeerd ingeschat.

Volgend week is het de laatste koers van deze Challenge, in het eindklassement kan hij de zege niet meer ontlopen. Maar ik ben er zeker van dat het weer een spannende en leuke koers wordt, er is sprake van een gezonde rivaliteit. Voor en na de koers zijn het de beste vrienden, spijtig dat ik niet meer kan fietsen, anders had ik zeker voor het plezier zelf nog eens een koers meegereden tegen de pa Van Tess en Lennick, hoogstwaarschijnlijk zou ik dan een rondje moeten minder rijden. Wie weet volgend jaar, ik geloof nog in mirakels.

HIERONDER VINDT U NOG 150 FOTO'S VAN DE WEDSTRIJD, GEWOON EVEN KLIKKEN.

Ossendrecht II Dante 2001

Dante wint te Ossendrecht

Oud Gastel, Dante pakt de tweede plaats

In tegenstelling tot de eerste koersen, is de opkomst tegenwoordig wat aan de magere kant. Echter de mannen die strijden voor hun plaatsen in het algemeen klassement zijn allen aanwezig. Vandaag Oud Gastel en door de hevige regenval, was het parcours best wel "vettig" te noemen. Een grasparcours naast een vijver met amper 1 helling, het kleine rondje op zich stelde niet veel voor, maar het zou ploeteren worden. Wel iets voor Dante, stoempend op de force, het was van in het begin al duidelijk dat het peleton vanaf de eertse ronde al in stukken zou getrokken worden. In de opwarming reed hij vlot op de grote plaat rond, dus dit kwam wel goed.

Hij nam meteen een kopstart, alles op een lint en kijken wie er zou volgen. Na de tweede ronde bleek Lennick vlot mee te kunnen en op enkele meters achterstand probeerde Razenberghs (naam kan verkeerd gespeld zijn) het gat alsnog te dichten, echter zonder succes. In de tweede ronde nam Lennick op de helling al direct het commando vlot over, echter Dante rijd graag altijd op kop dus iets later waren de posities al terug gewisseld. Maar het viel mij op dat Dante had geschakeld naar zijn klein blad vanvoor, maar achteraan bleef hij op zijn grootste staan, ..... kleiner kon niet. Hij duwde dan ook veel te klein, maar ik liet hem doen. Ik had allang in de mot dat Lennick vandaag over sterke benen beschikte en zich goed in zijn sas voelde op deze slijke omloop. Hij was immers meer bezig met het taxeren van hun voorsprong dan met zich zorgen te maken dat Dante zou wegrijden van hem. Alles zou immers gebeuren in de laatste ronde.

Ik had Dante voor de koers verteld, indien er samen naar de meet werd gereden om dan aan te vallen in de laatste grasstrook naast de vijver, meer niet, voor de rest moest hij maar zijn plan trekken. Daar zou hij dan wel moeten groter schakelen want anders zou hij met dit koffiemolen verzet het verschil niet kunnen maken. Wetende dat Lennick zijn eerste 5m ontzettend snel zijn, moet hij van iets wat verder aanzetten, op de macht. Echter zover is het niet gekomen, lennick verraste Dante voor de chicane en voor de helling, maar met nog een 1/2 ronde te rijden moest hij niet panikeren. Echter hij wilde de aanval pareren, maar op dat verzetteke lukte dat niet echt. Je zou dan denken, hij schakelt groter maar neen, kop naar beneden, neen schuddend en de koers was gereden. Toen heb ik hem nog wat aangemoedigd en verteld om groter te schakelen, echter het is een Coremans, hij werd dan ook maar alleen lastiger op zichzelf en de rest van de wereld. Het gat was gemaakt, een dikke 20/30m, maar meer dan voldoende voor Lennick om de overwinning dik verdiend binnen te halen. Dante zijn beentjes waren op, er zat niks meer in. Hij kwam dan ook huilend over de meet als een hoopje ellende, misnoegd met zichzelf. Zijn benen deden pijn, en hopla daar ging de fiets en huilend ging hij op de grond zitten. Tot grote ergernis van de pa, hij had goed gereden, lennick was vandaag sterker, punt. Dat met die fietsen smijten en dat huilen hoeft dan niet. Hij mag en moet ontgoocheld zijn, maar daar houd het dan ook mee op. Geirriteerd riep ik hem toe, als je niet tegen je verlies kan, dan moet je niet koersen. Hij zal immers nog dikwijls een wedstrijd verliezen, echter de mamma was met mijn zalving niet zo gelukkig. 15min. later was het ergste voorbij, een uur later kon hij er al terug mee lachen. Zondag is het weer koers. En als je kan winnen waar er strijd is en tegenstand is dit net iets leuker dan wanneer je kan wegrijden en iederen op minuten rijd. Hoe sterker de tegenstanders, hoe mooier de overwinningen. het was alweer een schitterend podium, op een zwaar maar niety zo mooi parcours, maar we zijn al verwend geweest de laatste weken. Nog 2 weken kunnen de kemphanen elkander bestrijden, en dan is het gedaan voor dit jaar.

HIERONDER ALLE FOTO'S VAN DE KOERS, GEWOON EVEN KLIKKEN.

Oud Gastel 2011 dante

Oud Gastel, Dante pakt de tweede plaats

Hieronder een trailer van de wedstrijd, verslag en foto's volgen nog.

Dante wint te Hoogerheide

Het weer blijft aangenaam en zacht en het parcours te Hoogerheide was weer subliem. Dante was er direkt op verliefd, er was werkelijk alles aanwezig. Kort draaien en keren, zandstroken, hellingen, de zo geliefde bultjes (Dante vindt dit leuke springbergen) echter de opkomst was wat minder. Komt het omdat het klassement al een beetje is gekend, de sterke renners zijn altijd wel aanwezig, de rest zoekt zijn vertier in de Belgische crossen. Vandaag was er in Belgie overigens het BK voor aspiranten te Baal. En toch rijden we naar Hoogerheide, het parcours was daar immers veel uitdagender. De sfeer zit er tegenwoordig ook goed in, elke week een babbeltje slagen en dan kijken wat de renners gaan doen in de koers. Ik zag het hier wel zitten voor Dante, hij kon hier immers gebruik maken van zijn stuurkunsten en van de macht in zijn beentjes, maar makkelijk zou het zeker niet zijn na zijn korte nachtrust. Er was immers de avond voordien ingebroken op de zaak bij mijn schoonouders rechtover mijn huis. Maar hij was blijkbaar toch goed wakker 's morgens, de ma reed niet mee want de mensen van labo kwamen nog sporenonderzoek verichten, CSI in Belgie.

De start was belangrijk, want die was niet al te breed net zoals de aankomst, maar op dit parcours zou alles vlug uiyeen gereden worden. Hij was dan ook goed weg en kwam als eerste door op de zandstrook met in zijn wiel Lennick, daarachter was er al een redelijk gat geslagen. Drie rondjes dienden er worden afgelegd, bij de tweede ronde was Dante weggereden van Lennick en bouwde hij zij voorsprong stelselmatig uit. in de laatste ronde kwam lennick nog ongelukkig ten val door een onvoorzichtige toeschouwer, echter de tweede plaats kon hie niet meer mislopen.

Dante had zich weer goed geamuseerd, ze waren net op tijd binnen want het begon daar stilletjes te regenen, na een goeie hamburger richting huiswaarts en de bloemen waren voor meter ditmaal. Zij was immers aangeslagen door de inbraak bij hun thuis, en binnenkort is het Sinterklaas, tactisch niet slecht gezien van de zoon. Volgende week zijn we weer van de partij.

Ik kan terug foto(s nemen, je vindt ze terug op ONDERSTAANDE ALBUM.

Hogerheide Dante 2011

Hoogerheide 2011

Veldrit Woensdrecht

Mijn vader heeft het licht gezien, ik kan het anders niet verklaren, want zondag is hij mee gaan supporteren voor zijn kleinzoon. Op die paar jaren dat Dante fiets is hij amper 5x meegeweest. Dus met 3 Coremansen op pad en natuurlijk de mama, richting Woensdrecht. Het beloofde een fijne dag te worden, het was wel een paar graden frisser, maar eens de zon erdoor kwam was het daar aangenaam vertoeven. Het parcours lag ergens temidden van een woonwijk grenzend aan een paar voetbalvelden. Maar nog belangrijker het parcours lag op het hoogste punt van het dorp volgens mij. De aankomstzone was voorzien van klinkers, de rest was allemaal mooi afgereden gras van het park. Maar dit gras lag er wel nat bij, het was dus oppassen geblazen. De omloop wa in twwe verdeeld onderaan de berg diende wat lussen genomen te worden dewelke licht hellend "vals plat" naar het andere deel van de omloop uitmonde.

En dat tweede deel zou hier beslissen over winnen of verliezen, eerst een afdaling helemaal naar beneden om dan via 2 niveau's naar boven te rijden, om dan terug hoek om helemaal naar beneden te rijden en dan .... hoek om om uit stilstand terug naar boven te klauteren. "Moet er nog zand zijn?", afzien werd het van in het begin tot op het einde. Jammer maar vandaag waren er niet zoveel renners aan de start, een man of 11 schat ik. Maar de groen-witte brigade van DCM was wel aanwezig, het beloofde dus een spannende koers te worden. Bij het vertrek geraakte Dante niet in zijn klikker, echter na de eerste bocht nam hij de leiding met Lenicj in zijn wiel. Hij nam een 3-tal meter, maar na de beklimmingen kon hij zijn voorsprong verder uitbouwen. Alle pappa's stonden op het hoogste punt en zo konden we heel de koers overschouwen, zeer leuk. In de laatste ronde kwam Lennick nog sterk opzetten, maar Dante maakte geen fouten en bleef op zijn fiets. Hij kwam dan ook dolgelukkig over de meet.

Op 2 en 3 de renners in het groen-wit. Het was een leuke koers waar elke renner het beste van zich moest geven om boven te geraken op de hellingen. Achteraf hadden ze nog veel leute op het podium, en dat is nog altijd de bedoeling bij die jonge gasten, dat ze plezier hebben in het fietsen. Ze mogen en moeten ontgoocheld zijn als het even wat minder gaat, maar 5 min. na de koers moet dat vergeten zijn. En den oudste Coremans, die moet maar wat meer komen supporteren, het was leuk. De mamma had eindelijk eens een paar goede foto's gemaakt deze vindt je op volgende link terug.

FOTO'S VAN DE WEDSTRIJD VINDT JE OOK HIERONDER TERUG.

Woensdrecht 2011

Veldrit te Woensdrecht

Al een voorproefje.

Ossendrecht, Dante behaald zijn 16de overwinning

Ossendrecht net over de grens was de plaats voor zowaar de zwaarste veldrit tot nu toe, maar weer een zeer mooi parcours. De aankomst was op asfalt licht lopend naar omhoog, en er diende 2x een heuvelkam te worden beklommen, één al rijdend en één te voet wegens te stijl. Bij de eerste passage viel Dante boven op de berg in het zand, hij stond weer een paar tanden te groot. Lennick kon zo even wegrijden, maar een ronde later hing Dante weer op kop. Ze hadden met hun tweeën al een klein gat kunnen slagen, echter nu kwam Lennick boven op de helling ongelukkig ten val. Ik maande Dante aan om door te fietsen, echter Lennick kon niet direct vertrekken, hij zat immers met zijn been geklemd tussen zijn kader en het paaltje dat daar stond, uiteindelijk werd hij nog mooi 4de.

In de laatste ronde was het opletten voor Sam Stolk di nog aardig kwam opzetten. Echter Dante had nog een paar pijlen over en kon zijn 16de overwinning van het seizoen op zijn naam schrijven, echter vandaag ging het op dit zwaar parcours niet zo vlot. Het manneke was moe. Nu een weekje goed rusten en dan zijn we volgende week terug van de partij.

Veldrit Breda, Dante wint vlot

Vandaag vond de veldrit plaats te Breda op en rond de plaatselijke wielerpiste. Het beloofde een snelle koers te worden, het parcours was verdeeld in 2 secties, enerzijds lange rechte stukken en de andere helft draaien en keren. Start en aankomst lag op de wielerpiste en dit was een enorm lang stuk, wind op kop. Mijn prognose was dat ze met een (-tal renners gingen spurten voor de eindzege. Bij de start stond Dante nog wat te slapen, Lennick vertrok er echter als een speer vandoor. Dante kon nog als tweede het technische stuk aanvatten, ...... vandaag hadden we tubes liggen, dus geen uitvluchten. Lennick trok goed door in de technische stukken gesterkt door zijn 2 overwinningen van de voorbije weken. Er ontstond al direct een gat achter Dante en ze waren meteen weg met zijn tweeën. Echter éénmaal op de lange rechte stukken mocht Lennick niet meer rijden van zijn pa en hij moest zich nestelen inDante zijn wiel. Deze pakte echter fors over en nam 3m, een hele ronde bleef Lennick op 3m hangen, in het technische gedeelte hield Dante deze voorsprong, ik maande hem toen aan, indien hij kon op de lange stukken te versnellen. De veer brak bij Lennick en Dante kon zijn power goed overbrengen op deze lange stukken, beukend in de wind. Hij kwam uiteindelijk met ruime voorsprong over de meet en had hoegenaamd een perfecte koers gereden. Je hebt zo van die dagen dat alles lijkt gemakkelijk te gaan. Het was weer een leuke koers op naar de volgende.

Veldrit Bergen-op-Zoom en Schijf

Met mijn arm goed in de "open plaaster" reden we naar Nederland, echter nu kon ik met Dante het parcours niet verkennen per fiets, dus werd het een leuke wandeling in het bos aldaar. Maar dit was een ontzettend mooie cross, met heel veel zandstroken, bergop, bergaf, alles zat erin. Maar ik merkte meteen dat Dante veel teveel moeite moest doen om boven te geraken in het mulle zand. Instinctief zette ik zijn banden dan ook meteen een stuk platter, en nu reed hij vlot naar boven en vlot door het zand. Echter net voor de start liet ik mij overhalen om zijn banden toch harder op te pompen aangezien hij met bandjes reed n niet met tubes. De banden werden dus harder gezet, echter in de koers bleek later, veel te hard. Met de start was hij als tweede weg, maar bergop in het zand,reed hij zijn eigen vast en viel. Van toen was het achtervolgen geblazen, maar hij ging veel te moeilijk door het zand, maar bleef wel moedig door fietsen en werd uiteindelijk 5de. Hij had goed gereden, maar kon geen weerwerk bieden vandaag, en ik kon mezelf tegen het hoofd slagen dat ik mij had laten overhalen om zijn banden te laten oppompen. Dat weten we dan weer voor de volgende koers. Net zoals vorige week won Lenick vandaag verdient de cross, vorige week in Schijf won hij de spurt tegen Dante, vandaag was hij te sterk voor zijn ploegmaat. Na vorige week nog op het podium te staan als tweede werd hij vandaag 5de, maar daar kon hij blijkbaar mee leven. Het kan niet elke week kermis zijn.

Dit kan er ook nog wel bij.

Het is even stil geweest op deze blog, niet zozeer omdat de zoon geen wedstrijden meer rijd, maar jammer genoeg ligt de pa in de lappenmand. We zijn inmiddels al een jaar niet meer aan het koersen dmv mijn rugproblemen, inmiddels zijn we al verschillende dokters later en zijn de zenuwen verbrand in mijn rug zodoende ik weer terug gevoel heb in mijn rechterbeen en kan rond stappen. Maar aangezien ik terug uitstraling kreeg aan mijn been, werd mij geadviseerd om terug op regelmatige basis te gaan fietsen, zodoende kon ik terug een beetje gaan werken aan mijn buik, ik ben inmiddels immers 10kg verzwaard ..... tot groot jolijt van mijn vrouw. Mannen met een buikje zijn sexy! De tweede rit die ik ondernam was terug met wat wielervrienden, aangezien ik over hoegenaamd geen conditie meer beschik, plaatste ik mij achteraan in de groep van 11 renners. Een niet te al stevig tempo, maar toch was de rug weer nukkig, hartslag was een 20-30 slagen hoger tov toen ik nog koers reed, maar het weer was mooi, het parcours en het gezelschap was leuk, dus we bleven maar rijden. Na 70km, reden we richting huiswaarts, de teller zou uitkomen ergens in de 100km. Nog altijd vlot in de wielen, zonder training en veel te zwaar, hebben we dan toch talent. Het lachen zou me snel vergaan, ik ben nooit aan km 71 geraakt, op een rechte baan werd er zonder reden geremd, er panikeerde er een paar ....... echter ik reed nog steeds als voorlaatste in de groep, ik had geen tijd meer om te reageren, ik had dit ook niet verwacht en kon geen weg meer op. Ik kon alleen vol in de ankers, en ging dan ook 1 sec. later los over mijn stuur, landend op mijn gezicht en rechterkant, 2 sec. later voelde ik alleen helse pijnen, met als gevolg onophoudende oerkreten van pijn mijnentwege. De pijn bleef aanhouden, iets later bevind ik mij in een ambulance samen met Mario, dewelke over mijn fiets was gevallen, hij wist meteen hoe laat het was, sleutelbeen gebroken. Ik had echter enorm veel pijn aan mijn elleboog en schouder. Mijn diagnose was gecompliceerde breuk aan de elleboog en alles afgescheurd aan mijn schouder, op het hoofd enkel kneuzingen, dankzij mijn helm. Inmiddels ben ik geopereerd en is de helse pijn verdwenen, nu hebben we alleen nog maar pijn. We gaan de eerste week van januari snowboarden, maar dit word me nu al afgeraden, misschien skiën, zij het dan zeer rustig. Een ongeluk is vlug gebeurd en ik verwijt niemand iets, vallen hoort nu jammer genoeg bij fietsen en meestal heb je niets, nu viel het tegen. Wel een geluk dat we een helm op ons hoofdje hadden. In januari gaan we nog eens fietsen. Ik heb wel drie dagen geen pijn gehad van mijn rug, zoals Cruyff zei "elk nadeel heeft zijn voordeel". Alleen dat typen met enkel de linkerhand is ook vermoeiend.

Dante wint te Etten-Leur

Onder een stralende zon werd er gestart te Etten-Leur voor de 3de veldrit op rij, deze vond plaats rond de jachthaven. Een mooie locatie, mooi weer, ..... hopelijk nu nog een mooi parcours. De gebeden werden aanhoort, want zij dienden een heel deel over het strand te rijden, de rest van het parcours verliep over gras dewelke goed berijdbaar was. De moeilijkheid op het strand was het begin en het einde, ze draaide linksom, en zo was de snelheid er al direct uit en werd het stoempen om door het eerste deel te geraken, daarna rechtsom door het zand om op het einde een hoogteverschil van een 0,5m te overwinnen, echter in mul zand dus dit werd een zware opgave. Diegene die door het zand zouden kunnen rijden konden zo wel wegrijden.

Bij het verkennen begon het dan toch te lukken na een paar keer, hij reed zelfs het hele stuk. Dus tijdens de wedstrijd, kopstart, eerst aan het strand komen, gas open en dan kijken wie er nog zou volgen ....... dat was het scenario voor de koers, of het in de koers zo zou verlopen was een andere vraag. Ze waren vandaag wel met minder renners, aangezien de crossen in België ook vandaag van start gingen zal dit wel één van de hoofdredenen geweest zijn. Voor ons was het ideaal, koersen en daarna verder naar Utrecht waar Bike Motion plaats vond, de mama was thuis gebleven. het werd dus een dagje onder de mannen, genietend van hun toys.

De start werd gegeven, en Dante na direct de kopstart, maar draaide veel te kort het strand op en daar lag hij, dat scenario kon ik dus op mijne buik schrijven. Na de eerste ronde kwam hij als 6de, 7de over de meet, alles zat nog vrij dicht bijeen. Dan de 2de passage in de zandbak, hij begon er nu wel goed aan, echter voor hem vallen ze en weer van de fiets. Daarna heeft hij het nog één ronde geprobeerd, maar geraakte telkens niet tot boven. Hij riep me dat hij de volgende passage ging lopen van in het begin, de zandstrook was cruciaal want hier werd telkens de kopgroep uitgedund. Bij het ingaan van de laatste ronde had hij de leiding overgenomen met nog één renner in zijn wiel, de rest bengelt al iets verderop. Hij spurtte door de zandbak al lopend en was inmiddels een 10-tal meter uitgelopen, hij schakelde nog naar de gote plateau voor de spurt aan te gaan, echter dit was niet meer nodig.

De derde overwinning op rij was een feit. Meteen ook één van de mooiste crossen enkel en alleen al door de passage over het strand. En nu vlug naar Utrecht. Hieronder vindt u alle foto's van de wedstrijd!

Etten-Leur 2011 Dante

Dante wint de veldrit te Rucphen

Vandaag 9 oktober en we vertrekken met gans het gezin om 8h30 naar Rucphen, want daar vindt de tweede manche plaats van het veldrit regelmatigheidscriterium, of hoe je het ook noemen wil. Maar wat een weer, regen wind, en koud. Cross weer zeker, Het bleek toch weer een verplaatsing van ruim 1h30, aan de afrit van Ruchphen tolt nog een wagen van de baan, ..... zonder erg. Aangekomen was er voldoende plaats aan het stedelijk zwembad waar ook de inschrijvingen plaatsvonden. Ze hadden me verteld dat dit een leuk parcours zou zijn met wat hellingen, .... echter dit jaar bleek dit toch niet het geval. Op een braakliggend industrieterrein was gewoon een parcours afgepeild, met 2 zandstrookjes, maar met de regenval was dit zeer vlot te berijden. Dat kon niet gezegd worden van de rest van het parcours, ze konden evengoed ergens een boer zij weide hebben aangeslagen om daar een parcours op te bouwen. Er waren geen padjes niets, het was gewoon stoempen en dan nog niet vooruit geraken, het bolde voor geen meter. Ik had met de zoon 2 rondjes verkend en had er mijn buik al van vol. Wetende dat dit een zware wedstrijd werd had ik hem verteld om zeker niet te zwaar te duwen, anders zou hij na een paar rondjes zijn benen opblazen. De start hadden ze wel fijn bekeken, er werd immers gestart op de straat om dan zo het veld in te duiken. Daar lag de enige moeilijkheid van het parcours, een helling van amper een meter maar er kon maar 1 renner passeren. Dus goed starten was een must.

Na al zijn mindere starts in het mtb'en was hij hier vandaag echter voortreffelijk weg, en schoot als eerste het veld in. Hij pakte meteen 10, 15m en deze voorsprong behield hij tot op de meet. Achteraan werd regelmatig van positie gewisseld, maar als de achtervolgers wat versnelde, versnelde hij ook. Leuk om te zien was dat hij niet te groot reed, zelfs vrij klein, niet van zijn gewoonte, maar hier wel de juiste beslissing. Zijn handen waren wel bevroren, nochtans hadden we zaterdag nog nieuwe handschoenen gaan kopen, echter hij was ze vergeten.

Zijn tweede veldrit overwinning was meteen een feit en hij werd beloond met een zeer mooi boeket bloemen tot groot plezier van de mama. Volgende week rijden we naar Etten-Leur Als je hieronder op de foto klikt kan je het gehele fotoalbum bekijken. Van de 10-jarigen staan hier ook nog wat foto's bij.

Rucphen veldrit 2011

MTB Kids Challenge eindhappening 2011

Het moet gezegd worden, Dante neemt deel in bijna alle wielerdisciplines, en het mtb-gebeuren is veruit het best omkadert. Soms laat de organisatie van sommige wedstrijden wel te wensen over, maar dit is eer een uitzondering dan de regel. André Coppers blijkt hier toch de locomotief te zijn achter dit hele gebeuren en je kan niet ontkennen dat André hier goed werk levert! Als kers op de taart werd dan ook de eindhappening georganiseerd voor de eerste keer niet na de koers maar nu afgelopen vrijdagavond te Hechtel. Meteen een succes, met zo'n 200 aanwezigen zat de zaal goed vol en kon de huldiging beginnen van de Vlaamse Kampioenen en van de laureaten van de deze Kids Challenge. Een klassement over het ganse mtb-seizoen, een prachtig initiatief echter de "dubbele punten" die hier op het einde te verdienen zijn bij de laatste wedstrijd vind ik een rare kronkel in het klassement, je mag immers bijna elke wedstrijd winnen, maar bij pech in de laatste wedstrijd word je dan nog geen kampioen. Volgens mij is het de bedoeling dat de beste renner over het ganse jaar wordt beloond en dit is niet het geval met deze dubbele punten, je zou hier maar ziek zijn of materiaalpech hebben.

De nieuwe reglementen voor volgend jaar werd hier ook uit de doeken gedaan, en er gaat blijkbaar toch wat veranderen. Het zijn geen afwachtingswedstrijden niet meer voor de jeugd, maar het valt nu onder de noemer wedstrijden. Wel spijtig dat er nog steeds geen trui bij de allerjongsten kan behaald worden van Provinciaal kampioen, bij het BMX'n gebeurt dit wel. men kan nu beginnen koersen vanaf 7 jaar en men mag 25 wedstrijden rijden in één en dezelfde categorie. Buiten dat het een mooi samen zijn was werd natuurlijk ook iedereen gehuldigd, iedereen kreeg een mooie beker mee naar huis en dit was nu net iets waar Dante had op gehoopt, medailles en kleine pietluttige bekers heeft hij al voldoende in zijn bezit, maar ne "grote beker". Iedereen kreeg nog waardebonnen mee van Modemakers, de ene wat meer dan de andere, naargelang het klassement en als kers op de taart werd er een kampioenschapstrui overhandigd.

Er dienden 9 wedstrijden te worden ingediend + de wedstrijd van het BK te Langdorp. Met 8 overwinningen en twee 2de plaatsen was hij dan ook de terechte overwinnaar. Met als sterke 2de Sander Kielich en op plaats 3 Ibe Debaere. Sid Berghmans werd kampioen bij de 8-jarigen, het was mooi om de reactie van de pappa te mogen meemaken toen hij ontdekte dat Sid ook een mooie trui mocht in ontvangst nemen. Volgend jaar is Dante weer van de partij! Hieronder klik je maar op de foto om alle kampioenen te kunnen bekijken.

MTB Kids Challenge eindhappening 2011