Mijn vader heeft het licht gezien, ik kan het anders niet verklaren, want zondag is hij mee gaan supporteren voor zijn kleinzoon. Op die paar jaren dat Dante fiets is hij amper 5x meegeweest. Dus met 3 Coremansen op pad en natuurlijk de mama, richting Woensdrecht. Het beloofde een fijne dag te worden, het was wel een paar graden frisser, maar eens de zon erdoor kwam was het daar aangenaam vertoeven.
Het parcours lag ergens temidden van een woonwijk grenzend aan een paar voetbalvelden. Maar nog belangrijker het parcours lag op het hoogste punt van het dorp volgens mij. De aankomstzone was voorzien van klinkers, de rest was allemaal mooi afgereden gras van het park. Maar dit gras lag er wel nat bij, het was dus oppassen geblazen. De omloop wa in twwe verdeeld onderaan de berg diende wat lussen genomen te worden dewelke licht hellend "vals plat" naar het andere deel van de omloop uitmonde.
En dat tweede deel zou hier beslissen over winnen of verliezen, eerst een afdaling helemaal naar beneden om dan via 2 niveau's naar boven te rijden, om dan terug hoek om helemaal naar beneden te rijden en dan .... hoek om om uit stilstand terug naar boven te klauteren. "Moet er nog zand zijn?", afzien werd het van in het begin tot op het einde.
Jammer maar vandaag waren er niet zoveel renners aan de start, een man of 11 schat ik. Maar de groen-witte brigade van DCM was wel aanwezig, het beloofde dus een spannende koers te worden. Bij het vertrek geraakte Dante niet in zijn klikker, echter na de eerste bocht nam hij de leiding met Lenicj in zijn wiel. Hij nam een 3-tal meter, maar na de beklimmingen kon hij zijn voorsprong verder uitbouwen. Alle pappa's stonden op het hoogste punt en zo konden we heel de koers overschouwen, zeer leuk. In de laatste ronde kwam Lennick nog sterk opzetten, maar Dante maakte geen fouten en bleef op zijn fiets. Hij kwam dan ook dolgelukkig over de meet.
Op 2 en 3 de renners in het groen-wit. Het was een leuke koers waar elke renner het beste van zich moest geven om boven te geraken op de hellingen. Achteraf hadden ze nog veel leute op het podium, en dat is nog altijd de bedoeling bij die jonge gasten, dat ze plezier hebben in het fietsen. Ze mogen en moeten ontgoocheld zijn als het even wat minder gaat, maar 5 min. na de koers moet dat vergeten zijn. En den oudste Coremans, die moet maar wat meer komen supporteren, het was leuk. De mamma had eindelijk eens een paar goede foto's gemaakt deze vindt je op volgende
link terug.
FOTO'S VAN DE WEDSTRIJD VINDT JE OOK HIERONDER TERUG.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten