Zoals je kan zien op de foto heeft de mentale voorbereiding van gisteren zijn vruchten afgeworpen, we zijn er helemaal klaar voor.
De start regen, wind, ......ik beslis om zolang mogelijk in de auto te blijven zitten en net voor de start naar de startboxen te gaan. Net op tijd want achter mij werden blijkbaar de boxen gesloten. De start gebeurde al lopend, persoonlijk vind ik steeds de beste start, zo heb je minder valpartijen in de eerste kms. Het was afwachten hoever ik in deze race achter strandspecialist Marnik zou eindigen, hij stond al enige tijd op de eerste rij in de startbox. Bij het vertrek had ik hem dus ook al direct uit het oog verloren, de start was windop tot in Bredene. Daar aangekomen liep hij 20m voor mij uit, dus snelde ik naar zijn wiel. Dat hij in de strandraces regelmatig op zijn gezicht gaat kon ik nu begrijpen, hij nam de nodige risico's in de duinen. Ik besloot op veilige afstand te volgen, daar was daar nog ene aan het rondrijden als Marnik en deze duwde mij gewoon even doodleuk aan de kant. iedereen die mij kent weet wat mijn reactie is, ik duw gewoon terug. Gevolg die pippo sloeg gewoon op mijn gezicht met zijn hamsterhandjes. Toen heb ik even getwijfeld om die mijn gedacht eens te gaan zeggen zonder fiets, maar nog onder invloed van de mentale voorbereiding van de avond daarvoor besloot ik maar om het zo te laten. Het kon mij alleen maar geld kosten, zonder die mentale voorbereiding was mijn reactie misschien heftiger geweest en had hij kunnen kennis maken met mijn twee vrienden, knabbel en babbel. Aangezien ik in het verleden al veel miserie heb gehad met mijn "denkt na voor dat ge iemand de kliniek in slaagt reactie" was ik achteraf blij om eindelijk eens te handelen naar mijn leeftijd. We lieten de puber dan ook maar rijden. Met Marnik reed ik samen naar het knooppunt, tijdens het lopen moest ik wat meer moeite doen en dan maar hopen dat de rug niet helemaal blokeerd. Aan het keerpunt was het leuk bergop met draaien en keren, alleen die ellendige lange loopstrook was er teveel aan. Bij het lopen richting strand was mijn ketting ervoor weer afgevallen, een bekend euvel wegens nog altijd niet bijgeregeld, maar gewoon even verder draaien en hij komt er mooi op te liggen. Alleen nu niet, combinatie lopen en draaien aan de trapas had nu tot gevolg dat mijn ketting vanvoor 3x was dubbel geplooid. Stoppen, ketting uiteen trekken en met de hand deze erop leggen. het ging vrij vlot maar de bende waar ik en Marnik bij was was al vertrokken. Ik wist direct hoe laa het was, wind op kop tot in Bredene. Onbegonnen werk en ik liet mij dan ook afzakken naar een volgende groep, alleen die gasten hadden blijkbaar ook niet veel goesting om rond te draaien. Benieuwd hoe groot mijn achterstand op Marnik gaat zijn op de meet. We moesten immers nog eenmaal over het strand, alweer kwam ik de 2de ronde alleen aan op het strand, over slechte timing gesproken. Dan maar wachten op een groepje, daar bleek Kim samen met Nele in te vertoeven. Even tegen kim gaan vertellen dat ze bij het opdraaien in Breden richting finish mijn wiel moest pakken, ik had nog wat over dus. Nele moest lossen en Kim werd dan ook verdienstelijk 3de. Ik werd 138ste en 33ste master en Marnik was 3min voor mij binnen op een 115 plaats. Eva werd overigens winnares op de korte afstand. Kempen en Hageland boven. Vlug gaan omkleden want het was koud en we waren doorweekt en dan naar de koers op tv gaan zien met een lekkere friet voor onze neus. Het leven van een sportman valt niet mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten