maandag 1 november 2010

Cyclocross te Hulshout

Het seizoen is weer begonnen, regen, wind, grauw en guur weer, behalve in Hulshout. Aangenaam herfstweer, maar jammer genoeg een niet uitdagend parcours, meestal over verharde paden en een rondje rond de wielerpiste, voetbal -en atletiekveld, wel op gras. Aangezien het toch wat had geregend zou dit wel even zwaar kunnen worden. de proeven liepen wat uit, ik maakte mij al nerveus want ik ging zelf nog koersen te Eksel, start was daar voorzien om 13h45, het was nu 12h en ze waren nog altijd die proeven aan het afhaspelen.
Eindelijk gingen ze vertrekken, Dante nam direct een kopstart, iets later kwam ploegmaat Cisse er al vlot over en de rest van het peleton werd al direct op een lint getrokken. De zoon reed weer veel te groot, het was weer stoempen geblazen. Ik heb het hem al 1000x verteld maar eigenwijs zoals hij is, trekt hij zich daar meestal niets van aan. Cisse had al een gat geslagen van een dikke 20m en reed vlot trappend verder, Dante besloot dan maar om het gat terug te dichten en meteen de kop weer over te nemen. de 2 renners van Hand in hand waren weg en hadden al een mooie voorsprong op de eerste achtervolger. Cisse vertrok weer en Dante moest weer een gat laten, wat hij iets later op dezelfde manier weer dichte. bij het ingaan van de laatste ronde waren ze weer bijeen, en het zag er naar uit dat ze ervoor gingen spurten, het beste was er bij beiden blijkbaar al af, niemand waagde zich nog aan een aanval. Tot ineens Cisse alleen ddorkwam, zoonlief was nergens te bespeuren, alle renners waren bijna gepasseerd. Gevallen? Ik lopend zoals in mijne jonge tijd, en jawel achter aan de wielerpiste zat hij tegen een boom, fiets aan de kant. Echter hij was niet gevallen, maar kreeg geen adem meer en werd misselijk .... Hij was dus gewoon afgestapt en dit terwijl hij op kop reed en ze alleen nog rond het voetbalterrein moesten. Ik kon het moeilijk geloven, afstappen met de meet in zicht, sowieso afstappen ..... in mijn woordenboek vind je dit niet terug. ik had dan meteen verteld dat hij dan had moeten minderen, maar toch niet afstappen. Alles behalve dat laatste.
Was het een paniek reactie, toen hij geen lucht meer kreeg. Hoogstwaarschijnlijk te diep gegaan en een beetje zwart voor de ogen gezien. Hij had een prachtige koers gereden, er spanning en suspense in tot in de laatste meters, beiden renners gaven alles en wilde niet onderdoen voor elkaar. Ik kan ervan genieten, rijden tot het licht uitgaat.
Cisse werd dan ook de verdiende winnaar, ik maande Dante nog aan om die laatste 500m toch nog te fietsen, zodoende kwam hij als laatste binnen. Koersen, een harde sport.
Volgende keer vliegt hij er terug in met evenveel overgave en karakter, hopelijk stapt hij niet meer af.
Paljas wil zelfs naar den dokter, om toch maar zijn adem te laten controleren ..... volgens mij was hij gewoon te diep gegaan.
Zalig, sterven op de fiets, alleen zal hij het daar met mij niet over eens zijn.
Blijkbaar had hij de proeven gewonnen, maar tijdens de huldiging was hij al terug huiswaarts gekeerd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten