Veldrit te Wuustwezel

Aangezien ik besloten had om mijn seizoen te beëindigen voor dit jaar, 40 koersen was meer dan zat, reden we natuurlijk met de zoon naar Wuustwezel net achter Brecht. Verre reis en vroeg vertrekken, de ganse familie om 7h uit het bed, maar Wuustwezel had een pooi parcours voor ons in petto. Vorig jaar kon Dante daar winnen in zware weersomstandigheden, echter dit jaar was het daar kurkdroog. Vandaag werd het een goede test, technisch parcours, zeer veel renners en zijn eerste wedstrijd met zijn nieuwe fiets. Een clubfiets van Zannata, eentje met grote wielen, bij deze staat zijn VDW te koop. Hij zag het helemaal zitten, het parcours verliep tov vorig jaar in de andere richting. Het wasbord zat erin, ze mochten enkel over één berg fietsen ipv twee, jammer. daarna vlogen ze het bos in, met veel draaien en keren. De proeven waren goed verlopen eindelijk konden ze gaan starten. Ik dacht dat ze op dit technisch en zwaar parcours redelijk lang bijeen zouden blijven, echter dit bleek niet zo te zijn. Dante nam wederom een kopstart en nam direct 20m voor het wasbord, zijn bmx-technieken kwamen hier goed van pas. En hij liep meteen verder uit, achter hem was er een achtervolgende groep met een 6-tal renners. Ik had wat schrik dat hij te fel startte, maar ditmaal was hij vertrokken op zijne kleine plateau, en wonder boven wonder, hij schakelde niet naar zijn grote plaat .......hij schakelde helemaal niet. Zijn benen zou hij nu toch niet kapot rijden, hij bleef vrij gemakkelijk voorop en achter hem werd fel gestreden voor de 2de plaats. Ik maande hem dan ook aan om wat rustiger te rijden in de voorlaatste ronde, om dan zo in de allerlaatste ronde nog eens door te trekken. Tegenwoordig kijkt hij wekelijks met mij naar de crossen op tv, en hij had Stybar bezig gezien, ook een ex-bmx'er, menneer begon dus in de laatste rondjes te springen over de laatste 2 bergjes van het wasbord. De pa roepen, "geeeen risico's" hij antwoordde "wat zijn risico's?", ...... slecht voor mijne tikker. Hij kwam uiteindelijk met ruime voorsprong over de meet, achter hem werd massal gespurt voor de tweede plek, nipt verloren door Arne, dewelke nogthans het merendeel van het kopwerk voor zich had genomen. Volgens mij was dit één van zijn beste koersen van dit veldrit seizoen, en hij was niet kapot toen hij over de meet kwam. Ik was super tevreden omdat hij van zijn grote plateau was gebleven en hij was superblij, omdat hij nu een bekertje kreeg ipv een medaille. Hij vond het daar zo leuk dat hij erna nog blijven fietsen is, er was een zandbak, een kleine Coremans fietste daar zeer vlotjes door, er waren anderen (wat ouder) waar het heel wat minder ging. Hij had vandaag een superdag en het belangrijkste hij had ervan genoten, kijk maar eens naar de foto's vanuit de zandbak. Laat de zwaar koersen maar komen, dat ziet hij helemaal zitten. Overigens hij moet nog naar de kliniek voor zijn volgende testen ivm zijn ademhalingproblemen dewelke hij had te Hulshout. De eerste testen waren al positief, hopelijk de volgende ook.