Een weekendje Herbemont met de Rillaarse Bikers, het paste perfect in mijn agenda. Samen met enkele moedigen vertrokken we met die fiets naar ginder, we waren met zijn 4, Frank, Ludo, Eric en bie bie. meer gegadigden konden we niet vinden, misschien omdat Joris er op zaterdag een wedstrijd van 10km had aangekoppeld? Hoogstwaarschijnlijk zal het wel de afstand geweest zijn, 182km ...... Ik was al aan het genieten en we waren nog niet vertrokken. Ik ging nu eindelijk de tramroute eens fietsen, Tienen - Namen. Onderweg kwamen we nog 4 renners tegen en raar maar waar zij reden ook die richting uit, ik hoorde Ludo nog lachen, "wij rijden net iets verder" tot daar iemand van die bende op reageerde "ja, maar ik rijd tot in Rome". Ik moest Ludo vast houden of hij viel van het verschieten van zijn fiets. Blijkbaar fietste deze jongeman voor een goed doel en werd hij gesponsord per km, hij reed van abdij naar abdij, in 16 dagen naar Rome, ave.
De tramroute gaat heel lichtjes bergop, je voelt het bijna niet, maar de Frank zat goed en toen we in Namen arriveerde hadden we 29,1km/h gemiddeld. Ludo had even een zwak moment gehad, maar zijne dieselmotor moest nog opspringen. Van Namen naar Dinant daar nog een terrasje meegepikt en toen begon het pas. Het parcours werd licht hellend, niet echt zwaar maar we hadden toch al 100km in de benen en dit begon bij Eric en Frank een beetje te wreken. Frank moest minderen bergop en Eric kreeg last van zijn darmen. Het goede weer en de wil om er te geraken maakte echter veel goed. De laatste 10km ging ik mezelf even testen, Ludo ging gezwind mee, de wedstrijden komen eraan, ideaal om eens af te zien. Deze laatste kilometers gingen dan ook in stijgende lijn, en we rede à bloc naar omhoog. Het mooiste dat een mens kan doen is afzien als men gezond is. Boven aangekomen zat er al een deel van de bende aan het terras. Er was te merken dat er een paar niet gefietst hadden die vrijdagnacht, het leek net een zondagsmarkt, er werd gelachen, gedronken en plezier gemaakt. Ik lag toen al horizontaal in mijn bed. De dag nadien gingen we 74km mtb'en, zalig groene streek, en het parcours was mooi uitgestippeld door Joris en Bert. Ze hadden gezorgd dat we op het einde een wedstrijdje konden rijden van 10km, ik vond dit een zeer leuk idee, wat ik echter niet snap is dat de het bestuur zich profileert als een recreanten vereniging en wedstrijdrijders niet apprecieert en hier dan ook geen rekening mee houd. En hier word dan een wedstrijd van 10km gereden, waar bijna door iedereen word aan deelgenomen. Het zal wel aan mij liggen, maar soms snap ik sommige mensen echt niet, of handelen zij uit eigen belang? De wedstrijd, ik dacht eerst niet mee te doen, wat heb ik hier te winnen? Win ik, dan is dit de dood normaalste zaak van de wereld, ongeacht die 180km van gisteren, win ik niet ....... jaaa. Er waren 3 hellingen voorzien en dito afdalingen. Bij de eerste helling waren we nog met zijn drieën volgende helling nog met zijn tweeën en de laatste helling kwam ik alleen boven, het was leuk nu konden we tenminste gelijk binnen rijden. Groepsfeer is immer belangrijk in Rillaar.
's Avonds was er een kwisavond, zeer plezant en heel goed uitgewerkt. En om 00h30 zat ik nog alleen in het salon, iedereen zijn bedje in. Ik heb nog eenmaal gebruld, geen reactie dan ook maar het bedje in. Zondag de laatste dag, ze hadden slecht weer voorspeld maar het werd een stralende dag, er was net die dag een een nabijgelegen dorpje een TT wij met zijn allen naar ginder. We zijn niet met zijn allen terug gekeerd, spijtig wat de TT op zich was aangenaam. Het weekend op zich was een absolute meevaller, buiten Ludo ......die snurkt. Drie dagen gezellig gefietst, zalige bedden, zalig weer, en een zalige sfeer .........Hoeveel punten zou zo'n verslag niet opbrengen. Ik had misschien zaterdag de voorzitter moeten laten winnen, dat waren dan bonuspunten geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten