Het was weer weekend en na een weekendje geen wedstrijd te hebben gereden was het nu te doen op en rond de Klitsberg. Ik was zelf het parcours de dag voordien eens gaan verkennen en het moet gezegd worden, .... ontzettend mooi maar met de hevige stortbuien van de laatste dagen was dit een zeer zwaar parcours geworden. Het merendeel lag er slijk bij. Dit wetende 's morgens op de dag van de wedstrijd nog andere banden laten steken bij de Bikshop te Diest en zo verder nna de koers. Dante had zoals altijd weer tijd genoeg, ik maande hem aan van zeker niet te groot ter rijden op de slijke hellingen. Zijn conccurent (eerder maat) van op de weg Arne was komen supporteren. Ik had echter geen goed gevoel, al de dag voordien had ik tegen de pa van Sander verteld dat hij er wat vermoeid uit zag, sportdag, Center Parcs, de laatste weken van het schooljaar zijn geweldig vermoeiend voor die gasten. Maar dat was voor iedereen zo, dus ik maakte mij zorgen om niets. Net voor de start maande ik hem nog aan om als eerste de single track op te fietsen. De start bleek onderaan te zijn, naast het parcours, dit diende alleen maar om het peleton wat uit te rekken om zodoende niet allemaal tegelijkertijd in dat ene spoor van die single track te fietsen. Het duurde lang de sart, zeer lang, net voordat zij moesten vertrekken voor de verkenningsronde wilde hij nog gaan ka**en, echter hier was geen tijd meer voor. Hij heeft me nog zo eens liggen gehad. Uiteindelijk werd er dan gestart met Sander op kop met daarachter een pak renners, echter geen Dante ...... hij zou toch niet in het bos aan het ka**en zijn. Er was al een redelijk kloof geslagen en toen kreeg ik hem pas in het vizier, vanachter in het pak. Wat was er gebeurd, ka**en, ketting eraf, gevallen ??? Hij durft al eens slecht te starten, maar zo slecht, de trein was al even weg. het werd dus achtervolgen vanaf de eerste meters, maar hij reed weer zo groot en nu in dit slijk kreeg hij zijn pk's niet aan de grond. Steeds slippend, bijna sukkelend. Bij het ingaan van de tweede reed 1 renner van het parcours terug richtingg start, niemand had het lint terug gehangen ..... en jawel Dante als einige terug naar beneden. Hij was er met zijn verstand niet bij, hij had me al laten verstaan dat hij bij de start was uitgeschoven en niet in zijn klikpedaal geraakte. Moest hij nu helemaal terug naar vanvoor kunnen rijden dan was hij geweldig sterk bezig, echter de kloof was al zo groot en met nog 2 rondjes te gaan. op een gegeven moment liep hij zelfs de hellingen op, dit ging volgens hem vlugger. een vader moet dan op zijn tanden kunnen bijten, ik vroeg hem meteen of hij mischien nog wat groter naar omhoog kon fietsen. Het woord souplesse is hem totaal onbekend. Ik had al lang in de mot dat de combinatie Dante en slijk geen ideaal huwelijk was en dan nog die erbarmelijke start. Op het einde geraakte hij weer niet meer in zijn pedaal, door het lopen teveel slijk aan zijn schoenen. en dan maar prutsen en vergeten te trappen. Uiteindelijk heeft hij de schad nog kunnen beperken en werd hij 5de, echter hij was geweldig ver achterop. eerlijk gezegd, dat hij eens een koers ging verliezen dat is normaal, maar zo ver achter dit had ik nu eerlijk gezegd niet verwacht. het voordeel was hij trekt zijn eigen daar niet veel van aan. Volgende koers hopelijk terug wat droger en dan maar weer zijn bekende stijl .....stoempen. Sander was overigens de oververdiende winnaar deze flyer zwom hier als een vis in het water naar de overwinning. Wat betreft het parcours en organisatie, subliem, echter het was zover uitgelopen dat de pa moest vertrekken om naar zijn ploeg te gaan kijken te Herselt, zij gingen strijden voor de titel van Kampioen van Vlaanderen .Foto's vind je hierboven, klikken maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten