Booischot vwv koers

Het was al een hele tijd geleden dat we nog gaan koersen waren bij de VWV. Ik had terug wat meer gaan MTB'en als voorbereiding op mijn marathons. De volgende staat pas gepland in oktober, dus gingen we weer eens meevlammen op de baan. Omdat het zolang geleden was en de Mark mij wat nerveus maakte, had ik behoorlijk wat last van zenuwen voor de start, hetgeen mij anders totaal vreemd is. Het was dan ook een criterium, en dit was nieuw voor mij. Met 3 ploegmaten aan de start, ik schat dik 50 renners, stonden we klaar voor 27 rondjes. Bij het vertrek trokken ze al direct goed door, mijn ketting had ik een paar dagen voordien vervangen maar mijn cassette was normaal gezien nog niet versleten. Maar telkens als ik na de bocht moest aanzetten, begon hij tepas en te onpas te schakelen achteraan. Het was dan ook moeilijk om soms een wiel te houden in den bocht. In ronde 4 gingen ze achter mij liggen, hoogste tijd om op te schuiven. Mark had al verwoede pogingen gedaan om weg te komen, echter zonder resultaat. 3 ploegmaten waren er vandoor gemuisd met daarachter nog eens 7 man. We hebben met een paar renners getracht om het gat terug toe te rijden, maar er deden er maar 4 mee en de rest bleef in het wiel zitten. Sommige spurten wel eens weg, om dan na 500m terug te worden gegrepen door ons. Zo zal het nooit niet lukken. Twee rondjes voor het einde zat Mark op kop, ik vlamde weg uit 7de positie samen met nog een renner. Mijn bedoeling was dat er een paar gasten dit gat gingen dichtrijden, zodoende kon Mark terug vertrekken, maar we hadden het bijna gehaald. We werden gegrepen op 50m van de meet. Toen kwam het peleton er in vliegende vaart over tot onsteltenis van mijn medevluchter. Ik had ene keer meer moeten overpakken volgens hem en ze waren nooit meer terug gekomen. Ik zal er de volgende keer eens aan denken. Mark 15de ik ergens rond de 25ste plaats. Ik heb me goed geamuseerd, volgende week gaan we hopelijk weer fietsen, maar eerst thuis borduren zetten.