Safety Jogger Classic

Gisteren zijn we deze tourtocht gaan rijden, we hebben er met gans het gezin een daguitstap van gemaakt. Stefan had vrouw en kinderen ook meegenomen. Wij gingen voor Sam Go..., eeuh de 60km en de vrouwen gingen met de kids de, jawel kids-tour rijden.

Marc vorige week nog de laatste wedstrijd gaan rijden van de Flanders Cup kon niet mee. Zouden de zenuwen nu al beginnen voor Het Europees kampioenschap van volgende week, of was hij afgezakt naar Winterslag, voor de laatste mache van de Benelux Cup?

Angekomen te Oudenaarde, viel ons mondje al ver open, de uitvalsbasis was geen voetbalkantine, maar het bedrijfspand van Cortina. Zij produceren ca. 20 a 25 miljoen schoenen per jaar. U kunt zich al voorstellen dat dit redelijk imposant was. Ingeschreven en vertrokken. Het duurde een paar km eer we uit het centrum waren en vanaf toen was het genieten geblazen.

Oudenaarde gelegen in de Vlaamse Ardennen, de Steffe wist na een uur fietsen al waarom dat ze hier spreken over de Vlaamse Ardennen. Mooie klimmen, niet zoals bij ons, kort en stevig, maar allemaal net iets langer. alles was wel goed te doen op het middenblad, maar de ene heuvel was al ten einde en de andere stond al gereed. Het was een mooi en vrij afwisselend parcours, en er zaten in de afdalingen en bij sommige klimmen, leuke technische klimmen in.Ik begrijp nog altijd niet waarom de Romeien destrijds zoveel kasseien hebben gelegd in die bossen, er is daar niks te zien, maar toch liggen er kasseien. Bij elke drankpost was een pechverhelping voorzien. de nodige koekjes en drankjes, tot zelfs broodjes toe. En overal vriendelijke mensen. Er waren zelfs Hollanders die begonnen te discusiieren dat mijn banden verkeerd op mijn velg lagen. Uiteindelijk heeft hij toch ingezien, dat hij al jaren zijn banden verkeerd monteerd. Niet gemakkelijk met die pijltjes op die buitenbanden.

De Steffe kon inmiddels al gene berg ne meer zien, maar op karakter reed hij steeds toch iedereen voorbij. Het mooiste stuk vond ik de passage in dat privé bos, het deed me even denken aan het BK in Ottignies, technisch, omhoog, omlaag, draaien en keren .... kortom puur genieten.

Naar het einde toe werd ik wat overmoedig, er stonden daar trappen om omhoog te rijden, zeer stijl, maar daar kon je net naast met de fiets. Onder het motto "Wie niet waagt blijft ....." Ik vlieg daar naar boven, is dat daarboven toch afgesloten, een vangrail. Ik van de fiets, maar het was daar zo stijl, dat ik gewoon met fiets en al achterover geslagen ben tot beneden. De Steffe had buikpijn, ...... van het lachen. Wat vel minder en een pijnlijke bil wij verder voor de laatste km's.

70km en 1020htm en geweldig goed weer, wat moet ne mens nog meer hebben.

Gezellig aan de bbq, genietend van Sandrine haar optreden, die kan nogal shaken met haar poep. Ons gasten hebben nog de hele namiddag zitten fietsen op het hindernissenparcours.

Vertrokken om 17h, na een erg leuke namiddag. Voor de organisatie niets dan lof.

Tourtocht Gelrode

Zondag zijn we gaan fietsen naar Gelrode, 3 bikes (denk ik) organiseerde er een tourtocht van 45km. Ik met de fiets naar ginder, ik had de avond voordien Stefan gevraagd om mee te fietsen, maar hij wilde lekker uitslapen, Eric een andere compaan ging naar Eupen. Ik had afgesproken met ons wedstrijdteam, Marc, Tom en Angie. Groot was mijn verbazing toen ik onderweg Stefan tegen kwam, hij had nog gebeld, maar mijn GSM was aan het opladen. Nog groter was mijn verbazing toen Eric ook aanwezig was, niet naar Eupen dus. We gingen rustig rijden, maar Marc had iemand bij van zijn club .....zijn commentaar "ik kan die niet volgen" beloofde al niet veel goeds. Mijn vermoedens waren gegrond, er werd zeer stevig doorgereden, aan de drankpost hing mijn tong al tussen de wielen, ik was blij toen Tom vertelde dat hij even op Angie ging wachten. De ideale uitvlucht voor mij om niet mee verder te rijden. Marc met zijn maat alleen ervandoor, Tom en ik vertrokken een goede 10min. later. Het parcours was zeker niet te zwaar, maar alles is afhankelijk van uw snelheid. Aan de drankpost 26/27 gemiddeld, het was net of we aan het koersen waren. daarna het tempo iets laten zakken maar goed stevig doorgereden, met de bedoeling van Stefan en Eric terug in te halen. Bij aankomst bleek dat die gasten nog niet binnen waren, en wij hadden ze niet tegengekomen. Straf, we zullen ergens gemist hebben. het eerste stuk was goed bepijld, daarna was het iets minder. Nadien gezamenlijk terug naar huis gefietst, terug over het parcours, het passeerde toch in Rillaar.
Het was een leuke dag, zonnig, en we hadden onze km's weer gedraaid. Volgende week gaan we zondag sowieso de rit van "Safety Jogger" fietsen met gans het gezin. Mijn vrouwke op de fiets, ik ben eens benieuwd dat ze onze kleinste van 5 jaar kan volgen. Zaterdag? We moeten gaan draaien, dus ofwel op de baan of anders naar Genk. We zullen wel zien.

Roland Libeton Classic

Vandaag om 8h afgesproken met Marnik en Mario aan de kantine van Rillaar Sport om samen met de bikers van de RUF deel te nemen aan de 125km. Ik zag dit wel zitten, aangezien ik in de namiddag nog met de kleine naar de voetbal moest. Overigens was ik aan mijn rustige trainingsweek bezig. Wel kilometers maken, maar zeker niet te veel forceren. Nu hadden we maandag weer ons maandelijkse afspraak met de kinesist, voor mijn rug. Maar de laatste weken was mijn rug vrij goed, en als ge geen last hebt van uw rug, dan moogt ge die niet laten kraken. Ik heb het me al beklaagd, de rug ligt weer paraplu .......volgende week maar terug laten kraken. Zit niks anders op. Maar ik heb al geduveld. Het weer was om 8h vrij fris, zeker voor zo'n strandjanet als mezelf. Dus ik had al de extra's aan om maar zeker de eerste uren gene kou te krijgen. De zon was wel te zien, maar ze gaf weinig warmte, het zal wel beteren. Wij weg voor 125km, ik heb genoten, bijna alles op het klein blad, zo kon ik mijn rug een beetjes sparen. Allen de laatste km's hebben we de grote plateau gebruikt, ze roken de meet. Het was een leuke en op het einde een zonnige dag, we hadden 33km/h gemiddeld. Nog eens bedankt aan de heren van de RUF om mee te mogen rijden. Morgen gaan we mountainbiken in Gelrode.

TT Tesenderlo

Vandaag nog eens meegereden met mijn 2 clubs, "Rillaarse Bikers" en "United Bikers". Met de fiets naar Tessenderlo, tochtje van 40km en terug naar huis. Na de zware rit van gisteren, viel dit nog goed mee, eerste stuk wat doorgereden om de benen te kietelen, na de drankpost bewust het tempo laten zakken. Kwestie van niet bij thuiskomst als nen blok in slaap te vallen. Ik moest nog wat verslagskes typen. Dikke 80km en ergens in de 26km gemiddeld, buiten de Rode Berg, kwam er niet veel berg in. De Frank heeft zijn deel van het kopwerk gedaan toen we naar huis reden, maar dat was zijn straf. Hij had maar niet moeten binnen door rijden.

De Reuzen van de Ardennen

Op het einde van de maand is er het Europees Kampioenschap Marathon in Duitsland. aangezien ik de laatste tijd niet veel heb bergop gefietst, buiten de "Sean Kelly" leek mij dit een ideale voorbereiding. Ludo een Rillaarse Biker ging zelfs de 160km doen, ik dacht dat word weer afzien, maar dinsdag was hij een beetje ziek en ging hij voor de 90km en donderdag mailt hij, dat hij het toch niet zag zitten. Spijtig, ik alleen naar ginder. Ludo, ge hebt wat gemist. Een prachtig verzorgde rit met aan elke helling een bord met naam en lengte + gemiddelde htm en maximale htm. Na elke berg stond direct een bord met vermelding, van hoeveel km je nog moest fietsen voor de volgende berg. Het was altijd bergop en bergaf. In het begin 2 koerspaarden proberen te volgen met de hoop, "op de volgende berg zullen ze wel minderen, maar niks" Ik heb die gasten moeten laten gaan, amai die konden een stukske bergop fietsen. Mijne moraal kreeg even een kaakslag, ik zal maar wat kms rijden op mijn eigen tempo. Zo ben ik op het einde 2 bikers tegen gekomen, ene van Landen en ene van Balen. Ik had mijn companen gevonden. we reden verder met een stevig tempo, maar een dat ik kon volgen. we waren binnen na 100km 1700htm en een gemiddelde van 26,8. moe en tevreden reden we naar huis. Over de organisatie, dikke pluim.

Het zij gezegd

Dit was zo'n beetje het overzicht van het afgelopen jaar, natuurlijk hebben we nog aan verschillende wedstrijden deelgenomen. Maar vanuf nu zal ik deze blog uptodate houden.
Overigens, Tom Discart heeft ons verteld dat hij binnenkort zoveel mogelijk wedstrijden met ons team gaat meerijden. Dan hebben we al 3 vaste rijders. We zullen zien, en wie weet als Angie dit leest ......

6 h van Langdorp

Dilemma, we vinden geen vrouw, er zijn er een paar die dat weekend een marathon hebben voorzien, en het parcours op den Bosberg is dan ook niet van de poes. Onze reddende engel noemt Annik samen met Tom, Marc en mezelf gingen we de strijd aan bij de gemengde teams.

Uitslag 3de, en 9de algemeen, de ploeg van Apres Bikers en de Knoet was gewoon te sterk.

Maar we hadden ons weer geamuseerd. Meer foto's vind je hier.

Belgisch Kampioenschap

We kunnen daar kort over zijn. 5 rondjes en per ronde 300htm. En het was daar technisch met een bangelijk afdaling. We gingen traag starten, we hebben dat gedaan maar zijn nooit meer kunnen opschuiven. Toch tevreden dat ik heb meegereden. Ik was zaterdag het parcours gaan verkennen in mijn tenueke van Safety Jogger, maar Bie Bie had dit niet in de wasmand gesmeten, en het vrouwke had mijne wedstrijdtenue dan ook niet gewassen. We zijn gestart in den tenue van de United Bikers, ik had die dag technische assistentie van Bert, waarvoor dank.

City Challenge te Waregem

Op uitnodiging van onze sponsor gingen we fietsen in Waregem, een City Challenge. MTB'en in het stad met aangelegde hindernissen. We hadden gisteren de 10h gereden, Marc was in de voormiddag de Flanderscup gaan meedoen in Brussel en ik was nog vlug even gaan fietsen met de Rillaarse Bikers in Haasrode. Na de middag wij naar Waregem, beide waren we compleet verzuurd. We gingen maar meedoen voor de lol, zeker niet te snel rijden, dat zou toch niet lukken. naar goede gewoonte ging ik starten, maar het was of dat iedereen niet voluit reed. Ik kwam 2de uit de bocht. Marc was zijn kl****ten al aan het opeten, nu moest hij wel doorrijden. Het viel allemaal goed mee we werden 5de. Volgend jaar gaan we dat nog eens doen.

10h van Westerlo

We gingen weer meedoen met ons gemengd team, echter Patricia kon niet meedoen. Alternatief, de vrouw van Tom, Angie wilde dit wel eens proberen. Rijders. Angie, Tom, de Bloemme, Marc, Peter Ven een paar rondjs en ik.

Resultaat een 2de plaats bij de gemengde teams. De Slijkdabbers waren weer te sterk voor ons.
Meer foto's vind je hier.

Avondcriterium te Mol

Blijkbaar doen we tegenwoordig aan alles mee. Ploeg van 3 Bert, Marc en ikke. Grote paniek in het begin, ik moest starten. Ze gingen beginnen en ik zat nog ergens op het parcours. Net op tijd terug. We waren 14de geloof ik. Het is al efkes geleden. Meer foto's vind je hier.

La Reid

We hadden lang getwijfeld. gaan we nu rijden of niet. Marc en ik hebben beiden schrik van slijk. Dan toch maar vertrokken en ter plaatse ingeschreven. We gingen de korte afstand doen. In de laatste blok gestart, iemand per ongeluk de kant ingereden. Maar voor de rest ging alles goed.

We waren 9de en 11ste in onze categorie, de sponsor kan content zijn. Meer foto's vind je hier.

Olne Spa Olne

Bijna vergeten, die waren we dus ook gaan fietsen. Het startschot viel ....... en wij waren nog niet aan de start. Goed gereden, en IK WAS MARC voor. het zal meteen mijne laatste keer zijn. Klein detail, hij was plat gereden.

Erbeskoph

Wel ik ben blij dat ik die marathon ben gaan rijden, hij is geen gewoon Duits marathonneke. Hier zit werkelijk alles in, een aanrader voor iedereen. We hadden superbenen, maar kenden materiaal pech en dankzij ne toffe "Hollander" ging ik nog eens goed op mijne smikkel, met het gevolg een kot in mijn knie. Ambulance en al erbij, maar ik wilde doorfietsen, dus ontsmetten, windel en verder. Uitslag telde niet meer, spijtig de beentjes waren goed. We verbleven daar in een bungalowpark met eric en Bert. omdat alles tegenwoordig zo mijn mogelijk mag wegen, hebben we even getwijfeld om met onderstaande tenue te vertrekken ...... Meer foto's vind je hier.

10h van Grobbendonk

Leuk parcours, vrij snel met hier en daar wat singel tracks. En ons Patricia was van de partij samen met Tom, Gerrit, Marc en mezelf. We hebben ons daar 10h kostelijk geamuseerd, uiteindelijk werden we 2de bij de gemengde teams en 10de totaal. De slijkdabbers waren gewoon te sterk voor ons. Meer foto's vind je hier.

Marathon te Hobsheid

raar maar waar, dit is een marathon die iedereren eens gereden moet hebben. Mooi, heel mooi en belachelijk weinig deelnemers. Dit is geen wedstrijd maar een TT. De omgeving en het parcours zijn prachtig, ik naar daar met de United Bikers. Ik heb het me geen moment beklaagd en volgend jaar zien ze daar weer. Het leuke is ik heb daar Patricia Van Den Driesche leren kennen, een toffe madam die zeer snel kan rijden. Ze had me beloofd om binnenkort mee te gaan rijden in Grobbendonk met de 10h. Ik heb daar mijn tijdrit pakske eens aangetrokken, schoon hé.

Eerste rit voor "Safety Jogger"

Onze eerste meer uren wedstrijd van het jaar, VT4 te Genk. Rijders Dré, Gerrit, Mark en mezelf. We waren 14de geloof ik, heel mooi parcours en goede organistie. Alle foto's vind je hier.

Eerste Marathon Kellerwald

In het begin van het jaar mij laten overhalen, om mee te gaan naar Duitsland om aldaar de KellerWald te gaan rijden. Het zijn 3 dezelfde ronden van 40km, ik ben daar geen voorstander van , maar een mens moet met iets beginnen. Overigens Olne-Spa-Olne was goed meegevallen, dan zal dit ook wel lukken. Het ging goed 80km, toen kreeg ik last van buikkrampen en kreeg ik ook meteen mijn eerste serieuze inzinking. Ik dacht bij mijzelf, het zal wel overgaan. Dag Jan, het ging niet over. De laatste 40km heb ik dan ook meer gewandeld dan gefietst. Te snel vertrokken, te weinig voeding of drank, slechte dag? Wie zal het zeggen, ik was blij dat ik de finish zag. Op de foto, Kim en haar vriend. Met Kim ging het beter af, zij had de wedstrijd bij de dames gewonnen. Het parcours op zich, vond ik gene "Vette" en drie dezelfde rondjes is niet mijne dada.

Trainingstage in Mallorca

Op aanraden van een collega Maurice De Sutter, moest ik met hem eens mee gaan fietsen in het zonnige Spanje, vorig was ik alleen geweest, nu ging mijn vrouw en de zoon mee met de papa.

Wij 's morgens fietsen en zij al aan het zwembad. Nu moet ik zeggen, dit word een jaarlijks ritueel, uitstekende temperaturen, en je komt hier en daar toch wat hellingen tegen.

Den asfalt is ginder geweldig, als ge dat vergelijkt met Belgie ..... Het enige nadeel, soms kan daar geweldig veel wind staan. We waren daar dit jaar met een gezellige bende, Katrien (is geen simpel, klikken en ontdek haar site) en Dre, Jef, Maurice, Jan en zijn vrouwtje en mezelf. Al een geluk dat ik al wat had gefiets in de winter, want Jef en Dre zijn twee mannen van de grote plateau. Iedereen heeft daar wel eens zijn slechte dag gehad, de voorbereiding was gelegd voor het komende sezoen. Alle foto's vind je hier.

Het Team en Safety Jogger .....hoe het begon.

We slagen direct wat jaren over en gaan naar eind 2006. Als je fietst kom je nogal wat volk tegen, en mijne "bebber" staat nooit niet stil. Zo kwam ik Marc "Max" Vekemans tegen, ik kende hem al wat jaren, we hadden elkaar al meermalen tegengekomen op verschillende tochten en wedstrijden. Maar hij reed graag de Team-races van 4,6,10 of 24h, en vroeg of dat ik geen interesse had. Dit leidde uiteindelijk tot onze eerste koers in Langdorp, met een gemengd Team. En we hadden klinkende namen. De Max, ikke, Johnny Vertessen (Vlaams-Brabant Kampioen van 2007) en Kim Saenen (Palmares om U tegen te zeggen). Ik was toen direct naar mijn fietshandelaar geweest om te vragen dat ik niet wat truien kon krijgen, om zo het geheel wat uniform te maken. Die dag werden we 2de achter de ploeg van Peter Ven (Wereld subtop).

We stonden daar al direct te pronken met de truien van "Bike Shop Diest". Toen kwam Max en mezelf met het idee om toch te gaan meedingen in nog een paar wedstrijden, we hadden ons nml. kostelijk geamuseerd. Aangezien Safety Jogger toen net het MTB wereldje was ingestapt om hun producten te promoten, leek het mij een goed idee om die mensen eens te contacteren.

Het resultaat was dat zij ons zouden voorzien van 5 uitrustingen, en een tentje, of iets dergelijks wanneer het zou passen.

We hadden onze uitrusting we waren klaar voor het sezoen. Inmiddels had ik Max al overhaalt om dan toch maar een licentie aan te schaffen, zodoende dat we in belgische verschillende wedstrijden konden meedingen in de Masters II categorie. We zouden voorlopig in de teamwedstrijden rekenen op "gastrijders" iedereen is niet zo zot en heeft niet altijd den tijd.

We waren vertrokken. MTB Team Safety Jogger was een feit. Opzet, veel plezier maken en promotie maken voor onze sponsor.

Het dieptepunt

Een foto uit de oude doos, ik zo fier als een gieter met mijn zoon. Aan de aankomst van de Dolomitie, bijna niet getraind, maar toch de marathon afstand gedaan.
Je ziet mij nog lachen, een half uur later kreeg ik mijn inzinking. Je moet trainen voor zulke evenementen, het lijf verdraagt dat anders niet. Heel lang van afgezien, te lang. Dit wil ik nooit meer meemaken. Maar voor de rest, een hele mooie streek om te fietsen, prachtige vergezichten, lange klimmen, niet al te technisch. Er is wel dikwijls kans op slecht weer, rond die periode dat de wedstrijd plaatsvind. Het jaar dat ze hals over kop de wedstrijd aflasten was ik daar ook aan het fietsen. Sneeuwbuien, iedereen moest van den berg. Blij dat ik daarna in de sauna zat. Veel sjans hebben we nog niet gehad in Italie.

Vroeg of laat gaan we nog eens terug, er is daar namelijk een heel goed en leuk Hotel "Brotz". Hoogtepunt van mijn dieptepunt, kunt ge nog volgen was het fietsen met Roel Paulissen op zijn trainingsparcours, aldaar. Hij woont daar kort in de buurt. Het verschil tussen de wereldtop en fietsers uit het Hageland is ontzettend groot. Hij ging uitrijden die dag, en wij konden niet volgen.

Eindelijk

Het moest er eens van komen. Op verzoek van velen krijg je hier binnenkort alle wedstrijdverslagen, foto's ed. op deze blog.