De eerste wedstrijd van de Flanderscup telde meteen mee als Vlaamsbrabants Kampioenschap. Vorig jaar had Dante deze titel behaald te Keerbergen bij de 7-jarigen, nu een jaartje ouder ging de wedstrijd door te Aarschot. De reeksen verliepen vlot, echter in de kwartfinale werd hij 4de, maar de eerste 4 gingen door naar de 1/2 finale. Hij zou het moelijk krijgen om zich te plaatsen voor de A-finale, ik had me gepositioneerd in de eerste bocht en had hem verteld dat hij zijn start wat moest verzorgen en moest blijven doorrijden ipv van te remmen als er een andere renner zijn lijn wilde afsnijden. Lef, daar komt het op aan. De mannen met het grootste hart kunnen na een slechte start nog veel goed maken. En zijn start was weer niet denderend, de eerste 4 gaan naar de A-finale dus was het inhalen geblazen. In de eerste bocht passeerde hij binnenkant bocht meteen enkele renners en kwam als 3de op de berg. Ik zo blij als een kermisvogel, hij gaat zich plaatsen voor de A-finale. ik ging dus meteen onder de brug staan om hem aan te moedigen, de 1ste kwam door de 2de, 3de, 4de ...... Dju, waar zit die nu, ik had gehoord dat er iemand gevallen was maar was er niet bij stil gestaan dat het wel eens mijn zoon kon zijn. Toch nog wat gepanikeerd blijkbaar en zwaar onderuit en dit terwijl hij op plaats 3 lag. Maar hij bleef liggen en da's niet zijn gewoonte, richting het rood kruis, bleek zijn heup helemaal opgezwollen en bont en blauw te zijn, het vel hing ook aan zijn broek. Hij zag het niet meer zitten en er werd ons aangeraden om wat foto's te laten nemen, daar de zwelling redelijk groot was. Het is ne Coremans efkes op de tanden bijten en afwachten. Door zijn val zat hij dus in de B-Finale, maar wou niet rijden. Ik was toch maar eens gaan kijken naar die papieren, bleek er niemand van de provincie in de A-finale te starten, dju toch. Maar in de B-finale zat nog 1 renner. Uiteindelijk ging hij dan toch starten, als het niet zou lukken of het moest teveel pijn doen, dan moest hij van mij maar stoppen. Maar proberen te starten zou toch mooi zijn, grinta. Uiteindelijk werd hij 4de, reed niet echt voluit en had weinig vertrouwen tussen het pak, maar de 4de plaats was voldoende om als kampioen te worden gehuldigd.
Ik vond zijn 1/2 finale geweldig sterk gereden, spijtig van de val en het feit dat hij toch wilde starten uiteindelijk was des te beter. 's Avonds was hij tevreden met zijn trui en was hij al aan het springen op zijn trampoline. Al bij al viel het nogal mee, zijn heup is echter nog altijd dik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten