Gisteren gaan draaien, maar het was niet echt laat geworden. Zodoende toch maar weer besloten om te gaan koersen, we waren met zijn 3, Jan en Luc waren ook aanwezig. Mark zal voorlopig even niet fietsen, hij is immers op training over een wagen gereden en zit momenteel thuis met gekneusde ribben. Den Bas te Keerbergen, ik had er nog nooit gereden en ik vind het tot nu toe één van de mooiste platte parcours. De benen voelde niet al te slecht tijdens de opwarming, ik zat wel met honger op mijn fiets. Ik was uit mijn bed direct naar de koers gekomen. Rudi Kenis bood mij meteen een koffiekoek aan, toffe gast. De koers zelf, den dash zat niet echt op mijn benen net als gisteren en vooral in de eerste rondjes draaide ze nog niet soepel rond. We wisselden elkaar vanvoor goed af in het koersgeweld en je weet op voorhand wie er gaat wegrijden. Andre Aertgeerts, hij vertrok op het stuk naar de aankomst, Joske Voenckx er achter en dan weet je meteen hoe laat het is. Ik trok mijne diesel ook in gang, maar hij zat nog altijd niet onder stoom. Van de moment dat Jos in Andre zijn wiel zat zette deze laatste de kraan helemaal open, ik zat toen op 3m van dat wiel. Amai mijn kloten, een rib moeten uit trekken om dat gat te dichten, eenmaal in het wiel vroegen ze om over te nemen maar ik moest passen, de beentjes de longen, ..... eeeuh alles was efkes leeg gelopen. Maar al die tijd was er wel nog een renner in mijn wiel meegekomen, ik vroeg hem vriendelijk om eventjes in te schuiven maar hij bedankte. En dan maakte ik weer de beslissing van mijn leven, ik heb er een ganse nacht liggen aan denken, waarom, stom kieken, paljas, platte mus de stijfkop dat ik ben, onozelaar, leert met ne fiets rijden, strandjanet, ...... allemaal superlatieven die op dat moment van toepassing waren op mij. Want ik had het volumineus idee om het gat te laten en om hem zo te verplichten om in te schuiven. Maar hij zat volgens mij helemaal dood, maar toen ik dat besefte waren de twee vogels vanvoor al terug gaan lopen. Miljaar hoe loemp kunt ge zijn, blijf gewoon efkes een 1/2 rondje aan dat wiel en dan gewoon mee rond draaien, maar neen gewoon weer efkes wringen. Je kan al raden wie met meer dan 1 minuut over de meet reed. De benen werden nadien elke ronde beter maar het kalf was verzonken. Vandaag werd er ook weer gewxeldig hard gezaagd en gemelkt met Jan Van Hoof op kop, als die dat elke koers gaat doen ga ik in het vervolg een pilleke meenemen, want dat verwijt kreeg ik van hem dat ik de verkeerde pillen neem, dat pilleke zal dan wel zijn tegen de koppijn, koppijn van zijn gezaag. Maar hij is niet kieskeurig en zaagt op iedereen, slecht geslapen zeker. Op het einde massaspurt, ik wring niet graag, 't is ne stiel apart dat spurten in groep. Van links naar rechts en soms van boven naar onder. Maar niemand viel, Luc Van Roy had het weer aan de stok met zijn compaan van "'t Ven". Koersen is plezant, 't is een hobby. Koersen is ook keuzes maken en vandaag heb ik de verkeerde keuze gemaakt en op die moment was ik gewoon te PLAT, niet meer en niet minder, alleen is dat moeilijk om toe te geven. Doemme toch.
Foto's volgen nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten