Aangezien het zaterdag redelijk goed ging besloten we om af te zakken naar Peisegem en te gaan koersen bij de VWF. Het parcours was niet van de poes, heel veel wind, 8 haakse bochten en smalle wegen. We waren met een 60 renners en ik was vol goede moed vertrokken, de beentjes voelde nog wat zwaar maar al bij al viel het goed mee. Ik kon mij redelijk handhaven vanvoor in het peloton zonder me echt te bemoeien met het ploegenspel van de mannen van Feryn. Aleen in 2 bochten remde ik steeds te vroeg en moest ik steeds enkele meters goed maken. De speaker had ons voor de start verteld dat we moesten voorzichtig zijn in de bochten,aangezien er al veel valpartijen waren voorgekomen die dag. Ik was dus weer de enige voorzichtige renner. En die voorzichtige renner had halverwege koers een moeilijk moment en moest 2x kort achtereen bijten om het wiel te houden, ik zette mij vlug opzij zodat niemand een gat moest dichtrijden, met in het achterhoofd ik pik zo dadelijk achteraan wel terug aan. Maar voor ik er goed erg in had was de laatste al gepasseerd, en Dirkske kreeg het gat niet meer dicht. Doemme toch, gedaan met zingen. Dan maar afstappen en nog wat kijken naar de koers. De Wereldkampioen had daar gewonnen, ofwel is dit een natuurtalent, ofwel had hem goei bokes met choco naar binnen gewerkd. Want die haalde daar infeite nen ongelofelijke nummer uit en maakte daar iedereen zowat belachelijk. Hij reed alleen naar de "a,s" en liet daarna die gasten ook nog achter. Het verschil tussen een wereldkampioen en zo'n platte mus als mezelf is dan ook geweldig groot.
Ik denk dat ik ga petanque.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten