LMTB wedstrijd te Meerhout

Na de koers van mijn zoon te Wuustwezel, de auto in en direct naar Meerhout. Eenparcours waar ik nog nooit had gekoersd. Het was inmiddels al meer dan één sezoen geleden dat we nog hadden deelgenomen aan een cross country wedstrijd, maar aangezien we volgende week gaan meerijden in de Panne was dit een goede voorbereiding. Gisteren hadden we nog een duurtraining van 3h30 gedaan, afwachten wat de benen zouden zeggen vandaag. We reden mee met de Masters II, er dienden 11 rondjes te worden afgelegd, en het parcours was ontzettend mooi. Veel draaien en keren hier en daar toch bergop in het zand, waarvan ik er één te voet naar omhoog moest en dan nog een stukje asfalt. Ik was blij dat ik nog wat oude bekende was tegengekomen, mijn doel was dan ook ergens rond Swakke te eindigen. Ik wist dat ik vlugger reed op de snelle stukken, maar her draaien en keren was dan weer in zijn voordeel. Bij de start had ik al direct een achterstand, ik vertrok op de laatste rij en het was dringen om rechts het zand op te draaien en daar gingen ze al direct met zijn 2'en liggen. Swakke had al direct een gat van een 100m, en ik kreeg het niet dicht, maar hij liep ook niet verder uit. Maar ik reed gewoon te traag op de technische stukken, ik kon ook niet beter, ik was het niet meer gewoon na een jaar te hebben gekoersd op de baan ben je toch het een en ander kwijt .....techniek.
Maar ik had er wel zin in, echter na 5 rondjes begon mijn rug te reclameren, te wijten aan de korte maar neidige klimmetjes en het veel draaien en keren en optrekken. De "jambes" waren nog goed maar ik moest het tempo even minderen, niet veel later reden we zijn drieën. Maar die gasten waren meer met zichzelf aan het koersen, het tempo ging er dan ook helemaal uit. Ik had een paar keer geprobeerd en telkens moesten ze wat meters laten, op de klim waar we moesten afstappen, wandelde ik naar boven, zij liepen, dju toch ik kan niet lopen met mijn rug. Echter dat gat reed ik telkens gemakkelijk terug toe. Ik had dan ook voorgenomen, indien we de laatste ronde nog bijeen waren dan ging ik in die laatse ronde er een lange spurt van maken. Echter het is niet zover mogen komen, mijn fiets deed al een paar keer raar, er sleurde af en toe iets, maar ik zag niet wat. En plots 2x kort na mekaar blokeerde alles, en bie bie bijna overkop. Bleek dat mijn wiel was los gekomen, alles stak achteraan een beetje vast. Gedaan met koersen, 2 ronden voor het einde en met nog een dikke pijl over. Swakke zou ik niet meer hebben ingehaald, maar er zou mij toch niemand meer gepasseerd zijn. het was leuk en een mooi parcours. Misschien doen we binnen 14 dagen nog eens mee om den hoop te vergroten. Dan is het in Lommel en dat parcours kennen we. Na de middag nog een schoon koers gezien op tv. Zondag was dus koersdag, en de zoon heeft meer talent dan den ouwe. Maar daar kunnen we mee leven.