Strandrace Knokke

De laatste manche van het kustcriterium vond plaats te Knokke. De wedstrijd ging door onder een stralende zon maar het was ijskoud en er stonde een gierende wind. De start was dan ook met de wind knal op onze neus. Bij de start was ik meteen goed weg, het peloton bleef bijeen door de felle wind, echter in Knokke zijn geen grote golfbrekers, maar ze hebben daar wel houten palen staan dewelke 2 meter vertikaal het zand uitsteken, her en der is er wel wat plaats om deze obstakels te nemen. Er is echter maar plaats voor 3 max. 4 renners, er is dus geen plaats voor een aaneenstormend peloton. Ik besloot wijslijk deze obstakels helemaal langs buiten te nemen, dit bleek een juiste beslissing. Het peloton brak in stukken en ik was mee met weg met het eerste deel van, het peloton. "So far, so good", zoals je weet waren mijn laatste testen en mijn bloedonderzoek niet al te goed. Ik besloot dan ook om mij te positioneren in de groep. Eenmaal aangekomen op het einde van deze lange zandstrook, wist je dat alles ging uiteengereden worden in het Zwin. Het natuurreservaat, waar wij deels op verharde wegen mochten doorvliegen. Hier werd gevlogen en veel gevallen, het slijkstuk op dit parcours viel dit jaar wel mee, maar met strandbanden is het toch opletten geblazen. door 2 verkeerde beslissinggen deels te wijten aan valpartijen voor mijn neus verloor ik tientallen plaatsen. Er werden snelheden gehaald van rond de 40km/h, het was dan ook even snakken naar adem en ik had mij al helemaal vanvoor op mijn zadel gepositioneerd om zodoende terug de aansluiting te vinden met een groepje. eenmaal terug op het strand hadden we nu wind af, zo moeilijk het windop ging zo gemakkelijk ging het nu voor mij wind af. Ik had een 44 steken, maar had hier gemakkelijk een 46 kunnen gebruiken. In Knokke moesten we door een heuvelachtige zone met allemaal mooie witte huisjes en veel toeschouwers. Er waren 3 korte maar zeer steile hellingen, daarna nog door een lokaal park het strand op en de laatste ronde werd ingezet. We bleven bijeen op het strand met een man of 20, in het Zwin werd alles op een lijn gerokken en we bleven nog met 6 man over. Na de laatste hellingstrook voelde ik het in mijn rechterkuit kittelen, de krampen waren nabij. Gefinished als 67ste en 14de bij de masters, met een deelnemersveld van zo'n dikke 700 man mogen we tevreden terugblikken op deze race. "Onze Dirk is nog niet versleten!".