Zondag, koersdag. Gisteren nog de hele dag zitten klinkers stapelen, niet echt bevorderlijk voor mijn rug, maar het moet toch eens gebeuren. Rond 23h mijn bed ingekropen, maar het laatste half jaar slaap ik geweldig slecht, van het minste lawaai word ik wakker, het was gisternacht weer niet anders. Zondagmorgen, ze geven 18° maar het is verdomme bitter koud, ik heb me uit mijn bed moeten sleuren, want ploegmaat Tom kwam mij halen. Onze sterrijder Marc zal met zijn gebarsten rib een hele tijd uit roulatie zijn, net nu hij veel kans maakte om iedere week het podium te halen. De donderdag op de piste had ik superbenen 40-43 km/h 3 ronden zonder probleem, maar dat was donderdag. Nu maar hopen dat ik vandaag die benen zou terug vinden. Het parcours op zich, lag mij wel. alleen de start is daar zeer belangrijk en je moet er over talloze bultjes, en als je daar uw ritme niet vind, rijd iedereen zo van je weg. Tom had last van de keel, .... voortekenen. Bij het verkennen vloog Tom (gewezen top crosser) over die bulten, ik maar stoempen en hij zonder ene trap te geven. Hij had een speciale techniek van het crossen, te laat voor mij om die nog onder de knie te krijgen. Ik had hem verteld, ga bij de start links staan. waar stond hij, in het midden op de 2de rij. Ik heb een hoge startnummer, maar nestelde mij netjes naast de baan, helemaal links op de eerste startrij. de benen voelde tijdens de opwarming niet goed, maar dat ben ik al gewoon. De eerste startrij, binnenkant ...... wie gaat mij hier tegenhouden, ik was van plan om bij de eersten de haakse bocht links de singel track in te duiken. Het startschot viel, ........ik geraakte nondedju niet in mijne klikker, Tom stak me voorbij in de haakse bocht. Ik zat opgesloten, ik wilde voorbij maar ik kon niet. Ik wist dat ik na de bosstrook moest maken dat ik zijn wiel kon pakken, of ik zou hem weer een hele dag niet zien. Een gat van 30m, overbrugbaar ik vol goede moed er naartoe, tot er één van de andere gasten uit de andere reeks, niet wilde meewerken. Ik vroeg om te passeren, er was net nog iemand uit onze categorie gepasseerd, maar die paljas weigerde (die reed misschien 60ste in zijn reeks) we hadden hem al te stekken in de eerste halve ronde. Ze mogen nu aandoen van mij wat ze willen, maar hij had zo'n endurobroekske aan. Ik wilde hem toch passeren, maar menner enduro, duwde mij de kant in, ik over mijn stuur zoals de Marc, alleen minder erg. In een Franse colere terug op de fiets, de vogels uit mijn categorie waren natuurlijk al gaan vliegen. Wie kawam ik ettelijke bochten later weer tegen .....Inderdaad die met zijn endurobroekske, de wraak zal zoet zijn. Gewacht in zijn wiel en dan binnenkant bocht met mijn dik gat tegen het zijn en dada. Zo kan het ook, zou hij dat nu leuker vinden. misschien dat hij in het vervolg toch aan de kant gaat.Maar Tommie boy, was nergens te zien, we zouden hem terug tegenkomen na de race.Het parcours in Achel, bestaat uit vooral zand, singel tracks, één loopstuk bergop (de goei rijden daar naar boven, ikke dus niet) en heel veel van die bultjes na mekaar. Man man, mijn rug deed daar pijn op. 2de ronde zat er een 4tal man in mijn wiel, ik vroeg om de kop over te nemen aan iemand van de Goorbikers (zijn naam toch vergeten zeker, t'is ne para) en bij deze gebeurde dit ook. Nummer 408 begon een ronde later goed door te trekken, en wij met 2en weg. Maar ik had geen benul op de hoeveelste plaats we reden, en hoeveel we achter waren op de rest, niet gemakkelijk. In de voorlaatste ronde liet ik een klein gat, ik keek achter mij, en daar was niemand meer. Ik ben nogal vlug tevreden, en liet hem rijden, ik kon me blijkbaar niet echt pijn doen vandaag. Ik was er nogal gerust in, maar dan de laatste 1/2 ronde kwam daar zeker 4 man terug uit de achtergrond. het duurde niet lang of ze zaten in mijn wiel. Ik had wel niet meer volle bak doorgereden, en ik heb een goede eindspurt ...... maaar die bultjes kwamen nog. Toen kwamen de eerste 2 van de oude categorie mij voorbij gesneld. Victor had al een serieus gat op den 2de, en ik besloot om die 2de zijn wiel te pakken, en niet meer te lossen. De rest probeerde om terug te komen, Pieter kwam nog even in mijn wiel, maar is toen blijkbaar gevallen. Ik had de ideale gangmaker, in de laatste rechte lijn ben ik nog iemand voorbij gesneld. Ik geloof dat ik 11de was, den uitslag volgt nog. Maar Tom stond breed lachend aan de meet, hij had de laatste rechte lijn nog 2 man gepakt en was 3de. Safety Jogger op het podium. Ik in spurt naar de wagen, dit moesten we vastleggen. Proficiat Tom. Volgende week geen koers, de week erna Zolder. Het zal daar gene vette zijn met mij. Vrijdag en zaterdag discobar. We zullen wel zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten