zondag 24 februari 2008

Strandrace Blankenberge 17 februari 08

Het is er dan toch van gekomen, mijn eerste strandrace. Was het mijn lot of gewoon toeval, maar net die week was ik ziek geworden. Niet alleen dat maar mijn rug zat ook helemaal geblokkeerd. De raad van Marc maar opgevolgd en een racecassette laten steken met natuurlijk een 46 vooraan. De bike was voorzien van blauwe maagdelijke strandbanden. De hele week niet meer gefiets, het ging niet de longen en rug deden teveel pijn. Maar zaterdag moest en zou ik die banden eens gaan testen te Averbode in het mulle zand aldaar. Stefan vergezelde mij tot ginder, op de baan ging het verbazend goed met longen en rug maar eens aan de zandbak aangekomen zakte de moed in mijn schoenen. Ik geraakte door dat kl****te zand niet door, Stefan daarentegen fietste mij aldaar fluitend voorbij ...... met zijn noppenbanden. Dit beloofde al niet veel goeds voor zondag. Ik mocht met de bus van de Goorbikers mee, waarvoor mijn dank. Toffe gasten, en als ze iets doen doen ze het goed en in stijl. We waren met 33 personen, supporters incluis. Zalig grote bus, we waren nog maar net vertrokken of ik was al in dromenland. Ik kan moeilijk wakket blijven in een bus of auto. We waren goed op tijd daar 3h voor vertrek. Rustig de tijd genomen om de nodige formulieren te gaan halen en oms om te kleden. Dan met een paar man gaan verkennen, ik was benieuwd. Viel dat tegen, er was bijna nergens te rijden, in Zeebrugge was een ellenlange loopstrook. En naast de waterlijn net voorbij het strand, zakte mijn banden een cm of 10 in het zand. Wat kwam ik hier doen, .....Marc steunen, inderdaad. We stonden op de eerste startrij, natuurlijk had ik het verkeerd gekleurd trekbandje. De mannen vooraan hadden rode, bandjes, dan groen, etc.
Na een kleine discussie met een paar mensen van de organisatie, kreeg ik promp rode bandjes, zoals voorzien op het deelnemersformulier.
Net achter ons op de 2de rij nog twee toffe gaste pa en zoon de Wijngaert. Filippe de zoon heeft zowat het postuur van Tom Boonen, alleen zijn vriendin is iets ouder. De start was lopen geblazen, niet 1, 2,3 maar een sirene en we waren weg. Marc stond nog uit te leggen hoe hij er iedereen zou afrijden, maar ik was al weg. Je kent dat sprookje van die 7 mijlslaarzen, wel ik vermoed dat Marc zo'n MTB-schoenen heeft. Eer dat ik op de fiets zat was hij al meer dan 20m voormij. En ik ging kop trekken voor hem, het zal voor een andere keer zijn. Ze vliegen daar links, rechts, ....overal, welk spoor moet je nu nemen. Groot was echter de opluchting dat we nu wel langs de waterkant konden fietsen. Het is toch iets raar zo'n strandrace. Ik heb de eerste ronde Marc nog zien rijden tot aan de vuurtoren, iedereen reed rechts, voormij reed er iemand links, ik dacht, die kent dat hier ....... Ja datte, vast vanaf den eerste meter, de rest reed lekker verder. Vroeger was ik een echte antiloop, nu ben ik meer een ezel. Lopen, dat gaat dus niet.
Maar eenmaal op den dijk kon ik vlot doortrekken, en haalde weer een pak renners vlotjes in.
In deze race waren er geen groepen, iedereen reed zowat op een heel lang lint met heel grote gaten ertussen. De stukken die berijdbaar waren liepen zeer goed en vlotjes maar de loopstukken, de laatse ronde aan de pier werd dit zelfs een wandelstuk. Appeltans was tot bij mij gekomen, para van beroep .....die mannen kunnen lopen. Nadien gezien had hij beter dat gat niet zo vlug moeten toerijden, want ik zat op de kleine toer en hij op de grote. Groot was ook zijn verval in ronde 2 en 3, maar hij had goed gereden.
Ik was bij Gita Michiels gebleven, om beurt trokken we kop, als we dan toch een wiel moeten kiezen, laat ons zeggen het uitzicht was iets mooier.
Een tijdje moeten wachten op den uitslag, 11 van de bijna 200 renners en 5de bij de masters. Marc deed het zoals verwacht een pak beter, 4de algemeen en 2de master. De winnaar bij ons was een jonge snaak van 22, Chico (Nico Berckmans) won zeer overtuigend de lange afstand.
De uitslag vind je hier.
Ik was tevreden en ben weer een ervaring rijker, niets dan lof over de organisatie. Behalve het geluid bij de uitrijking, zal ik volgend jaar eens een offerte voor moeten maken denk ik.
Je zal mij vast en zeker terug tegenkomen in een strandrace, maar niet de volgende weken, wegens te druk.
Het leukste was nog met de bus naar huis, het werd een Slagherfestival, Hugo die onfortuinlijk in de eerste ronde lek reed, bleek over onbekende zang talenten te beschikken.
Goorbikers, nog eens bedankt voor de toffe dag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten