Foto's van Herselt

Koers Herselt 26 juni

Aangezien we last hadden van onze aductoren en er in Herselt 2 heuveltjes zijn voorzien in het parcours zijn we maar met de fiets naar ginder gereden. We waren met 3 van de ploeg aanwezig en de ongelukkige Mark kwam supporteren. Jan zag het helemaal zitten, eindelijk wat bergop. De organisatie was daar dik in orde er werd tevens het Kampioenschap van Herselt gereden, voor de eerste van het de gemeente. De koers zelf, het ging vrij gemakkelijk de eerste rondjes altijd voorin gekoerst en dan kijken wie er vertrekt, en zien als de kannonnen zich verzamelen dat je er bij bent. Er werden talrijke premies gegeven aan de start en in ronde zes kon ik een gat dichtrijden op vier man, gelukkig wisten ze niet direct dat ik erbij was en kon zodoende nog een beetje op adem komen in het wiel. In de spurt 53x11 onder in de beugels en alles geven, ik won nipt. Daarna heb ik me 2 rondjes in het peleton genesteld dewelke was aangesloten. Net toen reed er 6 man weg en ik had de boot gemist maar 2 ronden voor het einde vertrok de 2de boot en weer was ik er bijna niet bij. Alles uit de kast en het gat dicht gereden. We waren met zijn 10 er werd niet echt door iedereen vlot meegedraaid, uiteindelijk werd ik 13de. Jan had zijn dag niet en Luc is niet echt een klimmer, luc had het op het einde nog even geprobeerd maar werd terug gegrepen door het peleton. Na de koers was ik nog even afgezakt naar de 24h van Westerlo om Geert en Eva wat aan te moedigen. Deze avond gaan we weer ambiance maken te Houtvenne. Misschien gaan we morgen koersen.

Foto's Keerbergen 20 juni

20-06 Keerbergen C-D-E.wmv

Keerbergen 20 juni

Gisteren gaan draaien, maar het was niet echt laat geworden. Zodoende toch maar weer besloten om te gaan koersen, we waren met zijn 3, Jan en Luc waren ook aanwezig. Mark zal voorlopig even niet fietsen, hij is immers op training over een wagen gereden en zit momenteel thuis met gekneusde ribben. Den Bas te Keerbergen, ik had er nog nooit gereden en ik vind het tot nu toe één van de mooiste platte parcours. De benen voelde niet al te slecht tijdens de opwarming, ik zat wel met honger op mijn fiets. Ik was uit mijn bed direct naar de koers gekomen. Rudi Kenis bood mij meteen een koffiekoek aan, toffe gast. De koers zelf, den dash zat niet echt op mijn benen net als gisteren en vooral in de eerste rondjes draaide ze nog niet soepel rond. We wisselden elkaar vanvoor goed af in het koersgeweld en je weet op voorhand wie er gaat wegrijden. Andre Aertgeerts, hij vertrok op het stuk naar de aankomst, Joske Voenckx er achter en dan weet je meteen hoe laat het is. Ik trok mijne diesel ook in gang, maar hij zat nog altijd niet onder stoom. Van de moment dat Jos in Andre zijn wiel zat zette deze laatste de kraan helemaal open, ik zat toen op 3m van dat wiel. Amai mijn kloten, een rib moeten uit trekken om dat gat te dichten, eenmaal in het wiel vroegen ze om over te nemen maar ik moest passen, de beentjes de longen, ..... eeeuh alles was efkes leeg gelopen. Maar al die tijd was er wel nog een renner in mijn wiel meegekomen, ik vroeg hem vriendelijk om eventjes in te schuiven maar hij bedankte. En dan maakte ik weer de beslissing van mijn leven, ik heb er een ganse nacht liggen aan denken, waarom, stom kieken, paljas, platte mus de stijfkop dat ik ben, onozelaar, leert met ne fiets rijden, strandjanet, ...... allemaal superlatieven die op dat moment van toepassing waren op mij. Want ik had het volumineus idee om het gat te laten en om hem zo te verplichten om in te schuiven. Maar hij zat volgens mij helemaal dood, maar toen ik dat besefte waren de twee vogels vanvoor al terug gaan lopen. Miljaar hoe loemp kunt ge zijn, blijf gewoon efkes een 1/2 rondje aan dat wiel en dan gewoon mee rond draaien, maar neen gewoon weer efkes wringen. Je kan al raden wie met meer dan 1 minuut over de meet reed. De benen werden nadien elke ronde beter maar het kalf was verzonken. Vandaag werd er ook weer gewxeldig hard gezaagd en gemelkt met Jan Van Hoof op kop, als die dat elke koers gaat doen ga ik in het vervolg een pilleke meenemen, want dat verwijt kreeg ik van hem dat ik de verkeerde pillen neem, dat pilleke zal dan wel zijn tegen de koppijn, koppijn van zijn gezaag. Maar hij is niet kieskeurig en zaagt op iedereen, slecht geslapen zeker. Op het einde massaspurt, ik wring niet graag, 't is ne stiel apart dat spurten in groep. Van links naar rechts en soms van boven naar onder. Maar niemand viel, Luc Van Roy had het weer aan de stok met zijn compaan van "'t Ven". Koersen is plezant, 't is een hobby. Koersen is ook keuzes maken en vandaag heb ik de verkeerde keuze gemaakt en op die moment was ik gewoon te PLAT, niet meer en niet minder, alleen is dat moeilijk om toe te geven. Doemme toch.
Foto's volgen nog.

Koningshooikt 19 juni

Weeral in Koningshooikt, weeral hetzelfde parcours, ditmaal waren we beter maar daar is ook alles mee gezegd. Dikwijls geprobeerd om mee weg te rijden en/of zelf te vertrekken, maar ik had niet de superbenen van vorige week. Op het einde reden ze een voor een weg uit het peleton, alles verbrokkeld, ergens binnengekomen rond de 25ste plaats. het parcours zal mij niet liggen zeker. En ja het weer was ook weer niet denderend. Foto zegt genoeg.
Vanderaerden was gewonnen. Foto's vind je hier.

13-06 Beerzel C-D-E.wmv

VWV Beerzel 13 juni

Deze nacht weer gaan draaien, uit mijn bed gekropen op 11h30, toch nog een dikke 4h kunnen slapen, wat zullen we doen vandaag? Juist, toch maar gaan koersen, ditmaal met Luc en Jan, ik had geen hoge verwachtingen na de wedstrijd van gisteren, maar blijkbaar waren de beentjes nog zo slecht niet. Er werd enorm hard gereden richting Berlaar-Heikant, nadien spraken ze zelfs van gemiddeldes van 44km/h, mijn Garmin Edge gaf 42,7km/h aan, en dat is ook al hard genoeg. Het was moeilijk om weg te rijden, maar we reden als ploeg zeker niet slecht, alleen heb ik Jan verteld als hij een gat op een ploegmaat wil dichtrijden, moet hij even omkijken en zien dat gans het peloton niet in zijn wiel zit. Er zijn plezanter zaken dan een ploegmaat zien het gat dichtrijden op kop van het peloton. De laatste 2 rondjes was het Venderaaerden en Van Den Brande gelukt om een gat te slagen, ik had de slag gemist. Toch nog geprobeerd om met 3 renners weg te geraken, maar we reden te traag en werden terug gepakt in de laatste halve ronde, dju toch. Luc kwam mee op kop en ik vroeg hem om even vanvoor naast mij te blijven rijden, het ging toch weer helemaal stil vallen, tot er een renner vanop links wegreed. Ik zocht naar mijne laatste pijl en sprong erachter, Luc liet het gat vallen. Het beste was er echter bij mij af, we werden door de eerste 2 van het peloton op de meet nog geremonteerd, uiteindelijk werd ik 6de, Luc en Jan werden nog 13de en 14de. En nu gaan we nog wat slapen.
Foto's vind je hier.

12-6- Keerbergen C-D-E.wmv

VWV Keerbergen 12 mei

Na de de geweldige slechte wedstrijd van vorige week, had ik een relatieve rustweek ingelast en we hadden ook meteen mijn zadel en dito zadelpen terug vervangen. Zodoende was de positie terug correct en moest het dan vandaag weer zo erbarmelijk zijn, dan moest ik op zoek naar andere uitvluchten. De benen voelden niet echt super aan tijdens de opwarming, overigens de ploeg was vandaag compleet, maar we zullen wel zien wat het word. Ik verteld Mark nog lachend voor de start dat we er eens met zijn twee moesten vanonder muizen.De eerste 2 rondes vol in de aanval tegen beter weten in, in de 3de ronde zat ik in Mark zijn wiel toen ze vanvoor even doortrokken, ik keek om en we hadden een gat van 10-20m, direct naar de kop gereden, en stoempen, je weet maar nooit. En jawel we waren weg met 4 man en 2 mannekes van DMC MUSIC waren erbij, dezelfde ronde konden nog 2 renners aansluiten ...... nog 9 rondjes, pfffft gaan we dat wel houden. de samenwerking verliep goed maar meer dan 35 sec. kregen we niet, tot we besloten om eens 1 ronde door te trekken en warempel de volgende ronde hadden we 1min.30, mede dankzij het voortreffelijk afstoppingswerk van de ploegmaten Luc en Jan. De samenwerking vooraan bleef vlot verlopen tot in de laatste ronde, er werd telkens gespurt voor de premies en er werd niets verdeeld .... Sommige kregen het daar van op hun heupen en bij het ingaan van de laatste ronde werd er natuurlijk weer gespurt, echter nu werd er niet meer gewacht. Het was ambras in de keet, en de taktiek begon, Jan en Mark hadden besloten om den aanstoker en tevens de beste spurter van ons jhoopje te gaan vizeren. de rest kon gewoon doodleuk wegrijden, Jan en Mark bleven zitten aan het wiel van Dirk Verresen, hij moest het gat dan maar toerijden. Ik diende gewoon als springplank, maar er werd lang gewacht. Bruno Smeyers reed alleen op kop, maar zijn pijlen waren bijna op. In de laatste 200m zag ik Mark dan toch hij kwam afgestormd als een wild paard, de rest moest lossen en hij remonteerde nog niet voor de meet Bruno. En meteen hadden we onze 2de overwinning van de ploeg op rij en van het jaar. Iedereen had voortreffelijk gereden. En in de kopgroep werd er overigens voortreffelijk samen gewerkt tot de laatste ronde. Luc en Jan kwamen nadien samen met het peloton over de meet, tevreden dat mark het karwei had afgemaakt. Dat maakt afstoppen nog leuker.
Alle foto's vind je hier.

06-06-Gravenwezel C-D-E.wmv

's Gravenwezel

Zondag koersdag, ditmaal moest bie bie passen, schoolfeest ..... de zoon moest gaan dansen en volgens mijn vrouw moest ik mijn ouderlijke verplichtingen vervullen eengezien ik de rest van het jaar toch bijna altijd op die fiets zit. Nu denk ik wel dat het fietsen populair is want zoveel vaders ben ik daar niet tegengekomen. Mark en Luc gingen fietsen in het Antwerpse, ik was 's morgens nog vlug vertrokken om met de mannen van Iveco te gaan fietsen te Burst. Dit jaar was de organisator Danny, bleek hij heel zijn club te hebben uitgenodigd; we waren dus met een 30 man. We reden over zeer mooie idilische wegen, glooiend op en neer richting de "bruine put", echter na een 15 min. begon het te regenen, en na een 1/2h was het aan het gieten, mijn humeur zat toen al onder het vriespunt wetende dat ik mijn regenjasje in de volgwagen had liggen ...... maar where the fuck is die volgwagen. Ik had het koud en was doorweekt, we konden het tempo niet optrekken om warm te krijgen, omdat anders de locale helden er al direct af lagen. man, man, man, miserie. Eindelijk arriveerde de volgwagen, doorweekt trok ik een andere tenue aan en mijn regenvest, ik nam afscheid van de vrienden want ik zag het echt niet meer zitten om in dit weer verder te fietsen. In de koers is al tegen mijn goesting, laat staan dat we dan nu gaan verder rijden. Spijtig van het weer want het beloofde een mooie rit te worden. Gelukkig rijden we met een Garmin Edge, GPS ingesteld en terug richting wagen. Klote zondag, hopelijk vallen we nu niet plat want ik heb niks bij. Toch goed en wel aangekomen, zalig toestel zo'n Edge, zeker voor gasten als mezelf die nergens de weg kennen. Bleek het thuis nog altijd droog te zijn, miljaar.
Goed op tijd thuisgekomen en zo kon ik nog genieten van de danskwaliteiten van mijn zoon. Het goede nieuws kwam vanuit de koers later op de dag, Mark had voor de eerste overwinning van onze ploeg gezorgd, het was ook meteen zijn eerste overwinning van het jaar. Het was daar ook beginnen te gieten en er waren niet al teveel starters, iedereen baalt daar blijkbaar van die kasseistrook. Vier ronden van het einde was hij ontsnapt uit een kopgroep, Andre Aertgeerts is nog kunnen terugkomen, maar deze had geen enkele kans in de spurt.
Proficiat Mark.

Koningshooikt, kampioenschap van Antwerpen

Vandaag gingen we werken voor kopman Mark, hopende om hem zo aan een kampioenentrui te kunnen helpen. De laatste koersen waren goed verlopen voor mij en de trainingsweek te Mallorca ging vrij vlot, echter eenmaal terug in België zat ik met vermoeide benen. Afwachten wat het vandaag wordt. De opwarming beloofde al niet veels goed,de benen voelde nog wat zwaar aan, maar dit zegt niet altijd alles.Ik had mijn fiets voorzien van een nieuw zadel met dito zadelpen, echter nu zonder setback. Maar ik moest alles nog eens goed na meten om te zien dat de positie nog hetzelfde was als daarvoor. Het zal iets zijn voor morgen. Het was vandaag warm, zeer warm en net dit vind ik leuk, ik kan vrij goed de warmte verdragen en hoe zonniger en hoe warmer des te beter voor mijn rug. het parcours vandaag was niet selectief dus om weg te rijden vandaag zou niet gemakkelijk zijn. Mark probeerde tijdens de wedstrijd herhaaldelijk om een ontsnapping op touw te zetten maar steeds zonder resultaat, bij mij ging het van kwaad naar erger, rug, benen, longen, ..... alles deed pijn. ik had vandaag hoegenaamd ook geen kracht in mijn benen. bij het ingaan van de laatste ronde had ik wel het goede wiel te pakken, maar toen waren ze vanvoor net met 2 man gaan lopen, Peter Vos probeerde tevergeefs dit gat nog te dichten, maar met mijn flanellen benen kon ik hem jammer genoeg niet gaan helpen en moest ik mij beperken om gewoon trachten te volgen in het wiel. Richting laatste bocht zag ik Mark nog rijden, veel te ver naar achter, ik riep dat hij mijn wiel moest pakken en met het laatste dat ik nog over had in mijn benen (en het was al gene vette vandaag) probeerde ik hem nog naar vanvoor te loodsen. Ik geraakte wel niet meer tot aan de bocht, maar alle beetjes helpen en ik tracht tenminste dan nog te helpen. Ik kwam als 22ste over de meet totaal kapot gereden, alhoewel ik vond dat er niet werd doorgereden, mark werd nog 13de, Luc zat bij hem in het wiel en werd 14de. Na de aankomst direct mij afgekapt tegen de eerste gevel die ik tegen kwam. Man ik was slecht vandaag, wie zei dat koersen plezant was?
Hier vind je de foto's terug.

Cras Cavernas

Ik had er nog nooit van gehoord maar Dante ging een wegkoers rijden te Cras Cavernas, uiteindelijk bleek dit dorpje nabij Hannut te liggen. De mamma reed met de zoon tot ginder, pa reed met de fiets en ploegmaat Mark tot ginder, wij hadden immers deze week niks voorhanden aangezien er voor ons geen koers was gepland. Eenmaal aangekomen bleek het een vrij grote ronde, ca. 2,3km, zij dienden dus 3 rondjes af te leggen waarvan 1 achter de begeleider. Ik was aan het begin van het laatste rechte stuk gaan staan, zodoende kon ik hem in de verte aan de andere kant van het parcours ook aanschouwen. Echter wie er ginder in de verte reed kon je niet echt uitmaken aangezien dit maar stipjes aan de horizon waren. Ik zag wel bij de 2de ronde dat er 3 man weg was met 100m daar achter nog 1 renner en 50m daar achter het peloton, het stuk ginder was zelfs wind op kop, .... het zal toch niet. Bij het opdraaien van het rechte stuk, welk mooi omhoog liep tot aan de finish, bleek dat Dante niet bij de eerste 3 was, overigens allemaal mannen van 9 jaar. In Wallonie laten ze de 7, 8 en 9 jarigen bijeen rijden en als ze goesting hebben maken ze blijkbaar een apart klassement. Dante kwam echter als 4de door op nog een dikke 20m, hij had dus de boot gemist, maar bergop schakelde hij even bij, volgens mij wou hij gewoon de pa even imponeren, hij reed zo in één ruk het gat dicht. In de laatste ronde merkte ik dat ze nog steeds met zijn vieren waren, hij draaide als eerste het rechte stuk op, de finish lag op een 500m, maar ik was zo euforisch en opgevreten door de zenuwen dat ik begon te roepen. Met als gevolg dat hij aanzette van veel maar dan ook veel te vroeg, hij had direct een klein gat maar de eerste 2 renners remonteerden vrij vlug dit gat, erop en erover. Hij ging toen zitten, echter de 4de had het blijkbaar opgegeven, maar zette nog even aan en kwam er nog vlot over. Had ik nu toch mijn groot lawaai ne keer dicht gehouden, misschien was hij dan nog 3de kunnen eindigen. Nu kwam hij als vierde en fier over de meet met zijn handen in de lucht. Hij was dan wel gewonnen bij de 8 jarigen, maar ik heb hem toch stilletjes verteld als hij als vierde over de meet komt dat hij best zijn armen niet in de lucht steekt, maar aan zijn stuur moet blijven trekken en spurten tot hij over die meet is. Maar hij had een sterke koers gereden en de pa was weer zo fier als ne gieter. Nu liggen ze blijkbaar een maandje stil vanwege de examens.